20 เมษายน 2547 01:45 น.
ถนนสายเก่า&ตะวันรอน
ถนนสายเก่า
ไม่อยากอยู่ที่เดิมเวลาคุณไปอยู่ที่อื่น
เพราะเหมือนฉันต้องทนขมขื่นและยิ่งเหงา
เหมือนมีเพียงฉันที่อยู่กับที่ ใครก็เดินหนีไม่เหลือเงา
พอรู้สึกตัวว่าอยู่ไกลจากความคุ้นเคยเก่าๆเลยเหงาใจ
ตะวันรอน
อยากให้คุณอยู่ที่เดิมตอนฉันไม่อยู่
แม้ฉันรู้ว่าคุณนั้นคงเหงา
เพราะที่เดิม..มีภาพฉัน.คอยเป็นเงา
คุณคงเศร้า..แต่คงไม่หาใครมาทดแทน..
ถนนสายเก่า
เหนื่อยที่ต้องวิ่งตาม แต่ก็หยุดไม่ได้สักครั้ง
กลัวถูกโลกทิ้งไว้ข้างหลังเหมือนถูกขัง วิ่งไม่ไหว
กลัวยิ่งกว่ากลัว คือการอยู่กับที่มองเธอเดินจากไป
นั่งมองภาพวันเก่าคนเดียวไม่ไหวรู้สึกไม่ดี
ตะวันรอน
หากว่าเหนื่อย..ก็หยุด..อยู่กับที่.
โลกวันนี้..ไม่โหดร้าย..ไปหรอกหนา
ถึงวันนี้..ฉันจากไปไกลสุดตา
อยาก..ให้คุณคนดี..รู้ว่า.จากเพียงกาย
ถนนสายเก่า
มีเธออยู่ - - อย่างน้อยก็ไม่เหงา
ไม่งั้นคงไม่มาตามเธอกลับบ้านเราอยู่แบบนี้
อย่าไปเลยนะ...ห่างกันไปนานฉันรู้สึกไม่ดี
ถ้าเห็นแก่ตัวแล้วได้เธอกลับมาตรงนี้..ก็ยอม
ตะวันรอน
อยากไม่ไป.แต่ก็..คงทำไม่ได้..
ภาระ..หน้าที่..ยิ่งใหญ่..เกินทิ้งไว้
แต่สัญญา..ว่าไป..ได้ไม่ไกล
ก็หัวใจวางไว้..แทบตักคุณ
Note Special
อย่ามองที่สัมผัส.ทั้งหมดเพราะแต่งตอบเฉพาะบท
แต่นำมารวมไว้..ให้ได้อรรถรส ..อ่านทีละบท..คงจะไม่ค่อยหมั่นไส้.
เลยรวมไว้..ให้หมั่นไส้..สุด ๆ ..อิ ๆ
กลับมาแล้วเพราะหัวใจมันขอมา.ว๊าก.บ้านนี้มดเยอะ
20 เมษายน 2547 01:03 น.
ถนนสายเก่า&ตะวันรอน
ฉันก็แค่ผู้หญิงขี้โมโห
เอะอะไรก็เยโย...เอาแน่นอนไม่ได้
หึงเข้าหน่อย....ก็ว่า....ไม่น่ารัก...ไม่น่ารักแล้วไง
อยากได้แบบสงบปากสงบคำ..แล้วไม่หาแฟนเป็นใบ้ ซะเลยล่ะเธอ
แล้วทีตัวเองล่ะ...แค่ฉันพูดถึงคนอื่น..ทำเสียงเขียว
ใครโทรมาเป็นไม่ได้เลยเชียว....ได้เรื่องเสมอ....
ฉันบอกคนนั้นแค่เพื่อน...เคยเชื่อบ้างไหมเธอ
แล้วความเสมอภาค..อยู่ที่ไหนกันเหรอ...เธอว่าไง
ไม่ใช่พวกเฟมินิสต์มาทวงสิทธิสตรี
แต่เธองอแงแบบนี้...ฉันก็รับไม่ไหว
บอกรัก...รักกันแล้วทำฉันร้องไห้...เธอได้อะไร
มีแต่ฉัน ที่ได้ความเสียใจ...และคำขอโทษตามมา
หลายทีแล้วนะ....หาว่าฉัน...ไม่รักดี
ตบหัวแล้วก็มาลูบหลังทุกที...ทำเหมือนฉัน...ไม่มีค่า
เล่นกับความรู้สึก..คิดอยากโยนให้ใครก็โยน...พอนึกถึงก็โทรมา
พอใครอีกคนโทรหา....ก็รีบวางสายฉันไป
ถามหน่อย....ฉันต้องวางตัวยังไง...ตอนนี้
ขณะที่เธอมีท่าทีแต่...ผลักไส
ห่างกันไปนาน.....ฉันก็เลยไม่ค่อยมั่นใจ
กลับมาครั้งนี้ รักเรากลายเป็นแค่รักเก่าๆ..และ
เรา....กลายเป็นคนหน้าใหม่..ไปหรือ ยัง
*****สวัสดีค่ะ หายไปนาน พร้อมๆ กับวันสงกรานต์.....
มีคนถามถึง อยู่เหมือนกันนะ.... วันนี้กลับมาแล้วค่ะ
ด้วยอารมณ์ งอนแฟน งอนจริงๆนะ....งอนมาก โกรธจริงๆ****
รู้ตัวแล้วก็มาสารภาพผิดด้วยนะคะ
ฮึ.....งอน
13 เมษายน 2547 02:55 น.
