4 กุมภาพันธ์ 2547 16:59 น.
ต๋องแต๋ง
อุปสรรคใดใดที่ขวางกั้น
จะฝ่าฟันก้าวไปสู่จุดหมาย
เพราะมีรักหนุนอยู่อุ้มชูกาย
ขอสู้ตายเพื่อรักของสองเรา
ด้วยแรงรักแรงกล้าศรัทธายิ่ง
ไม่ทอดทิ้งเยื่อใยให้ใจเหงา
จะสานต่อถนอมรักอย่างบางเบา
เพื่อรักเราก้าวไป...ถึงไชโย!!....
2 กุมภาพันธ์ 2547 17:35 น.
ต๋องแต๋ง
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
รักคืออะไร? ฉันไม่เข้าใจ สงสัยนักหนา
ใครช่วยสอนที ฉันนี้ค้างคา อยากรู้วิชา ว่าเป็นอย่างไร
คนที่มีรัก คงรู้ประจักษ์ ว่ารักเป็นไง
คงอบอุ่นดี ที่มีเยื่อใย รักแท้ในใจ ไม่เศร้าทุกข์ทน
ตอนฉันมีรัก เป็นต้องอกหัก ช้ำรักหมองหม่น
รักมีน้ำตา มายาเล่ห์กล เจ็บช้ำสุดทน อกซ้นทรวงใน
ตราบจนวันนี้ คนที่พรัดจาก ยังพรากเยื่อใย
ไม่กลับมาเลย ฉันเคยช้ำใจ รักเราหมองไหม้ สุดท้ายต้องลา
มีใครไหมหนอ? จะขอสมัคร ปกปักรักษา
หัวใจดวงนี้ พร้อมพลีกายา โปรดช่วยนำพา รักษาแผลใจ....
2 กุมภาพันธ์ 2547 17:12 น.
ต๋องแต๋ง
หากเธอล้าอ่อนแรงจงอย่าท้อ
คนนี้หนอส่งแรงใจให้เสมอ
อยู่ที่ใดไกลใกล้มอบให้เธอ
แม้ไม่เจอแต่ฉันยังส่งไป
ขอเป็นคนอยู่ข้างเธอไม่คิดห่าง
ยามอ้างว้างฉันปลอบมิหวั่นไหว
อยากให้รู้ว่าเธอยังมีใคร
ส่งแรงใจให้เธอเสมอมา.....
29 มกราคม 2547 14:54 น.
ต๋องแต๋ง
พี่เฝ้ารอ-รอน้องรักหลับไม่ลง
เจ้าไปหลงอยู่ที่ไหนกับใครหนอ
ทิ้งให้พี่ปวดร้าวเฝ้าแต่รอ
เจ็บและท้อก็จะขอรอเจ้าคืน.....
24 มกราคม 2547 11:10 น.
ต๋องแต๋ง
เราคนจนจากบ้านจากถิ่นแคว้น
มาอยู่แดนรุ่งเรืองในเมืองหลวง
เข้าทำงานหาเงินต้องเสี่ยงดวง
บ้างก็ถูกหลอกลวงคนอับปรย์
มีชีวิตลำบากแสนยากเข็ญ
เพราะตกเป็นเหยื่อสังคมน่าบัดสี
หลงเชื่อเขาความรู้เราไม่มี
จึงถูกเขาย่ำยีชีวิตเรา.