4 มกราคม 2546 21:06 น.
ต้าเชียง
I wish you the courage to be warm
when the world would prefer
that you be cool.
I wish you success sufficient to you need;
I wish you failure to temperthat success.
I wish you joy in all your days;
I wish you sadness so that you
may better measure joy.
4 มกราคม 2546 20:54 น.
ต้าเชียง
1
แม้เวลาจะสั้นนัก
แต่ก็ทำให้ฉันรู้จักกับความผูกพันที่ยิ่งใหญ่
ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร
แต่หมดเวลาแล้วใจที่จะฝันใฝ่ผูกพัน
เปรียบเธอเหมือนเส้นขอบฟ้า
ฉันคือคนธรรมดาที่มากับความฝัน
อยากรู้ว่าเธอจะอยู่ไกลแค่ไหนกัน
ถ้าจะไปยืนตรงนั้นมันก็แค่ปลายสายตา
2
แม้เวลาจะสั้นนัก
แต่ก็ทำให้ฉันรู้จักกับความผูกพันที่ยิ่งใหญ่
ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร
แต่หมดเวลาแล้วใจที่จะฝันใฝ่ผูกพัน
เปรียบเธอเหมือนเส้นขอบฟ้า
ฉันคือคนธรรมดาที่มากับความฝัน
อยากรู้ว่าเธอจะอยู่ไกลแค่ไหนกัน
ถ้าจะไปยืนตรงนั้นมันก็แค่ปลายสายตา
3
เธออยู่แสนไกล
ทั้งกายและใจเราต่างไกลห่าง
ฝันของฉันคืออยากให้เธอนั้นเดินร่วมทาง
แม้จะไม่มีเธออยู่เคียงข้างตลอดไป
แต่ความจริงที่เป็นอยู่
ก็พอจะรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้
เพียงแค่ฝันมันยังดูมากเกินไป
เพราะรู้ว่าเธอคือใครที่อยู่ห่างไกลเกิน
4 มกราคม 2546 20:47 น.
ต้าเชียง
1
ค่ำคืนนี้ดาวพราวนภากว้าง
เธออยู่กลางดวงตาที่สุกใส
เหมือนมีดาวล้านดวงคอยห่วงใย
เหมือนมีใครคนหนึ่งคอยปลอบโยน
2
ฝากความคิดถึง ไปไกล สุดขอบฟ้า
ฝากกาลเวลา นำพา เราพบกัน
ฝากดวงดาว พาเรา ไปเคียงฝัน
ฝากรักคงมั่น ฝากไว้ ในใจเธอ
3
คิดถึงใครคนหนึ่งตรึงตราจิต
พรหมลิขิตขีดทางให้ห่างเหิน
ต่างคนต่างหนทางที่ต้องเผชิญ
ย่างก้าวเดินบนเส้นทางที่ต่างกัน
4
อยากจะเป็นอะไร
ขอให้ได้เป็นอย่างนั้น
อะไรที่เธอใฝ่ฝัน
ขอให้สิ่งนั้นเป็นจริง
ฉันเชื่อว่าเธอทำได้
ฝันอะไรไว้มากมายหลายสิ่ง
ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอจริง ๆ
มั่นใจในทุกสิ่งที่เป็นเธอ
5
ขอพรจากดวงดาว
หยิบเมฆขาวมาห่มให้
ฟ้ากว้าง ต่างดวงใจ
โอบเธอไว้ทุกนาที
ขอแสงทองเมื่อรุ่งสาง
ส่องทางให้เธอทุกที่
ทุกปรารถนาที่ฉันมี
เพื่อนคนดี เพื่อเธอ
6
ตอนแรกว่าจะคว้าดาวมาให้
แต่มันอยู่สูงเกินไปเอื้อมไม่ถึง
เลยมีแต่การ์ดแทนใจใบนึง
กับข้อความซึ้งๆ
ที่ฉันเขียนจาก ก้นบึง ของหัวใจ
4 มกราคม 2546 20:32 น.
ต้าเชียง
เคยสงสัย ว่าอะไร คือความรัก
อยากรู้จัก อยากเข้าใจอยากใขว่หา
ได้แต่รอ ใครสักคน ผ่านเข้ามา
ให้รู้ว่า ความรักนั้น คืออะไร
แล้ววันนี้ ความคลุมเครือก็เลือนลาง
ทุกๆอย่าง ได้คลี่คลาย หายสงสัย
เพราะมีเธอ อยู่ค้าง กลางหัวใจ
ให้ฉันได้ รู้ว่ารัก คือ รักเธอ
4 มกราคม 2546 20:29 น.
ต้าเชียง
ใครบอกคิดถึงเธอแค่อยากเจออยากเห็นหน้า
ใครบอกว่าอยากมาบังเอิญน่าไม่ตั้งใจ
ใครบอกว่าฉันหวงแค่อย่าควงใครคนไหน
ใครบอกว่าห่วงใยแค่กลัวภัยจะใกล้เธอ
ใครบอกว่าฉันหลงแค่ซื่อตรงมั่นคงเสมอ
ใครบอกว่าละเมอแค่แอบเพ้อเพราะเผลอไป
ใครบอกว่าหมายปองแค่แอบจองผิดตรงไหน
รักเธอก็ไม่ใช่แต่ทั้งใจมีแต่เธอ
หน้าส่วนตัว
401