ถนนสายเก่า&ตะวันรอน
ไม่อยากอยู่ที่เดิมเวลาคุณไปอยู่ที่อื่น
เพราะเหมือนฉันต้องทนขมขื่นและยิ่งเหงา
เหมือนมีเพียงฉันที่อยู่กับที่ ใครก็เดินหนีไม่เหลือเงา
พอรู้สึกตัวว่าอยู่ไกลจากความคุ้นเคยเก่าๆเลยเหงาใจ
เหนื่อยที่ต้องวิ่งตาม แต่ก็หยุดไม่ได้สักครั้ง
กลัวถูกโลกทิ้งไว้ข้างหลังเหมือนถูกขัง วิ่งไม่ไหว
กลัวยิ่งกว่ากลัว คือการอยู่กับที่มองเธอเดินจากไป
นั่งมองภาพวันเก่าคนเดียวไม่ไหวรู้สึกไม่ดี
มีเธออยู่ - - อย่างน้อยก็ไม่เหงา
ไม่งั้นคงไม่มาตามเธอกลับบ้านเราอยู่แบบนี้
อย่าไปเลยนะ...ห่างกันไปนานฉันรู้สึกไม่ดี
ถ้าเห็นแก่ตัวแล้วได้เธอกลับมาตรงนี้..ก็ยอม
เหมือนเดิมค่ะ...กลอนตามแฟนกลับบ้าน
แหะๆๆๆๆ.........
อ้อ...ขอขอบคุณเป็นพิเศษ กับ รูปภาพนี้นะคะ....ไปจิ๊ก มาจากงาน ดอกไม้...ใจดี ของน้องเรนค่ะ
น้องเรนคะ...พี่ขอนะคะ ...พี่ชอบ ภาพนี้อ่ะ..นะ นะ นะ
11 เมษายน 2547 00:13 น.
ถนนสายเก่า&ตะวันรอน
สวัสดีค่ะ ทุกคน...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ไม่ใช่คนอื่นคนไกลค่ะ ถนนสายเก่า เอง วันนี้ มาแบบเปลี่ยนนามสกุลค่ะ มาพร้อม ภูตะวัน ตะวันรอน....เพราะสัญญากับเจ้าตัวไว้ ว่าจะเก็น บ้านนี้ ไว้เก็บกลอน ที่เราเขียนให้กัน.....อ่านแล้ว ทนอ้วกหน่อยนะคะ อิอิ
คิดถึงเธออยู่เดียวดาย
ตื่นนอนมารับรู้ว่าเธอต้องไปห่างกาย....ไม่พบหน้า
สิบวันที่จาก...ฉันไม่อยากจะลืมตา
เมื่อต้องตื่นมาพบว่าไม่มีเธอ..ใกล้ๆตา..เหมือนทุกที
จะไปอยู่ที่ไหน...แสนไกลห่าง
อยากให้เธอติดต่อมาบ้าง ... เหมือนอยู่ที่นี่
ที่แม้ไม่ได้เจอหน้ากันทุกวัน..ยังคุยโทรศัพท์กันทุกที
จนเพื่อนๆพากันหมั่นไส้เต็มที่...ที่คุยวันละ 4 เวลา
รู้...ว่าบ้านเธอ...ไม่มีโทรศัพท์..
สัญญานมือถือ...ก็ติดๆดับๆ...รู้แล้วล่ะค่า
แต่ทำไงได้...ความคิดถึงมันไม่ยอมเข้าใจด้วยนี่นา
มันเล่นงานฉันวันละหลายเวลา..เลยคนดี
สิบ เก้า แปด เจ็ด....ฉันไม่ชอบเลขพวกนี้แล้วล่ะ
เพราะฉันรู้สึก..ไกลห่าง...ไม่อยากนับ...อยากลัดไปถึงพรุ่งนี้
จะได้ไม่ต้องเหงา...นั่งเฝ้าโทรศัพท์..ที่ไม่มีเสียงเธอสักที
ต้องมานั่งแต่งกลอนซึ้ง.ที่คนอ่านไม่อยู่แบบนี้.ฉันเหงาใจ
กินข้าวคนเดียวได้..แต่ถ้ากินกับเธอจะอร่อยมากกว่า
ดูหนังคนเดียว.ก็เมื่อยลูกตา...โอ๊ย..ไม่ไหว
อยากนั่งกินกาแฟร้านเดิม...เธอก็ไม่อยู่ให้ชวนไป
จะกินกุ้งของโปรดเธอทีไร ก็นึกถึงเธอทุกที
กลับมาเถอะนะ...อยู่ไกลกัน ฉันเหงา
นั่งมองอะไร ก็เห็นเป็นหน้าเธอคนเก่า..ไปทุกที่
จะไม่ขี้งอน งอแง ง้องแง้ง.....ทำตัวน่าตี
ถ้าเธอกลับมาคราวนี้...จะทำตัวเป็นคนดี่ที่หนึ่งเลย...สัญญา
หน้าส่วนตัว
666
