19 เมษายน 2547 08:53 น.
ต๋องแต๋ง
กลับมาบ้านนึกถึงอดีตรัก
ที่อกหักจากสาวอยู่เมืองหลวง
เคยบอกรักปักจิตมิตรคู่ควง
กลับถูกลวงป่นปี้ขยี้ใจ
ไม่อยากคิดเรื่องราวที่ผันผ่าน
มาช้านานระทมตรมหมองไหม้
ผ่านมาแล้วผ่านเลยให้จบไป
จะรื้อฟื้นทำไมให้ใจตรม...
มีพ่อแม่ช่วยปลอบใจยามเหงา
พอบรรเทาความช้ำที่ขื่นขม
ปลงเสียเถิดลูกจ๋าอย่าระทม
ปล่อยมันจมล้างลาอย่าอาวรณ์
เริ่มต้นใหม่ชีวิตที่มีค่า
เรื่องผ่านมาให้จำอุทาหรณ์
ประวัติศาสตร์ช้ำรอยให้บั่นทอน
อย่าแน่นอนในน้ำคำของสตรี...!!..
8 มีนาคม 2547 12:08 น.
ต๋องแต๋ง
จากบ้านนามาอยู่กรุงใจมุ่งหวัง
หาสตังค์หวังใช้ยามขัดสน
งานเหนื่อยหนักเช่นไรใจจำทน
เพราะความจนบีบคั้นกลั้นใจมา
มองตะวันสีแดงสาดแสงฉาย
จึงเอนกายพักผ่อนเพราะอ่อนล้า
งานลำบากยากเข็ญเค้นกายา
มองท้องฟ้าใกล้ค่ำตอกย้ำใจ
คิดถึงพ่อและแม่ที่แก่เฒ่า
หัวอกเราอั่งอุกทุกข์แค่ไหน
ป่านฉะนี้จะอยู่กันเช่นไร
จิตหวั่นไหวห่วงหาน้ำตาคลอ
คิดถึงแฟนคนดีรู้บ้างไหม
ว่าใจใครคนนี้ที่คิดต่อ
อยู่ทางนั้นเจ้าจงอดใจรอ
ไม่นานหนอจะกลับมาหายาใจ.....
20 กุมภาพันธ์ 2547 13:36 น.
ต๋องแต๋ง
รู้แก่ใจเธอให้ได้แค่เพื่อน
คอยย้ำเตือนกับใจอยู่เสมอ
อย่าได้คิดเกินคำว่าเพื่อนเกลอ
อย่าหลงเผลอเกินตัวทั้งหัวใจ
แต่ในใจไม่อาจจะห้ามคิด
รู้ว่าสิทธิ์ของตนควรอยู่ไหน
แต่ไม่กล้าหลุดปากพูดออกไป
ว่าในใจของฉันมันรักเธอ
กลัวว่าเธอจะรังเกียจคนอย่างฉัน
ที่ใจมันหลงผิดแอบคิดเผลอ
กลัวตัดขาดเยื่อใยไม่พบเจอ
กลัวว่าเธอหลบลี้หนีไปไกล
ได้แต่คิดได้แต่เพ้อละเมอฝัน
ถึงเธอนั้นไม่ว่าอยู่แห่งไหน
แต่ก็เพียงแค่คิดอยู่ในใจ
เก็บเอาไว้เพราะกลัวจะเสียเธอ....
19 กุมภาพันธ์ 2547 16:40 น.
ต๋องแต๋ง
อาทิตย์หน้าผมก็จะสอบแล้ว
คงไม่แคล้วที่จะอ่านหนังสือ
เตรียมตัวสอบให้พร้อมก่อนลงมือ
เพราะหนังสือนั้นคือสิ่งสำคัญ
หากสอบเสร็จได้เกรดเท่าไรหนอ
ยังคอยรอให้ถึงเวลานี้น
จะดีใจเสียใจได้รู้กัน
ถึงวันนั้นสอบเสร็จเดี๋ยวบอกเอง...ครับ...!!
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:21 น.
ต๋องแต๋ง
ฉันก็รู้ว่าเธอมีคนรัก
ก็ประจักษ์แจ่มแจ้งอยู่เสมอ
ไม่อาจหักห้ามใจให้รักเธอ
แอบมาเจอบางครั้งบางเวลา
คอยปลอบใจทุกครั้งที่เธอเหงา
เมื่อตัวเขาห่างเหินเมินหนีหน้า
แอบมาพบกับเธออยู่เรื่อยมา
ในเวลาที่เธอต้องการใคร....
หากวันใดที่เขาได้มาพบ
ฉันต้องหลบยอมห่างหลีกทางให้
เพื่อให้เขาทั้งสองได้ครองใจ
ถึงจะเจ็บเช่นไรต้องทนเอา
สิทธิ์ของคนนอกเวลามีค่าน้อย
ที่เฝ้าคอยแอบเจอเมื่อเธอเหงา
ถึงยามเจ็บ-เจ็บช้ำมากไม่เบา
จึงทนเศร้าเพราะเป็นรัก....นอกเวลา....
หน้าส่วนตัว
847
