10 มกราคม 2547 12:54 น.
ต๋องแต๋ง
ตั้งแต่เยาว์ เข้าเรียน เขียนหนังสือ
อาจารย์คือ ผู้ให้ ใฝ่ศึกษา
อนุบาล ขึ้นประถม เป็นต้นมา
อบรมข้า เลื่อมใส ด้วยไมตรี
พอเริ่มชั้น มัธยม ในปีแรก
ใจก็แตก สะดุดรัก โฉมฉวี
เป็นรักแรก ที่พบ เธอคนดี
เป็นไมตรี ดีแน่ ที่แท้พอ
กาลเวลา แปรเปลี่ยน ใจเราสอง
สุดหม่นหมอง เศร้าแท้ เสียจริงหนอ
เธอทำให้ รักเรา ต้องติดร.
จะไม่ขอ แก้ร. จะคอยเธอ.
10 มกราคม 2547 12:32 น.
ต๋องแต๋ง
จงไปเถิด ที่รัก ไปกับเขา
หาดใจเรา ไม่ตรงกัน อย่าได้ฝืน
อย่าแข็งใจ อย่าทน อย่ากล้ำกลืน
หากใจเธอ มีชายอื่น จงรีบไป
อย่าไปแคร์ ไปสน เรื่องที่ผ่าน
อย่าต้านทาน ความรัก ที่เกิดใหม่
จงไปเถิด ไปพบ คู่หวานใจ
ไปหาใคร คนนั้น ที่เขารอ
ขอให้เจอ คนรัก ดีกว่าฉัน
ใครคนนั้น อย่าผิด คิดลวงล่อ
ในเมื่อเธอเ ลือกเขา อย่ารีรอ
ไปหาคน รูปหล่อ หวานใจเธอ.
10 มกราคม 2547 10:46 น.
ต๋องแต๋ง
เกิดมาจน ต้องดิ้นรน ทนลำบาก
สู้ให้มาก เพื่อได้ ดั่งใจหวัง
อย่าท้อแท้ แม้ล้า แต่กายยัง
สู้ให้สุด กำลัง อย่างตั้งใจ
ถึงหยาดเหงื่อ ท่วมกาย ใจยังฝ่า
แม้อ่อนล้า สิ้นแรง อย่าหวั่นไหว
แม้ยากแค้น แสนเข็ญ เป็นเช่นไร
สู้ต่อไป ถึงจุดหมาย ที่เฝ้ารอ
ถึงวันนั้น คงมั่งมี เป็นศรีสุข
ฝ่าฟันทุกข์ ไปได้ ใจจดจ่อ
เป็นความฝัน วันดี ที่คอยรอ
ไม่ย่อท้อ จึงมีฝัน ที่เป็นจริง.
10 มกราคม 2547 10:30 น.
ต๋องแต๋ง
ขอใช้สิทธิ์ ได้ไหมก่อนใจจาก
ขอใช้สิทธิ์ ก่อนพรากไปจากฉัน
ขอใช้สิทธิ์ ได้ไหมก่อนไกลกัน
ขอใช้สิทธิ์ ความผูกพันที่เคยมี
ขอสิทธิ์หอม แก้มแดงก่อนเธอจาก
ขอสิทธิ์ลูบ จูบปากก่อนจากหนี
ขอสิทธิ์กอด อีกครั้งเถิดคนดี
ขอสิทธิ์จับ มืออีกทีก่อนจากกัน
ไม่หวังฉุด หยุดยั้งรั้งใจอ่อน
ไม่หวังง้อ หวังงอนก่อนจากฉัน
ไม่หวังให้ ใจเธอสงสารกัน
เพียงแต่ฉัน หวังใช้สิทธิ์ก่อนจากลา.
9 มกราคม 2547 08:57 น.
ต๋องแต๋ง
สิทธิ์ของเธอจะรักใครก็ไม่ผิด
เธอจะคิดถึงใคร-ใครจะว่า
เธอจะทำสิ่งใดใช่นินทา
เธอจะพาใครมาเรื่องของเธอ
ฉันไม่อาจฉุดรั้งยั้งเธออยู่
เพราะฉันรู้เรื่องราวเปล่าเผยอ
เธอมีใครสำคัญที่ได้เจอ
สิทธิ์ของเธอจะรักใครใจเลือกเอง.