9 มีนาคม 2546 19:51 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ที่ข้างๆไม่มีใคร
แต่ไม่ได้ว่างร้างไร้ในตอนนี้
มีความฝันเป็นเพื่อนกันมานานปี
อยู่ตรงไหนก็สุขดีตรงที่ใจ
เลยไม่ห่วงหากที่ว่างจะไม่เต็ม
ถึงความเหงามาเลาะเล็มไม่หวั่นไหว
เพราะวันนี้มีความรักอยู่กับใจ
ไม่ใช่เพื่อรักใคร่..แต่เพื่อรักใครที่รักเรา
7 มีนาคม 2546 16:13 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
อย่าบอกว่าเธอเองก็อ่อนไหว
ถ้าเธอยังไม่เข้าใจแม้แต่ความรู้สึกฉัน
ในแต่ละที ที่มองฟ้าเราเหว่ว้าได้ไม่เท่ากัน
เธออาจต้องเห็นด้วยตาจึงเชื่อมั่น --
ขณะที่ฉันเพียงซึมซับด้วยความรู้สึกเท่านั้นก็เข้าใจ
เราต่างกันตั้งแต่ที่มา
ความหวังเธออาจคือการก้าวไปข้างหน้าสู่เช้าสดใส
ขณะที่ฉันยังใช้ชีวิตในโลกฝันและยังหายใจ
และจะไม่ยอมก้าวไปไหน--
ถ้าวันนี้ยังเข้าใจตัวเองได้..ไม่ดีพอ
20 กุมภาพันธ์ 2546 22:05 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
เธอคือฟ้า...
จะคืนกลับมา เมื่อฝัน
จะใกล้ถ้าฉันกล้าคว้าไขว่ตะวัน
จะแสนไกลกว่านั้นถ้าฉันเพียงหายใจ
ไม่อยากให้เธอรู้สึกว่าฉันอยู่
กลัวเธอรู้และหนีหาย
กลัวยิ่งกว่ากลัวจนไม่อยากหายใจ
ถ้าเธอรู้ว่าฉันรักแล้วเธอจะปลิวหนีไป--
เพราะลมหายใจของฉันไหมที่รัก
20 กุมภาพันธ์ 2546 21:54 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ดูเหมือนฟ้าจะไม่เคยเหมือนเดิม
มีแต่ความเปลี่ยนแปลงที่พูนเพิ่มในความเป็นฟ้า
สีเปลี่ยนองศาเปลี่ยน--เวียนพ้นมา
แต่เรื่องราวยังเดินหน้า..ไม่ว่าใครจะเหว่ว้าเพียงใด
คงเหมือนใจฉันที่ช่างเปลี่ยน
ที่โลกคือการหมุนเวียนของความอ่อนไหว
มองวันเก่าๆ มีแต่ความเศร้าเพิ่มในใจ
โลกเดินไปข้างหน้าและฉันก็ไม่พบอะไร ที่เหมือนเมื่อวาน
ทุกวันจะมองกระต่ายในดวงจันทร์
ไขว่คว้าหาความฝัน ที่สูงจนเหนื่อยและคร้าน
มองโลกเปลี่ยนใจ มองใจที่เปลี่ยนตามกาล
อยากกลับไปเมื่อวาน--ก่อนหน้าที่ชีวิตจะร้าวรานอย่างวันนี้
20 กุมภาพันธ์ 2546 21:44 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
หากให้หยุดหัวใจได้ก็จะหยุด
จะยื้อยุดฉุดรักของเธอไว้
รักร้าวราวรุ้งร่วงจากห้วงใจ
ฤาสิ่งใดจะโหยไห้ไปกว่าร้าง
หากให้หยุดหัวใจที่ไหวเต้น
แล้วเพียงเห็นยอดชีวาทุกคราสาง
จะดับดวงชีวันให้อับปาง
เพื่อหยุดรักไม่ไห้ร้างจากดวงใจ
หากหายใจอยู่ไปโดยไร้รัก
ก็ไม่หวังจะรู้จักการเคลื่อนไหว
เธอจากลาเหมือนตะวันได้ดับไป
เพราะหัวใจ..ยังหายใจ..ได้ด้วยเธอ
ดอกไม้โรยกลีบแล้วไม่กลับบาน
รักร้าวราวแหลกรานน้ำตาเอ่อ
มิหวังวาดอยู่ต่อไปให้ใครเจอ
ฤาอยู่ได้โดยไร้เธอ...นะที่รัก
หากเธอจะจากไป...ขอให้เอาลมหายใจของฉันไปด้วย