7 กันยายน 2546 19:33 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ไม่เคยเข้าใจในอะไรสักอย่าง
เหตุผลที่เธอเหินห่าง ที่ใจเธอไม่เก็บที่ว่างไว้ให้ฉัน
แต่ไม่เคยกล้าถาม--เก็บงำในใจมาทุกวัน
ชีวิตผ่านเปลี่ยนวัน..กลับยังไม่เคยลืมคำถามนั้นไปจากใจ
ใช้ชีวิตอย่างผู้หญิงเก็บกดเรื่อยมา
แต่เหมือนมีบางอย่างค้างคาเลยได้แต่เก็บไว้สงสัย
เจอใครต่อใครถามฉันไม่รู้จะอธิบางได้ยังไง
ว่าเราห่างกันเพราะใคร...ฉันใช่ไหม หรือ เพราะเธอ
4 กันยายน 2546 19:13 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
อยากเขียนความคิดถึง
ให้เป็นถ้อยคำหนึ่งซึ่งหวานไหว
ส่งไปเป็นของขวัญในวันไกล
ให้เหมือนว่าสองหัวใจยังใกล้กัน
ทุกครั้งที่เธอหลับตา
ฉันส่งความห่วงหาไปกล่อมฝัน
ให้รู้ไว้ในหัวใจทุกๆวัน
เธอเป็นคนสำคัญที่หนึ่งเลย
21 สิงหาคม 2546 21:34 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
อยากเขียนรักเธอให้ได้-ล้-า-น-ล้-า-น-คำ
เพื่อให้กลอนบทนี้แสนหวานล้ำยามเธอได้อ่าน
ส่งไปกล่อมฝันเป็นถ้อยคำรำพันของนิทาน
ให้ทุกความรู้สึกของฉันถูกเจือจานไปถึงเธอทั่วๆใจ
ฉันบอกเธอไปรึยังนะที่รักว่าฉันรัก
ถ้าแกล้งทำลืมแล้วบอกเธอซ้ำอีกนานเนิ่นนักเธอจะเบื่อไหม
ครึ่งหนึ่งอยากให้รู้ด้วยการกระทำ--อีกครึ่งอยากใช้ถ้อยคำบอกแทนใจ
ให้เธอรู้ว่ามันงอกงามไปแล้วเพียงไร..เจ้าความผูกพัน
มัดฉันไว้แล้วแน่นๆในลมหายใจ
ร้อยล้านทบที่ผูกพันไว้ตั้งแต่แรกเจอวันนั้น
จ-ะ-วั-น-ไห-น..ให้เธอเข้าใจว่าในทุกวัน
ฉันจะรักเธอตั้งแต่ร้อยถึงพัน...และมันจะเพิ่มเรื่อยๆตามวินาทีที่ฉันใช้หายใจ
5 สิงหาคม 2546 16:56 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
เธอ......
อาศัยเพียงแสงหิ่งห้อยเพื่อแรมรอน
คนที่ฉันรักแอบหลบซ่อน อยู่ในที่แห่งไหน
คำคืนนี้..หนทางเปลี่ยวเหงาที่มีช่างแสนไกล
กลัวว่าฉันจะมีแรงไม่ไหว..จะไปถึงเธอ
หรือว่าเธอจะหลบเร้นอยู่บนพระจันทร์
แล้วปล่อยให้ฉัน..หลงทางไปกับฝันเพ้อๆ
หิ่งห้อยเริ่มหรี่แสง..หัวใจก็ใกล้หมดแรงแล้วเธอ
หรือจะปล่อยให้ฉันตายไปกับสายลมละเมอ..ใต้เงาจันทร์
----------------
ไม่ได้หลบเร้นอยู่ในเงาจันทร์ดวงไหน
แต่ชีวิตฉันนั้นอาศัยในโลกสีหม่น
มองหาอยู่เหมือนกันใครสักคน
ที่พร้อมจะรักและเคียงช้างฉันไปทุกแห่งหน..ที่หายใจ
อาศัยเพียงแสงดาวคอยห่มกอด
โหยหามาตลอดไม่รู้เขามีตัวตนอยู่ที่ไหน
หลงทางอยู่ในคืนวัน...เพื่อตามหาชิ้นส่วนสำคัญของใจ
เราจะเดินทางมาจนพบกันได้ไหม...หรือที่ฉันหวังไว้ไม่มีวันเป็นจริง
25 กรกฎาคม 2546 20:28 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ไม่เคยห่างเธอไปไหน
รู้ว่าเธอเป็นคนเดียวที่ใช่สำหรับฉัน
แม้เธอไม่เคยบอกสักคำว่ารักกัน
ฉันกลับเชื่อว่าเป็นอย่างนั้นตลอดมา
เธอไม่จำเป็นต้องบอกว่ารักฉันหรอก
หัวใจฉันไม่เคยช้ำชอกกับการปรารถนา
แค่เธอไม่ผลักไส--ถึงจะเห็นฉันเป็นใครในสายตา
ฉันก็พร้อมจะอยู่ข้างเธอไม่ไปไหนจนกว่า--เธอจะเห็นค่ากัน