30 มีนาคม 2547 21:20 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
***ไม่เคยแต่งกลอนลักษณะนี้....ลองหัดแต่ง...แบบสั้นๆ...น่ารัก น่ารัก (รึเปล่า)...ลองเอามาฝากให้อ่านกัน**************
มีแฟนขี้หึง....
ฉันจึงต้องระวังตัวแจ
จะไปกุ๊กกิ๊กกับใคร...ไม่ดีแน่
เดี๋ยวเธอเห็นฉันจะแย่..ไปหลายวัน
ลองถามว่า..ขอมีกิ๊กได้ไหม
เธอแหวใส่..บอก... ลองดูก็ได้..โห..ขนาดนั้น
แต่เสียงเขียว ทำเอาฉันผวาไปหลายวัน
โอ๊ยที่รักของฉัน..ใครจะไปทำแบบนั้นได้ไง
ทุกวันนี้ก็รักเธอคนเดียว
จนใครๆที่เคยแลเหลียว ต่างหมั่นใส้
ไม่หรอกนะ..ไม่เคยคิดจะนอกใจ
รักเธอคนเดียวรู้ไหม..เธอคนดี
อย่าหวั่น..อย่าไหว
ฉันไม่รักใครง่ายๆ...ได้แบบนี้
รักเธอ...แบบว่ารัก...จนไม่รู้จะพูดไงดี
ก็เธออยู่ทุกส่วนสี่ในห้องใจ
27 มีนาคม 2547 19:04 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ถ้าชีวิตฉันไม่มีคุณ
ก็จะไม่ตื่นขึ้นมารับความอบอุ่นของตะวันดวงไหน
เพราะฉันมีตะวันดวงเดียวแล้วในโลกหัวใจ
ซึ่งส่องแสงสว่างและความอุ่นไอให้ฉันตลอดมา
อาจดูเหมือนฉันโง่ที่ปิดตัวเองมากเกินไป
ที่ไม่ยอมเผื่อใจไว้รับความผิดหวังในวันหน้า
แต่เพราะฉันรักและแน่นหนักตลอดมา
จึงยืนยันอย่างหาญกล้าอย่างนั้นไป
ฉันไม่ปรารถนาแสงจากดวงจันทร์
เพราะแม้จะส่องสว่างได้เหมือนกัน...แต่ให้ความอบอุ่นกับฉันไม่ได้
ตะวันของฉัน....เชื่อไหมว่ารักคุณนั้นหมดใจ
ชีวิตเล็กๆที่ไม่ยิ่งใหญ่...แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันภูมิใจ คือการรักคุณ
25 มีนาคม 2547 01:05 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ห่วงใย... คนไกล....คนหนึ่ง
เลยแอบส่งความคิดถึงไปกับดาวบนฟ้า
กี่ทีที่ความรักถามหัวใจ...ตอบว่า เธออยู่ข้างในเสมอมา
เป็นเหตุผลที่ต้องมานั่งคุยกับดาวบนฟ้าในวันห่างไกล
ฉันเหงา..เธอเหงาเหมือนฉัน...รึเปล่า
อยากรู้ว่ามีสักนาที...ที่เธอ..รู้สึกว่างเปล่า ..เพราะไม่มีฉันบ้างไหม
นับปฏิทินที่เดินหน้า...ขีดฆ่าเวลา ที่เดินหน้าไป
คล้ายๆกับขีดรอยเหงาเพิ่มที่ใจ พร้อมๆกัน
ยิ่งนานวัน ความเหงายิ่งพูนเพิ่ม
มีเพียงรักที่ยังคงเดิม..เหมือนก่อนนั้น
ความคิดถึงสอนหัวใจ ให้รู้จักรอใครอย่างผูกพัน
สอนให้รู้ว่ารักแท้คือความเชื่อมั่น.......
ใจเย็นพอจะรอใครได้อย่างเนิ่นนานวัน....เพราะรักเป็น
ค่ะ คนเรา พอหัวใจรู้จักรัก....ความรู้สึกต่างๆก็จะตามมา
รัก สอนอะไรๆ ให้เราได้มากมาย ว่าไหม
หมู่นี้ลงแต่กลอนหวานกระหน่ำ
พรุ่งนี้จะเปลี่ยนบรรยากาศเอากลอนเศร้ามาให้อ่านแล้วกันนะคะ
เดี๋ยวจะหาว่า ถนนสายเก่า เปลี่ยนไป๊....
ขอยืนยันว่า ตัวจริงเสียงจริง อยู่ตรงนี้ค่ะ
24 มีนาคม 2547 01:22 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ก็ง่วงนะ แต่นอนไม่หลับ
ความคิดถึงลอยไปลอยกลับ ระหว่างฟ้า
กระวนกระวายใจจนไม่อาจหลับตา
ไม่รู้ว่าที่ไม่ได้ความคิดถึงตอบกลับมาเป็นเพราะอะไร
โอมเพี้ยงช่วยโทรมาหน่อย
อย่าปล่อยให้คนคอยเขาหวั่นไหว
บอกไม่ว่างหรือติดธุระก็ว่าไป
อย่าเอาแต่เงียบเฉยได้ไหม...มันทรมาน
แต่งไว้นานแล้ว คืนนี้แค่คิดถึงใครบางคน ก็เลยคิดถึงกลอนบทนี้ขึ้นมา
21 มีนาคม 2547 01:22 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
บอกไม่ได้ว่ารักเธอแค่ไหน
ฉันไม่ใช่คนที่จำกัดความอะไรได้กินใจลึกซึ้งนัก
รู้แค่รักเธอ...เพราะรู้สึกต่างไปจากคนที่เคยรู้จัก
มันมากกว่าแค่คนที่ผ่านมาทายทักทั่วๆไป
บอกไม่ได้ว่าแค่ไหนที่คิดถึง
เพราะไม่เคยสรรหาสักมาตรานึงมาวัดความรู้สึกฉันได้
700 กิโล 3ขีด 800เมกะไบท์ พันไมล์
เธอว่าฉันต้องใช้มาตรอะไรมาบอกเธอดี
หรือจะเอาไปแค่คำว่า รักและคิดถึง
โดยไม่ต้องให้ฉันบอกอะไรให้ลึกซึ้งนอกจากการกระทำที่คงที่
แค่คอยดู ว่าฉันไม่ไปไหนไกล กี่พันไมล์กี่ล้านวินาที
หัวใจฉันเดินทางไกล....มาจนถึงทุกวันนี้...เพื่อรักเธอ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
หน้าส่วนตัว
28082
