20 มีนาคม 2550 12:49 น.
ต้นไม้ของอ่วง
ความรักเอย เจ้าอยู่ไหน แห่งใดหนอ
ใจคนรอ รอความรัก ให้อ้างว้าง
รักหนอรัก อยากมีรัก ไม่จืดจาง
ให้หายคว้าง มีรักเรียง เคียงคู่ใจ
โปรดเถิดรัก ช่วยทายทัก รักใจข้า
ขอวอนฟ้า โปรดสงสาร รักอยู่ไหน
อยู่แห่งนี้ หรือไกลโพ้น ข้าจะไป
ขอฝันใฝ่ ไขว่คว้าใจ ให้รักครอง
รอแล้วรอ ข้ารอรัก ให้หนักใจ
ให้ห่วงใย ดวงใจข้า จะเศร้าหมอง
อยู่โดดเดี่ยว เหงานะใจ ไร้คนปอง
เกินจะร้อง ฟ้องฟากฟ้า หาคนเคียง
ความรักเอย ข้าสัญญา จะรักเจ้า
จะเคลียเคล้า ดูแลรัก มิบ่ายเบี่ยง
โปรดเถิดรัก หากเจ้ารัก โปรดร้อยเรียง
ส่งสำเนียง บอกรักข้า ให้ชื่นใจ...
17 มีนาคม 2550 17:12 น.
ต้นไม้ของอ่วง
เป็นไม้ดอก หลายหลากสี มีกลิ่นหอม
ดั่งพยอม ดอกใสสวย รวยเสน่หา
เคยภาคภูมิ ผยองศักดิ์ เกียรติยา
มั่นรักษา ทรนงหยิ่ง ยิ่งหงษ์ทอง
มาวันนี้ ไม่มีแล้ว แก้วล้ำค่า
หมดราคา ให้สูญสิ้น สิ่งสนอง
ชายเคยรัก เธอเคยใฝ่ ต่างหมายปอง
เป็นดั่งของ เคยใช้แล้ว สิ้นค่าคุณ
น้ำตาโศก โชคลิขิต ชีวิตเศร้า
น้ำตาเคล้า ชีวิตคลุก คร่ำคราฝุ่น
เพราะรักเธอ มอบแด่เธอ กายาละมุน
มอบไออุ่น ก่ายกอดรัก หวังยืนยง
เพราะฟ้าสั่ง หรือเธอสาป ให้รักร้าง
หรือรักจาง เธอจึงห่าง ไม่ลุ่มหลง
ฉันจากไกล เธอไม่ห้าม ให้พะวง
หรือสาปส่ง สูญสิ้นรัก ไม่ห่วงใย
จะด้วยเหตุ หรือผลใด ในวันนี้
หวังเพียงมี รักจริงมั่น ไม่ผลักใส
อยู่กับตัว กับรักแท้ แน่แนบใจ
ตราบหนไหน ไม่สูญสิ้น นานเท่านาน...
14 มีนาคม 2550 17:04 น.
ต้นไม้ของอ่วง
โอ้เอยรัก รักข้า มิห่างใจ
เนิ่นนาน เท่าไหร่ ยังจดจำ
เจ็บปวดนัก รักข้า รอยรักช้ำ
ยลยินน้ำคำ กลืนกล้ำ น้ำตา
ก็รู้ว่า เป็นไป ไม่ได้
เธอเองก็มีใหม่ ให้ห่วงหา
อีกตัวฉัน อยู่ไกล คนละฟากฟ้า
ไกลเกินกว่า สองแขนขา จะดึงรั้ง
ได้ยิน ที่ใครใคร เขาบอก
ดั่งหนามยอก ทิ่มแทง น้ำตาหลั่ง
เจ็บเหลือเกิน เธอมีใหม่ ใจแทบพัง
ให้ผิดหวัง ร้องร่ำไห้ ห่วงอาดูร...
หน้าส่วนตัว
800
