22 มิถุนายน 2547 21:43 น.
ต.โต้ง
ในความรักมีความงาม
ในความวาบหวามยังหอมกรุ่น
ในยามแรกของรุ่งอรุณ
ช่างหอมหวนกว่าครั้งใด
21 มิถุนายน 2547 15:40 น.
ต.โต้ง
ความสำเร็จเป็นลิขิตของฟ้า
แต่ความพยามเป็นของคน
เคยได้ยินจากที่ไหนจำไม่ได้
21 มิถุนายน 2547 14:02 น.
ต.โต้ง
อ้างว้างและเหน็บหนาว
ไม่มีดาวบนฟ้ากว้าง
ไม่มีไฟคอยส่องทาง
ยังอ้างว้างและว้าเหว่
เพราะรักที่รวนเร
ใจเสเพลอยู่ร่ำไป
มองไปไม่เห็นใคร
ได้แต่ร้องออกเป็นกลอน
17 มิถุนายน 2547 13:54 น.
ต.โต้ง
คนเราอยู่ได้ด้วย ความหวัง
ทุกคนย่อมมีฝัน วันหน้า
มุ่งหวังไขว่คว้า ชีพยัง
ก้าวสู่แดนฝัน ต้องสู้ ฝ่าฟัน
แม้นหากความฝัน สิ้น ดับสูญ
ดั่งชีพว่าไร้ค่ายิ่ง สิ้นสลาย
ความฝันนั้นหากพัง ทลาย
มิอาจอยู่ได้ ในโลก มืดไป
15 มิถุนายน 2547 13:30 น.
ต.โต้ง
ชีวิตนี้มีแต่กระเทยมาสนใจ
จะว่าไปไม่เคยเลยสาวมามอง
ตัวเราหนอก็ไม่กล้าที่จะลอง
เดี้ยวไครว่าเราเป็นไอ้เสือไบ
กระเทยหนอแท้จริงดีนักหรือ
ความจริงคือชายจริงหญิงไม่แท้
ไอ้ตัวเราไม่เคยเลยจะแล
แต่ครังนี้มันไล่จับยับเป็นผัวมัน
หน้าส่วนตัว
829
