22 พฤษภาคม 2547 22:53 น.
ถนนสายเก่า&ตะวันรอน
เหนื่อยหน่าย..และท้อ
ตะวันรอน..เลยอ่อนแสง
อยากอยู่เงียบ ๆ..อย่างคนอ่อนแรง
ฉันไม่ได้แสร้ง..ทำตัวให้เปลี่ยนไป..
ไม่อยาก..ให้เธอ..อยู่ใกล้ยามฉันทุกข์
อยากให้เธอ..ร่วมสุข..ยามสดใส..
ทั้งหมดก็เพราะฉันรัก..เธอหมดใจ
จึงอยากให้เธอเจอ..ด้านที่ดี.
ฉันก็คน..ปุถุชน..ธรรมดา..
ไม่อาจทำใจ..ให้ปลง..ได้ทุกเรื่อง..
ปล่อยให้มัน..ผ่าน..วันและเดือน..
ให้มันหมดเรื่อง..ที่ขุ่น..ที่เคืองในใจ..
หากวันนี้คนดี..ของฉันเหงา..
หากเขา..และใครคนนั้น..จะมาแทนที่
ฟังน่ะ..ฟังน่ะ.เธอคนดี
ณ..นาทีนี้..คือสิ่งที่ฉัน..อยากบอกเธอ
หากตัวเธอเผลอไปกับใครเขา
คงเป็นตัวฉัน.ที่เศร้าหมอง
คงจะต้องร้องไห้.น้ำตานอง
เพราะฉะนั้น.ได้โปรดอย่าลองไปรักใคร
แน่นหนัก ..แน่นหนักจงหนักแน่น
ทำใจให้แกร่งเข้มแข็งไว้
รอวันคืนดี ดีที่ฟ้าใส
แล้วฉันจะกลับมาใหม่...
ไม่หงุดหงิดอย่างเคย
จะทำตัว..ให้เป็นคนน่ารัก.
จะอ้อนกลับอย่างสดใส
จะรักดูแลและเอาใจใส่
จะไม่ยอมอยู่ห่างไกล
ไม่หนี..ไม่หายจากเธอ
10 พฤษภาคม 2547 23:09 น.
ถนนสายเก่า&ตะวันรอน
*-.-*-.-*.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*
เหนื่อยเกินไปไหม.....ความรัก
หรือมาถึงจุดที่ต้องพัก..แค่ฟางเส้นเดียวเลยหนักเกินรับไหว
ถนนยังยาว ต้องก้าวต่อ... อะไรที่ยังรอให้เราก้าวไป
ไม่รู้พรุ่งนี้ จะพาวันสุข-ทุกข์เท่าไหร่ มาให้เรา
พรุ่งนี้จะหัวเราะ หรือ ร้องไห้ ฉันยังบอกเธอได้ว่ารัก
แม้จะยังจูงมือกันฟันฝ่า หรือถอดใจหยุดพัก ต่างคนต่างเหงา
เพราะเหตุผลใด ให้รู้ไว้ เราจะยังมีเรา
แม้เรื่องรัก จะกลายเป็นเรื่องเศร้า เมื่อนึกถึงขึ้นมา.....วันใด
เคยได้ยินไหม *-.-*ความผูกพันทางใจ ใกล้กว่าฟ้า *.-.*
ต่อให้การชิดใกล้ ทำให้เราเลิกรา- - การพบหน้า รังแต่ จะร้องไห้
จะเพราะความเหมือน หรือ ความต่าง ที่แยกห่าง หัวใจ
ฉันจะยังรัก ยังคิดถึง ยังร้องไห้ ได้ เหมือนว่ายังมี
แม้ต้องถอยกลับมายืนในจุดเริ่มต้น
เหมือนครั้งที่เราสองคน ไม่มีกันอย่างวันนี้
ก็ยอมเข้าใจ....หาก....รัก มีแต่เรื่องร้ายๆ ทำลายความรู้สึกดีๆ
ฉันคงต้องยอมรับสักที....ว่าวันนี้...เรา เหนื่อยเกินไป
*-.-*-.-*.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*-.-*
แต่งตอบให้หวานใจค่ะ ......บ่อยๆ ทีเราเองต้องตั้งคำถามนี้...กับความรัก ....
แต่ ลิ้นกับ ฟัน มันย่อมมีบ้าง ที่กระทบ กระทั่ง นั่นแหละค่ะ ....ฉันใด ก็ฉันนั้น........
การทะเลาะกัน บางครั้ง ก็ไม่ได้หมายถึง การเลิกรา ..เสมอไป...เพราะ บางครั้ง มันอาจหมายถึง การบอกถึงความต้องการในใจที่แท้จริงของทั้งสองฝ่าย ออกมาดังๆ
ถ้าผ่านพ้นมันไปได้.....รับรองวันใหม่ จะสดใส กว่าเก่า
เชื่อเถอะค่ะ....ลองมาแล้ว
อันนี้ ที่มาค่ะ......เหนื่อยเกินไปหรือเปล่า ... : แต่งโดย ภูตะวัน ตะวันรอน
มีความรัก..เพียงอย่างเดียว
คงประครองความรัก..ของเรา..ไว้ไม่ได้..
