8 มกราคม 2547 08:47 น.
ต๋องแต๋ง
เมื่อยังเด็กก่อนนอนแม่เล่าขาน
อ่านนิทานให้ฟังอยู่ไม่หาย
แสนสนุกเพลิดเพลินไม่รู้วาย
ยังจำได้เรื่องราวที่ผ่านมา
แต่ตอนนี้โตขึ้นเป็นเด็กหนุ่ม
ใจสุขุมกระชุ่มวัยหรรษา
ก็ยังอยากฟังนิทานเช่นผ่านมา
อยากจะย้อนเวลาไปเหมือนเดิม.
7 มกราคม 2547 17:14 น.
ต๋องแต๋ง
ฉันเกิดมาชาตินี้มีกรรมก่อน
จึงต้องจรจากบ้านจากถิ่นฐาน
อพยพโยกย้ายมาเมืองกาญจน์
ลาจากบ้านอีสานถิ่นแดนไกล
มาเล่าเรียนเพียรสู้อยู่ที่นี่
เรียน ม.4 บ.ร.ภ.โรงเรียนใหญ่
ครอบครัวฉันรับจ้างอยู่เรื่อยไป
ให้มีกินมีใช้อยู่เรื่อยมา
อยากกลับแดนอีสานถิ่นกำเนิด
เป็นบ้านเกิดเมืองนอนที่ฝันหา
อยากกลับไปสร้างฝันที่บ้านนา
พร้อมนำพาสิ่งดีที่บ้านเรา.
7 มกราคม 2547 16:53 น.
ต๋องแต๋ง
ใจดวงนี้มี 3 คำที่อยากบอก
ไม่ลวงหลอกกลอกกลิ้งทุกสิ่งสรร
กลั่นออกจากห้องใจ 4 ห้องนั้น
เป็นสายรักสัมพันธ์มอบให้ไป
ผมรักคุณ คำนี้ที่ประจักษ์
เป็นความรักสลักจิตพิศมัย
ได้เอ่ยปากลึกซึ้งถึงความใน
เพราะหัวใจได้สั่งให้พูดมา
บริสุทธิ์ 3 คำเอ่ยจากปาก
เพราะไม่อยากเก็บไว้จนไร้ค่า
หากคุณนั้นยินดีมีเมตตา
กรุณาบอกว่า ฉันรักเธอ...
7 มกราคม 2547 08:48 น.
ต๋องแต๋ง
เสียงน้ำตกดังซ่ากลางป่าใหญ่
น้ำใสใสไหลดิ่งลงหน้าผา
ตกลงสู่ต้นน้ำลำธารา
เป็นคงคาสายใหญ่ในไพรี
สายน้ำเย็นเห็นปลามาแหวกว่าย
ดูพริ้งพรายสุริยาสะท้อนสี
ดั่งเพชรพลอยลอยน้ำกลางชลธี
แก้วมณีสีสันลำธารา.
6 มกราคม 2547 17:23 น.
ต๋องแต๋ง
แสนอาลัยใจหายไม่อยากจาก
เมื่อต้องพรากจากเพื่อนเหมือนความฝัน
เมื่อเวลาจบลงคงไกลกัน
ความผูกพันไม่เลือนเพื่อนทุกคน
จงโชคดีมีชัยเถิดเพื่อนรัก
ไม่นานนักคงได้พบกันอีกหน
มิตรเพื่อนแท้ฝังในดวงกมล
ขอบันดลให้เพื่อนจงโชคดี.
หน้าส่วนตัว
2812
