12 มกราคม 2547 01:10 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
โปรดอย่าปล่อยให้ฉันฝันร้าย
ด้วยการลบภาพเจ้าชายที่เคยแสนดีต่อฉัน
แล้วแทนที่ด้วยคำลา...เพียงเพราะเขาที่เข้ามาไม่กี่วัน
มันเหมือนเป็นการบอกว่ารักเราช่างไหวหวั่นอย่างง่ายดาย
แค่ไม่กี่วันที่เขาเดินเข้ามาในชีวิต
เธอยอมปล่อยฉันไว้ในมุมมืดมิดกับฝันร้าย
ผู้หญิงที่รักแต่เธอ เธอเห็นค่าความมั่นคนไว้แค่ทำลาย
โดยไม่เคยนึกเสียดาย คืนวันที่ผ่านมา
เพลงรักเก่าทั้งร้อยบทคงเงียบเศร้า
ถ้าเธอยังเห็นว่าคืนวันของเรานั้นไร้ค่า
ฉันเคยเป็นเพียงเม็ดทราย เธอเป็นเจ้าชายที่ชุบชีวิตฉันขึ้นมา
หากเธอจากลา....ฉันคงกลับไปเป็นยิ่งกว่าฝุ่นทรายไร้ค่า
เล็ก เกินกว่าใครจะรู้ว่ายังหายใจ
12 ธันวาคม 2546 18:01 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
เอากลอนมาฝากส่งท้ายปีเก่ากับเขาบ้าง...
เป็นคล้ายๆนิทาน แต่งไว้นานแล้วเหมือนกันลองอ่านกันดูนะ
ดวงดาวอ้างว้าง
หลงรักชายหนุ่มนักเดินทางจากเรื่องเล่าของเขา
ทุกๆวันเขาจะมานั่งมองฟ้า เล่าเรื่องที่พบเจอมาแก่ดวงดาว
ชายหนุ่มกับดวงดาวจะอยู่เป็นเพื่อนกันจนรุ่งเช้าทุกที
เธอจึงยังคงส่องแสงระยิบพริบพราวอยู่อย่างนั้น
และชายหนุ่มยังคงย่ำเท้าตามรอยตะวันไปทุกที่
ต่อมา..ชายหนุ่มได้พบรักกับสุภาพสตรี
ต่างบอกเล่าภาษากวี--สื่อสารความอ่อนไหวที่มีอย่างเข้าใจ
.........
นานแล้วที่ชายหนุ่มละเลยจะมานั่งคุยภาษาดาว
เพราะเขามีหญิงสาวที่จะพูดคุยอย่างอ่อนไหว
ดวงดาวหรี่แสงลงทุกวัน..รอคอย...รำพัน...น้อยใจ
แอบมองชายนักเดินทางแล้วร้องไห้..เป็นน้ำค้างร่วงหล่นมา
.......
ห่างไกลเหลือเกิน....ระหว่างฟ้า และ ผืนดิน
ถึงรักมากเท่าไหร่เขาคงไม่ได้ยินเสียงจากผืนฟ้า
จึงยอมเป็นดาวตกร่วงหล่นจากฟ้ามา
สุดท้ายกลับกลายเป็นก้อนหินไร้ค่า--
แอบมองชายนักเดินทางกับคนรักผ่านน้ำตาอยู่ไม่ไกล
........
ฉันเป็นดั่งดวงดาวอ้างว้าง
เธอเป็นชายนักเดินทางที่ไม่เคยมีที่ว่างให้ฉันได้ใกล้
ฉันยอมแลกชีวิตที่มี เพื่อให้ได้จดจำเธอไปแบบนี้ในลมหายใจ
ยอมอยู่แบบไม่เหลืออะไร...นอกจากหัวใจยิ่งใหญ่ที่รักเธอ
อ่านแล้วรู้สึกอย่างไรบ้าง
ชอบ-ไม่ชอบ โพสท์บอกกันหน่อยนะคะ
เพียงแวะเข้ามาชม เราก็แอบนิยมคุณอยู่ในใจ
10 ธันวาคม 2546 20:03 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ความทรงจำสีจางๆ
ยังถูกเก็บไว้ในที่ว่างที่ร้างไร้
ไม่เคยมีใครผ่านเข้ามาเพื่อปลูกความทรงจำ..และฉันเองก็ไม่เต็มใจ
หัวใจ..จึงไม่มีความทรงจำสีใหม่เกิดขึ้นมา
นานแล้วที่เรามีเส้นทางที่ต่างไป
ความไม่เข้าใจอาจแยกให้เราไกล...และเหว่ว้า
แต่มันไม่เคยเป็นเหตุผลให้ความรักลดรา
ยังคงดูแลครึ่งใจเธอไว้ในความห่วงหาเป็นอย่างดี
เหมือนๆที่เธอเก็บของฉันไว้อีกครึ่งใจ
ฉันอบอุ่นจนรู้สึกได้ แม้ไม่มีใครเคยผ่านมาที่นี่
อยู่อย่างอ้างว้าง..แต่ความทรงจำสีจางจะเป็นอยู่อย่างดี
ชีวิตที่ยังเหลือที่นี่...จะมีอะไรผ่านมาก็ตามทียังรักเธอ
17 พฤศจิกายน 2546 22:10 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
คิดถึงถ้อยคำเก่าที่หวานไหว
ในวันที่เราห่างแสนไกล..และเธอก็เงียบไปแบบนี้
กลับมาเถอะนะ..มาบอกฉันว่ารักเรายังอยู่ดี
ไม่ใช่ปล่อยคนคอยเงียบเหงาอย่างนี้...มันน้อยใจ
ดอกไม้ไม่อาจงามได้ถ้าไม่มีคนรดน้ำ
เธอรู้ใช่ไหมในทุกโมงยาม..ฉันหายใจในความอ่อนไหว
อยู่มาได้เพราะมีรัก..มีเธอให้พิงพักหัวใจ
ถ้าเธอยังไม่เหลือเยื่อใย..ฉันคงอยู่ต่อไม่ไหวลำพัง
..............
มันนานเหลือเกินแล้วที่เงียบหายไป
และเหมือนว่าโลกก็ได้หยุดหมุนไปตั้งแต่ครั้งนั้น
ฉันไม่อยากก้าวไป..แม้ชีวิตจะเคยอยู่มาได้ลำพัง
กลับมาเถอะนะอีกครั้ง...คนทางนี้ยังต้องการฟังคำคิดถึงจากปากเธอ
29 ตุลาคม 2546 19:03 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
********รายงานสถานภาพตอนนี้************
ใคร-ใครว่าฉันเป็นเจ้าสาวกลัวฝน
แต่ฉันไม่เคยมีวันหมองหม่นยามเดินตากฝนเม็ดใส
อาจกลัวบ้างกับการย่ำเท้าคู่ไปกับใคร
แต่จริงๆแล้วเพราะฉันมั่นใจ--
ว่าเดินลำพังคนเดียวได้จึงไม่แคร์
เพิ่งกลับมาจากไปเที่ยวที่แสนไกล........
สนุกมาก
แวะเข้ามาเยี่ยมเพื่อนๆทุกคน พร้อมกลอนที่บ่งบอกสภาพหัวใจในยามนี้
ห่างแค่ไหนก็ไม่เคยลืมเพื่อนๆที่บ้านนี้แน่นอน
--------โปรดทราบคิดถึงมาก---------
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
หน้าส่วนตัว
1938
