17 พฤศจิกายน 2546 22:10 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
คิดถึงถ้อยคำเก่าที่หวานไหว
ในวันที่เราห่างแสนไกล..และเธอก็เงียบไปแบบนี้
กลับมาเถอะนะ..มาบอกฉันว่ารักเรายังอยู่ดี
ไม่ใช่ปล่อยคนคอยเงียบเหงาอย่างนี้...มันน้อยใจ
ดอกไม้ไม่อาจงามได้ถ้าไม่มีคนรดน้ำ
เธอรู้ใช่ไหมในทุกโมงยาม..ฉันหายใจในความอ่อนไหว
อยู่มาได้เพราะมีรัก..มีเธอให้พิงพักหัวใจ
ถ้าเธอยังไม่เหลือเยื่อใย..ฉันคงอยู่ต่อไม่ไหวลำพัง
..............
มันนานเหลือเกินแล้วที่เงียบหายไป
และเหมือนว่าโลกก็ได้หยุดหมุนไปตั้งแต่ครั้งนั้น
ฉันไม่อยากก้าวไป..แม้ชีวิตจะเคยอยู่มาได้ลำพัง
กลับมาเถอะนะอีกครั้ง...คนทางนี้ยังต้องการฟังคำคิดถึงจากปากเธอ