2 มีนาคม 2547 13:12 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
เพียงแค่รู้ว่าทางนั้น มีคนคอย
หัวใจก็บอกให้กลับไปหาบ่อยๆ จนไม่เคยหวั่นไหว
กี่ทีที่ตื่นลืมตา ยังรู้สึกหนักแน่นว่า...ยังรักใคร
ยังมองฟ้าและคิดถึงคนไกล อยู่ทุกวัน
ห่างกันแค่ไหน คงวัดได้ลำบาก
แค่ในความรู้สึกมันไกลมาก-มาก รู้แต่ความคิดถึง มันเต็มใจฉัน
บางทีความไกล อาจไม่ได้ทำร้าย....คืนวัน
เพราะฉันยังรอ และนับคืนวัน ที่จะกลับไป
รอวันกลับไปหนุนตักหนอน
มีตักเธอต่างหมอน...ทุกคืน คงฝันสดใส
ถนนสายเก่า จะกลับไปจูงมือ เรามีเรา--เข้าใจ
ไม่นานเกินรอ แล้วฉันจะกลับไป
หอบความห่วงหาที่เพิ่มตามวันไกล ไปให้เธอ
****ไปแอบโพสต์ตอบงานของคนอื่นมาค่ะ .....เลยเอามาลงหน้าตัวเอง........
ตามประสามิตรที่ดีค่ะ.........**********เดี๋ยวไปเอาของเจ้าตัวเค้ามาให้อ่านด้วยดีกว่า......วันนี้อารมณ์ดี ขยันเป็นพิเศษ
อันนี้ค่ะ........เค้าใช้นามปากกาว่า baby f........
ดอกหญ้าแกว่งไกวระริวโรย
สายลมโบกโชยถักทอฝัน
บรรยากาศรอบข้างอ้างว้างเงียบงัน
เอนตัวนอนมองตะวันฝันถึงใคร
ห่างกันแค่ไหนเราไม่อาจรู้
สำหรับฉันเหมือนเธอยังอยู่ด้วยกันใกล้-ใกล้
หลับตานึกถึงเรื่องราวเก่าๆน้ำตาคลอเบ้าสูดลมหายใจ
ท่องให้ขึ้นใจอีกไม่นานเท่าไหร่เธอคงกลับมา
ทีตรงนี้รอเธอหนุนตักนอน
เหมือนช่วงเวลาเก่าก่อนกลับมานะ กลับมาหา
ถนนสายเดิมรอเธอมาเพิ่มเติมวันเวลา
ยังคอยเธอยังห่วงหารีบกลับมานะคนไกล ..
1 มีนาคม 2547 18:47 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
เมื่อ3วันก่อนฉันยังมีความรัก
ผ่านมาถึงวันนี้ฉันกลายเป็นคนอกหัก...นั่งร้องไห้
ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน กับเรื่องของใจ
เป็นสัจธรรมของโลกที่เป็นไปก็เข้าใจดี
ไม่อยากอ่อนแอ แต่บางทีก็เข้มแข็งไม่ไหว
บางทีก็แค่อยากให้น้ำตามันไหล มาล้างใจแบบนี้
ความรู้สึกคน อาจไม่มีทั้งเหตุผล และ ทฤษฎี
ฉันจึงไม่อาจพิจารณาเรื่องถูกผิดชอบดีที่เธอจากไป
เหตุผลกับความรัก เป็นเรื่องแยกกันอย่างชัดเจน
ฉันเชื่อว่ารักไม่มีกฎเกณฑ์ ...ให้ตัดสินได้
หากบังเอิญเธอผ่านมาเห็นฉันมีน้ำตา ทั้งที่ฉันรู้ว่า อะไรเป็นอะไร
อย่าสงสัย...เพราะ รัก บางทีก็หยุดร้องไห้ ไม่ได้เพราะเหตุผลข้อเดียว
****ไม่ต้องสงสัยค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร ไม่ได้อกหัก.......แต่งไว้ตอนทะเลาะกับบางคน...ลิ้นกับฟันค่ะ ย่อมมีงอนกันบ้าง
ตอนนี้สบายดีค่ะ***********
1 มีนาคม 2547 18:46 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
