27 เมษายน 2544 11:28 น.
ต้น
...เพราะว่าเค้าคนนั้นเดินเข้ามา
ในวันที่เธออ่อนล้าใช่ไหม
เธอถึงได้ทุ่มเทจนเกือบหมดใจ
และไม่คิดจะเผื่อไว้สำหรับความผิดหวังที่อาจมี...
...แล้ววันนี้เธอกลับมาพร้อมน้ำตา
แล้วบอกกับฉันว่าพอแล้วกับคนคนนี้
อยากบอกให้เธอรู้ว่าเข้มแข็งไว้เถอะนะคนดี
ปล่อยให้เค้าเดินจากไปในวันนี้..
..คงดีกว่าเดินจากไปในวันที่เธอให้เค้าหมดทั้งใจ
25 เมษายน 2544 12:33 น.
ต้น
...แล้ววันหนึ่งเธอก็ทิ้งกันไป
ปล่อยให้อยู่เดียวดายอย่างทุกวันนี้
ไม่เคยสงสารกันบ้างเลยคนที่เคยดี
จนป่านนี้ยังไม่เคยคิดห่วงใย..
...ไม่มีแม้คำร่ำลา
นับแต่วันที่เธอเดินห่างหาย
ไม่มีแม้ความเอื้ออาทรในหัวใจ
ทั้งๆที่เคยบอกกันว่าห่วงใยแล้วทำไมไม่เคยคิดจะกลับมา
..(คืนดีกัน)..
25 เมษายน 2544 01:49 น.
ต้น
...แบบว่า...คิดถึงเธอมาก
ก็ตั้งแต่วันที่เดินจาก..ในใจยังเหงา
เพราะนับแต่นี้คงไม่มีแม้เงา
ของเธอคนเก่าที่คอยตามเหมือนเคย
...ก็แบบว่าในใจยังเศร้า...
พอคิดถึงเรื่องราวในวันเก่าน้ำตาก็พาลจะไหลเสมอ
คงทำได้เพียงบอกตัวเองว่าต่อไปนี้จะไม่มีเธอ
และคงไม่มีโอกาสได้เจอะเจอเหมือนวันวาน
20 เมษายน 2544 12:33 น.
ต้น
..อยากเดินกลับไปที่เดิม
ที่ที่เรายังมีความผูกพัน
ที่ที่ครั้งก่อนเราเคยมีกันและกัน
ที่ที่ในใจเธอยังคงมีฉันอยู่ข้างใน
..แต่คงเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม
สาเหตุเพราะอะไรเธอก็คงรู้
ก็แค่อยากให้เธอคิดดู
ว่าทุกอย่างที่ทำอยู่..ทำเพื่ออะไร
..กับการให้ความหวังกับใครคนหนึ่ง
จนลึกซึ้งพันผูกอยู่ข้างใน
แล้วจู่จู่ก็มาเดินจากหาย
สู้ไม่ต้องเริ่มต้นอะไรเลยน่าจะดีกว่ากัน
19 เมษายน 2544 10:50 น.
ต้น
....นั่งอยู่คนเดียวเฉยๆ
ก้มๆ เงยๆ แบบเหงาๆ
คิดๆ นึกๆ ถึงเรื่องเก่าๆ ของสองเรา
เบื่อๆ เศร้าๆ ที่ผ่านมา
....ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
ทำไมยังเฝ้าคิดตลอดเวลา
ทั้งๆที่เรื่องราวก็ไม่ใช่จะเพิ่งผ่านมา
แต่แบบว่า...ไม่เข้าใจ