ในเมื่อเธอกับฉัน.เหมือนกัน..จนแทบ..
จะหาความแตกต่างไม่ได้..
เธอเองก็ไม่เคยคิดที่จะยอม..
ในขณะที่ฉันเองก็ยอมใคร..ไม่ค่อยได้
แล้ว..เราจะไป..ด้วยกัน..ได้ไหม ?.
ลองถามใจกันและกันดู?
เหนื่อยเกินไป..รึปล่าว?
จะถอยหลังกันคนละก้าวสองก้าว
หรือจะปล่อย..ให้รักร้าวกลางคัน..
หรือจะหยุดกันที่ตรงนั้นพบกัน..คนละครึ่งทาง
ถามใจกันวันนี้.
ก่อนที่จะรู้ว่าสาย..
หากรัก..แต่ไม่เข้าใจ.
ก็คงไปไม่ถึงปลายทาง
เมื่อคนที่เธอรักและเขาก็รักเธอมาห่างหาย..
จะรู้สึกเงียบเหงาวังเวงในหัวใจ
หรือ..เธอจะไม่รู้สึกอะไรในหัวใจ..
เธอจะตอบได้ต่อเมื่อเธอได้สัมผัสกับมัน
>
ฉันถอยมายืนในจุดเริ่มต้น..
แล้วเธอหล่ะพร้อมจะถอย..รึยัง.?
จะเริ่มต้นใหม่.หรือหันหลัง..ให้แก่กัน..
อยู่ที่ใจเธอ..และฉัน.เท่านั้นเอง
9 พฤษภาคม 2547 12:53 น.
ถนนสายเก่า&ตะวันรอน
ค่ำคืนนี้ช่างยาวนาน
และร้าวราน.ในใจฉัน
อยากให้ผ่านคืนนี้ไปอีกวัน
เผื่อว่าพรุ่งนี้จะกลับ..มารักกัน..
เหมือนดังเดิม..
ข่ม..ตานอน..ก็ไม่หลับ.
กระส่ายกระสับเหมือนคนเพ้อ..
เหมือนคนที่หลงละเมอ
คิดถึงเพียงเธอในคืน..ที่ร้าวราน
อยากรู้นักว่าเธอ..นอนไม่หลับ..
กระส่าย..กระสับเหมือนฉันไหม..
กี่ครั้งกี่หน..ที่ต้องทนเสียใจ
เพียงเพราะว่าไม่..เปิดใจคุยกัน..
จะปล่อยคืนนี้..ให้ผ่านพ้น
เหมือนน้ำตาที่ล้น..มาจนเอ่อ
ห้ามใจจะไม่โทรไปหาเธอ
นอนน้ำตาท่วมเอ่อ..เพ้อคนเดียว
9 พฤษภาคม 2547 12:32 น.
ถนนสายเก่า&ตะวันรอน
มีความรัก..เพียงอย่างเดียว
คงประครองความรัก..ของเรา..ไว้ไม่ได้..
ในเมื่อเธอกับฉัน.เหมือนกัน..จนแทบ..
จะหาความแตกต่างไม่ได้..
เธอเองก็ไม่เคยคิดที่จะยอม..
ในขณะที่ฉันเองก็ยอมใคร..ไม่ค่อยได้
แล้ว..เราจะไป..ด้วยกัน..ได้ไหม ?.
ลองถามใจกันและกันดู?
เหนื่อยเกินไป..รึปล่าว?
จะถอยหลังกันคนละก้าวสองก้าว
หรือจะปล่อย..ให้รักร้าวกลางคัน..
หรือจะหยุดกันที่ตรงนั้นพบกัน..คนละครึ่งทาง
ถามใจกันวันนี้.
ก่อนที่จะรู้ว่าสาย..
หากรัก..แต่ไม่เข้าใจ.
ก็คงไปไม่ถึงปลายทาง
เมื่อคนที่เธอรักและเขาก็รักเธอมาห่างหาย..
จะรู้สึกเงียบเหงาวังเวงในหัวใจ
หรือ..เธอจะไม่รู้สึกอะไรในหัวใจ..
เธอจะตอบได้ต่อเมื่อเธอได้สัมผัสกับมัน
>
ฉันถอยมายืนในจุดเริ่มต้น..
แล้วเธอหล่ะพร้อมจะถอย..รึยัง.?
จะเริ่มต้นใหม่.หรือหันหลัง..ให้แก่กัน..
อยู่ที่ใจเธอ..และฉัน.เท่านั้นเอง
หน้าส่วนตัว
826