เมื่อ3วันก่อนฉันยังมีความรัก
ผ่านมาถึงวันนี้ฉันกลายเป็นคนอกหัก...นั่งร้องไห้
ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน กับเรื่องของใจ
เป็นสัจธรรมของโลกที่เป็นไปก็เข้าใจดี
ไม่อยากอ่อนแอ แต่บางทีก็เข้มแข็งไม่ไหว
บางทีก็แค่อยากให้น้ำตามันไหล มาล้างใจแบบนี้
ความรู้สึกคน อาจไม่มีทั้งเหตุผล และ ทฤษฎี
ฉันจึงไม่อาจพิจารณาเรื่องถูกผิดชอบดีที่เธอจากไป
เหตุผลกับความรัก เป็นเรื่องแยกกันอย่างชัดเจน
ฉันเชื่อว่ารักไม่มีกฎเกณฑ์ ...ให้ตัดสินได้
หากบังเอิญเธอผ่านมาเห็นฉันมีน้ำตา ทั้งที่ฉันรู้ว่า อะไรเป็นอะไร
อย่าสงสัย...เพราะ รัก บางทีก็หยุดร้องไห้ ไม่ได้เพราะเหตุผลข้อเดียว
****ไม่ต้องสงสัยค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร ไม่ได้อกหัก.......แต่งไว้ตอนทะเลาะกับบางคน...ลิ้นกับฟันค่ะ ย่อมมีงอนกันบ้าง
ตอนนี้สบายดีค่ะ***********
29 กุมภาพันธ์ 2547 02:36 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องราวของพรหมลิขิตหรืออะไร
ที่ดลให้คนสองคนที่อยู่ห่างไกล....มาใกล้แค่ห่วงหา
เธอช่างเหงา...ฉันช่างฝัน....คล้ายฟ้าจะกำหนดมา
หรือเป็นเพียงฉันที่เข้าข้างตัวเองมากกว่า...เธอคิดว่าไง
ฉันทำความรู้สึกมากมายหล่นหายตามรายทาง
ตลอดชีวิตที่เคยอ้างว้างและไม่มีคนเคียงใกล้
มีหลายครั้งที่ผู้คนผ่านมา เพื่อจะผ่านไป
และฉันเองก็ไม่เคยเลือกจะเปิดรับใคร...อย่างจริงจัง
แต่วันนี้ ความรักมาเคาะประตูใจ
มาถามไถ่ถึงสิ่งที่ฉันได้ลืมหมดใจ ไปกับความหลัง
เพิ่งเรียนรู้ว่าคำบางคำช่างไร้ค่า....ถ้าไม่อาจสรรหาคนที่เหมาะจะฟัง
แต่วันนี้ฉันพร้อมแล้วจะบอกคำนั้นดังๆ....เธอพร้อมไหมที่จะฟัง...ฉันรักเธอ
27 กุมภาพันธ์ 2547 15:10 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ไม่ต้องรักฉันให้มากนักหรอกคนดี
ฉันมักกลัวอะไรที่เกินความพอดี อย่างนี้เสมอ
อะไรที่มากไป ฉันกลัวปรับตัวไม่ไหว กับการหลงละเมอ
วาดภาพไม่ออก หากไม่มีเธอ จะอยู่ต่ออย่างไร
เธอเป็นความจำเป็นอยู่แล้ว โดยไม่ต้องดิ้นรน
อย่าถามเหตุผล เพราะบางทีใจคนมันอธิบายไม่ได้
ฉันเอง ไม่ชอบใช้ความรู้สึกทำร้ายใคร
เลยไม่ชอบหากเธอจะรักโดยไม่อิงอะไรเอากับความจริง
ตัวฉันก็คงเป็นได้อย่างที่เป็น
เห็นเหมือนว่ารักๆ เล่น ๆ ไม่ชัดเจนสักสิ่ง
แต่ฉันไม่เคยบอกว่ารักใคร ถ้ารู้สึกไม่ได้ อย่างนั้นจริงๆ
เอาเป็นว่า...รักน้อย แต่ ไม่ทอดทิ้ง...แค่นั้นพอ..
this is the way.....
how to love me..............
เขียนบอกไว้สำหรับใครที่ อยากรักวาให้ถูกทางค่ะ