30 ธันวาคม 2546 17:12 น.
ต๋องแต๋ง
กาพย์ยานี๑๑
เริ่มแรกรักเราร้าว
รู้เรื่องราวเรียบเรียงร้อย
รสรักไร้ร่องรอย
รู้เหร็ดหร่อยรักแรมรอน
รุ่งริ่งไร้รุ่งเรือง
เรารู้เรื่องเร่งรีบร้อน
โรครัก-รักแรมรอน
รักแรกร่อนไร้รักเรา
มั่วครับ..มั่ว
30 ธันวาคม 2546 13:24 น.
ต๋องแต๋ง
อยู่ด้วยกันขอให้สำเร็จรัก
จงฟูมฟักความรักเธอทั้งสอง
แม้ฉันนี้จะช้ำน้ำตานอง
ให้เธอสุขสมปองอย่างตั้งใจ
ฉันรู้ดีว่าเธอมีแต่เขา
จึงทนเศร้าจำยอมนั่งร้องไห้
จงไปเถิด..ที่รักอย่า..ลังเลใจ
ทิ้งฉันไว้ตรงนี้ก็จะทน
จงลืมเรื่องสองเราที่เคยผ่าน
มาช้านานอย่ามัวคิดไปสน
สร้างรักใหม่ของเธอทั้งสองคน
อย่าช้ำหม่นเหมือนรักของฉันเลย.
30 ธันวาคม 2546 08:56 น.
ต๋องแต๋ง
สายลมพัดโบกโบยโชยระรื่น
ยามค่ำคืน-คืนนี้ที่เหน็บหนาว
แสงจันทร์ส่องสาดแสงเป็นแวววาว
มีหมู่ดาวระยับประดับประดา
สายลมพัดร่างหนึ่งซึ่งนั่งเหม่อ
คิดถึงเธอคนนั้นที่ฝันหา
อยากมีเธอเคียงข้างแนบกายา
ท้องนภายังมีดาวคู่ใจ
โอ้...ที่รัก...ป่านนี้รู้หรือเปล่า
ว่าฉันหนาว-หนาวจนทนไม่ไหว
ลมกระโชกยิ่งหนาวแทบขาดใจ
สะท้านถึงทรวงในดวงฤดี
อยากมีเธอข้างเคียงฉันตลอด
ฉันจะกอด-กอดเธอไม่หน่ายหนี
มอบไออุ่น-อุ่นไอให้ฉันที
ขาดเธอนี้ฉันคงต้องหนาวตาย.
29 ธันวาคม 2546 17:01 น.
ต๋องแต๋ง
จังหวัดกาญจนบุรีเมืองเก่าแก่
นับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง
มีผู้คนสละชีพเลือดเนืองนอง
เพื่อยึดครองอำนาจปฐพี
มีแหล่งแร่ล้ำค่ามหาศาล
เพชรพลอยกาญจน์มากมายมีหลายสี
ทั้งต้นน้ำป่าเขาในพงพี
ล้วนแต่มีของดีในเมืองกาญจน์
29 ธันวาคม 2546 13:13 น.
ต๋องแต๋ง
ปีเก่าได้ผ่านพ้น ตามกาล
สิ่งชั่วช้าสามาน ปล่อยทิ้ง
เริ่มต้นใหม่พบพาล ดีกว่า
ปีใหม่ให้สุขยิ่ง ท่วมท้นชั่วกาล...
ขอมั่วมาโคลงมั่ง อย่าว่ากันนะ
หน้าส่วนตัว
739
