21 มีนาคม 2550 14:10 น.
ต. ดาวเหนือ
นานมาแล้วที่จากไปหลายเดือนก่อน
เหล่าเพื่อนกลอนthaipoemที่เลื่อมใส
ที่เคยเล่นคุยหยอกล้อจ้อความใน
เหตุที่ไกลเพราะย้ายงานไกลบ้านเรา
มาวันนี้น้องชายกลับมาใหม่
ขอฝากใจไว้บ้านกลอนเหมือนตอนเก่า
ช่วยดูแลห่วงใยไม่ซึมเซา
คงคลายเหงาเศร้าใจไม่กังวล
เพราะคิดถึงจึงกลับมาจากไม่ได้
ให้วุ่นวายครุ่นจิตคิดสับสน
ถึงเพื่อกลอนบ้านเราเฝ้ากังวล
เพราะทุกคนทำให้รักไม่อยากลืม....
30 พฤศจิกายน 2549 10:50 น.
ต. ดาวเหนือ
ก้าว...เถิดก้าวไปข้างหน้าอย่าหยุดยั้ง
ก้าว...ให้ถึงซึ่งฝั่งแห่งความฝัน
ก้าว...ไปด้วยศรัทธากล้าฝ่าฟัน
ก้าว...ไปอย่างมุ่งมั่นอย่าหวั่นกลัว
ก้าว...ไปด้วยสองขาที่กล้าแกร่ง
ก้าว...เพื่อพ้นทางแพร่งที่สลัว
ก้าว...เพื่อผ่านจุดชีวิตมิดมืดมัว
ก้าว...ให้รู้ดี-ชั่วทั่วทุกทาง
ก้าว...ไปเถิดก้าวไปอย่าได้แพ้
ก้าว...แน่วแน่หมายมุ่งสู่รุ่งสาง
ก้าว...เผชิญเดินบุกทุกข์เหือดจาง
ก้าว...ไปสร้างอนาคตอันงดงาม
ก้าว...คือธรรมนำชัยให้สำเร็จ
ก้าว...เป็นเหตุเป็นผลพ้นขวากหนาม
ก้าว...ไปด้วยปัญญาอย่าวู่วาม
ก้าว...ไปด้วยความมีสติกำกับกาย
ก้าว...คือการเรียนรู้สู่โลกกว้าง
ก้าว...คือการเดินทางสู่จุดหมาย
ก้าว...คือการแสวงหาที่ท้าทาย
ก้าว...คือการขวนขวายที่เที่ยงธรรม
ก้าว...เป็นธรรมนำทางสร้างชีวิต
ก้าว...คือผิดศึกษาอย่าถลัน
ก้าว...ที่ถูกคุณค่ามากอนันต์
ก้าว...ทางนั้นสร้างฝันได้ให้เป็นจริง...
14 พฤศจิกายน 2549 14:19 น.
ต. ดาวเหนือ
กว่าจะมีวันนี้ที่เรายิ้ม
อาจต้องอิ่มน้ำตาเจ็บมาก่อน
กว่าจะสุขสมหวังดั่งคำพร
อาจจะมีทุกข์ซ่อนวงจรใจ
กว่าจะเดินมาถึงซึ่งความฝัน
อาจหวาดหวั่นกลับหนทางที่กว้างใหญ่
กว่าจะยืนเข้มแข็งแกร่งวันวัย
ต้องล้มแล้วลุกได้ไม่อ่อนแอ
กว่าจะได้สมหวังดังตั้งจิต
อาจพลั้งผิดทุกข์หม่นเปื้อนปนแผล
กว่าจะได้สิ่งดีดีมีข้อแม้
อาจต้องแพ้ก่อนชนะประกอบกัน
กว่าจะได้เหรียญทองครองที่หนึ่ง
อาจต้องพึ่งความตั้งใจใฝ่ขยัน
กว่าเป็น "ดาว" พราวฟ้าอยู่คู่นิรันดร์
อาจมุ่งมั่นทนลำบากมาจาก "ดิน"
กว่าจะเป็นสิ่งใดดั่งใจรัก
อุปสรรคที่พบมิจบสิ้น
เบื้องหลังรอยเหนื่อยล้าน้ำตาริน
อบอวลกลิ่นความสุขแท้มอบแด่ใจ...
14 ตุลาคม 2549 14:41 น.
ต. ดาวเหนือ
โอ้คุณนาย ตื่นสาย มาบ่ายคล้อย
เช้าเหงาหงอย ห้อยกลีบ งีบหลับใหล
พอสายหน่อย ค่อยตื่น ชื่นหัวใจ
เผยอกราย คลายคลี่ อวดสีกัน
หวนให้นึก ถึงน้องยา แก้วตาพี่
บ่ายป่านนี้ เจ้าจะตื่น คืนไหมนั่น
พี่พะวง เป็นห่วง น้องดวงมาลย์
กลัวชาวบ้าน จะนินทา ต่อว่าเอา
เป็นสตรี นี้ไซร้ ให้ตื่นเช้า
หัดหุงข้าว เข้าครัว รัวอาหาร
ให้เสร็จสรรพ ภารกิจ เรื่องการงาน
ดั่งโบราณ ท่านกล่าว บอกเล่ากัน
13 ตุลาคม 2549 10:09 น.
ต. ดาวเหนือ
ดอกสลอน ชูก้าน บานสะพรั่ง
เจ้านวลนาง ไม่รู้โรย ให้โหยหา
เกล็ดกลีบน้อย ร้อยเรียง เคียงกันมา
งามบาดตา ขาวแกมแดง อวดแข่งกัน
ทนเหนื่อยล้า ท้าแสง แกร่งเหลือเจ้า
ชูดอกเช้า จรดเย็น เป็นนิจสรร
ทั้งประโยชน์ หลายหลาก มากอนันต์
ต้นเจ้านั้น ใซร้เป็นยา รักษาดี
กามโรค หนองใน กระษัยเส้น
ไม่ยากเย็น ใช้รักษา พาสุขขี
ยาโบราณ แผนไทย ใช้นานปี
ส่วนดอกนี้ ร้อยมาลัย ใช้อวยพร
ชื่อเจ้าบาน ไม่รู้โรย โชยชื่นสุข
บ่เคยทุกข์ สมฤดี ศรีสมร
ให้เคียงคู่ อยู่ยง คงถาวร
ทั้งแดดร้อน ลมกรรโชก ไม่โศกตรม...
หน้าส่วนตัว
1267
