17 มิถุนายน 2550 17:48 น.
ต้นไม้ของอ่วง
เมื่อเลือกแล้ว ก็จากลา อย่าอาลัย
เธอจะไป ก็จงไป ตามใจฝัน
ทางสายนี้ แม้นเศร้านัก จักฝ่าฟัน
ให้ตัวฉัน ก้าวข้ามวัน อันปวดร้าว
เธอทิ้งฉัน จากฉันไป จำไ้ด้ไหม
ห้วงหัวใจ ร่ำไห้เจ็บ อีกเหน็บหนาว
เจ็บแสนเจ็บ กับคืนวัน ฝนพร่างพราว
ในห้วงเหงา กับเงารัก คนโลเล
อยากจะจาก เธอก็จาก ไม่เหลือใย
อยากจะไป เธอก็ไป ไม่หันเห
อยากจะรัก เธอก็รัก ไม่ลังเล
อยากทุ่มเท เธอก็บอก ไม่ทิ้งกัน
เจ็บเหลือเกิน ที่เดินหลง ในดงรัก
คำเธอทัก ล้วนลวงหลอก ให้ผวนผัน
คำรักนั้น ดั่งสายลม ชมทุกวัน
เหมือนดั่งฝัน พลันสลาย เมื่่อตื่นนอน
มาวันนี้ เธอบอกเหงา เหงาเงียบนัก
้ได้รู้จัก ฤทธิ์แห่งรัก ให้รักสอน
เมื่อไร้รัก เห็นค่ารัก เธอเว้าวอน
เมื่อรักจร พรากจากลา น้ำตาริน
ก้าวข้ามผ่าน คืนวานวัน อันโหดร้าย
แม้นเดียวดาย อยู่โดดเดี่ยว รักสูญสิ้น
คนเคยรัก เขาไม่รัก ให้โบยบิน
ฉันยลยิน ขอยินดี ให้รักไป
ต่อจากนี้ จะไม่รั้ง ให้ต้องรอ
จะไม่ขอ ให้สงสาร ไม่หลงไหล
ต่อจากนี้ จะไม่รั้ง ให้อาลัย
ไม่รักไซร้ ถึงอยู่ไป ไร้ค่าคุณ...
13 มิถุนายน 2550 17:59 น.
ต้นไม้ของอ่วง
แสงแดดอ่อน ไอแดดอุ่น กรุ่นไอรัก
สายลมทัก พัดผ่านเย็น เห็นความหวาน
ฟากฟ้าใส ใจปลอดโปร่ง ให้เบิกบาน
สายลำธาร หลั่งรินไหล สาดกระเซ็น
ฟ้าก็สวย ลมก็เย็น เป็นสุขนัก
ตะวันจัก สาดแสงทอง มองก็เห็น
พื้นน้ำจ้า สะท้อนแสง สิ่งที่เป็น
สายลมเย็น พัดความร้อน ให้ผ่อนคลาย
ยามมีสุข มองอะไร ก็ใสสด
ให้หมดจด ทุกข์ก็คลาย เศร้าก็หาย
มีคนรัก รักก็มาก ดั่งเม็ดทราย
เศร้าสลาย ให้สบาย กายใจเอย…
12 มิถุนายน 2550 14:35 น.
ต้นไม้ของอ่วง
สายลมพัด โบยโบก กระโชกใบ
ไม้กิ่งไหว ยามใจ ห่วงโหยหา
สายลมพัด โปรดช่วยพัด ความรักมา
สู่ใจข้า ผู้ไขว่คว้า ความคิดถึง
10 มิถุนายน 2550 10:28 น.
ต้นไม้ของอ่วง
เกลียดตัวเอง ที่งี่เง่า เฝ้าห่วงรัก
เกลียดยิ่งนัก ใจบ้าบอ พะนอฝัน
เกลียดความคิด ที่คิดถึง เธอทุกวัน
เกลียดใจนั้น ตัวฉันนี้ งี่เง่านาน
รักทำไม ห่วงทำไม เขาไม่รัก
เขาไม่ทัก ไม่พูดคุย ยังสงสาร
เขาแกล้งเธอ โง่อย่างเธอ ไม่ทันการ
คำหวานหวาน รู้ไว้บ้าง ไม่จริงใจ
เธอเฝ้าห่วง เพียรโทรหา คณานับ
เขาไม่รับ ไม่อยากคุย ยังหลงไหล
ใจก็โง่ ตัวก็โง่ ให้บันลัย
็ยิ่งคลั่งไคล้ เขาได้ใจ ย่ำเหยียบเธอ
เลิกเถอะนะ เลิกร้องไห้ ฟูมฟายรัก
แล้วนั่งพัก ไม่ง้อเขา เลิกพลั้งเผลอ
เขาไม่รัก ก็ไม่รัก ไม่ต้องเจอ
เลิกละเมอ หยุดอาลัย คนหลอกลวง...
9 มิถุนายน 2550 15:12 น.
ต้นไม้ของอ่วง
ชายใจหมา เพราะมักมาก รักมากมาย
ชายใจหลาย เจ้าชู้นัก ลวงหลอกหญิง
ชายใจดำ พูดโกหก พูดไม่จริง
น่ายิงทิ้ง ฆ่าให้ตาย ชายปลิ้นปล้อน
หญิงถูกหลอก หลั่งน้ำตา น่าสงสาร
หญิงทรมาน ชายรังแก แม่ไม่สอน
หญิงชอกช้ำ น้ำตานอง ร้องอ้อนวอน
หญิงเดือดร้อน ชายใจร้าย ไปตายซะ...
ปล..ไม่ได้เหมารวมนะคะ กลอนบทนี้เขียนด่าผู้ชายชื่ออ่วงคนเดียวค่ะ
หน้าส่วนตัว
1535
