24 พฤศจิกายน 2545 21:38 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
นั่งรอเธออยู่กับผืนทราย
ภาพความทรงจำถูกหยิบมาเรียงรายบนผืนทรายขาว
หยิบเปลือกหอยมาคุ้ยเขี่ยวาดรูปหัวใจรูปดาว
มากกว่าจะนั่งอยู่เฉยๆกับผืนทรายว่างเปล่า--ฉันคงยิ่งเหงาจับจิตจับใจ
ทุกครั้งที่ฝันเห็นทะเล
เหมือนความเศร้าเข้ามาขับฟันเฟืองความว้าเหว่ให้เคลื่อนไหว
ภาพทรงจำดีงาม--ยามที่ชื่อเธอถูกลบออกไป
ก็เป็นได้แค่ผืนทราย -- ยามที่น้ำทะเลไม่พัดพามาทักทาย เท่านั้นเอง
24 พฤศจิกายน 2545 20:45 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
เป็นเพียงรอยเท้าบนผืนทราย
รอคลื่นทะเลมาซัดให้เลือนหายในไม่ช้า
เหลือเพียงทรายผืนเก่า--ขาว--สะอาดตา
คล้ายไม่มีใครผ่านมาเพื่อผ่านไป
เธอมาทิ้งรอยร้าวไว้แสนลึก
แต่นั่นเพียงทำให้รู้สึกเริ่มเคื่อนไหว
แค่รอยเท้าหนึ่งที่บังเอิญมาเหยียบย่ำบนผืนทราย
ฉันเชื่อว่าน้ำทะเลจะมาซัดหายในสักวัน
24 พฤศจิกายน 2545 20:38 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ไม่รู้จะไปได้ไกลแค่ไหน
บนการเดินทางที่ยังทิ้งหัวใจไว้ที่นี่
หนีไม่เคยพ้นพันธนาการที่ดึงกลับมาทุกที
จึงเกลียดความอ่อนแอส่วนนี้ของหัวใจ
อยากเข้มแข็งพอจะเลิกร้าง
แต่เพราะรักที่หมุนการเดินทางให้กลับมาจนได้
อยากเก็บรักใส่กระเป๋าเดินทางไปอย่างมั่นใจ
โดยไม่ต้องเรียกการเดินทางครั้งใหม่ว่า...หนีหัวใจตัวเอง
ไม่ใช่เพราะความน้อยใจที่ผู้หญิงพึงมี
แต่ที่ฉันอยากไปเสียทีเพราะความดีที่เธอใช้ข่มเหง
เธอมีฉันขณะที่ยังรักเขาอยู่นั่นเอง
แล้วฉันจะอยู่ที่ไหนในบทเพลง--เราสามคน
22 พฤศจิกายน 2545 17:58 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ดอกไม้ยิ้มเศร้ากับเงาจันทร์
รอการกลับมาของแสงตะวันแห่งความคิดถึง
สายลมสะอื้นรำรำพึง
เมื่อปราศจากความคิดคำนึงที่เธอส่งมา
อย่ายิ้มเศร้าเลยนะดอกไม้
อย่าร้องไห้เลยนะจันทร์จ๋า
อย่าถามเลยนะสายลม..คนที่เคยฝากความคิดถึงมา
เค้าไม่ได้ห่วงหาเราอีกแล้ว
22 พฤศจิกายน 2545 17:49 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ถ้า..
ที่ผ่านมาเป็นการเข้าใจผิด
ที่ผ่านมาเธอไม่คิดจะชอบฉัน
ที่ผ่านมาไม่เคยคิดจะผูกพัน
ที่ผ่านมาไม่มีฉันอยู่ในใจ
ที่ผ่านมาเธอคิดเป้นแค่เพื่อน
ที่ผ่านมาฉันลืมเลือนหรือเผลอไผล
ที่ผ่านมาที่บอกรักกับเธอไป
ลืมมันเสียได้ไหม.....ที่ผ่านมา