5 มิถุนายน 2545 14:17 น.
ต้นไผ่
เปิดไดอารี่เล่มเก่าที่เธอให้
อ่านข้อความที่เขียนไว้แล้วร้องไห้
ไม่มีอีกแล้ววันคืนที่สุขใจ
มีเพียงรอยหม่นไหม้ของเวลา
เขียนความรู้สึกต่อเติมและเพิ่มต่อ
เพื่อให้รู้ว่าการรอไม่มีค่า
เธอไม่สงสารกับความทรมานของน้ำตา
คนที่เจ็บจึงอ่อนล้า..ท่วมท้นใจ
ปิดไดอารี่เล่มเก่าที่เคยสุข
เพราะวันนี้ฉันทุกข์แทบไม่ไหว
เธอจะรู้ไหมว่ารักเพียงใด
ฉันรักเธอจนหมดใจแล้วจริงๆ
19 พฤษภาคม 2545 10:25 น.
ต้นไผ่
ไม่เคยคิดว่าต้องมีวันนี้
วันที่เราต่างรู้ดีว่าต้องร้องไห้
ไม่อยากแยกคนละทาง..ต่างคนต่างไป
เพราะรักมากเกินกว่าใจจะจากลา
แต่ด้วยเหตุผลและความจำเป็น
ใช้สายตามองเห็นวันข้างหน้า
จากไปเพื่อทำตามที่ใจเคยฝันมา
จากไปเพื่อเดินตามสิ่งที่ค้นหา..ด้วยตัวเอง
แม้วันนี้ต้องอยู่ไกลคนสำคัญ
อาจมีบ้างที่ไหวสั่นที่คว้างเคว้ง
แต่ในความเงียบใบ้ที่วังเวง
ฉันจะอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง..เพื่อรอเธอ
16 พฤษภาคม 2545 10:25 น.
ต้นไผ่
ณ ตรงนี้คือที่ระหว่างเรา
มีเพียงเสียงเบาๆที่พัดผ่าน
เธอจับมือฉัน...ถ่ายทอดความผูกพันอันเนิ่นนาน
ความอบอุ่นที่ต้องการฟุ้งอบอวล
ฉันจะเอ่ยอย่างไรกับคำลา
เมื่อเราต้องจากไกลลับตา...หลายกาลเวลากว่าจะหวน
ฝันของเราต่างเส้นทางจึงรบกวน
ค่ำคืนนี้ก็ปั่นป่วนและเงียบงัน
แต่ฉันจะมองกลับมาที่นี่
เพราะรู้ดีว่าภาพเธอยังเพ้อฝัน
น้ำตาที่หมองหม่นจางเจือเม็ดฝนไปพร้อมกัน
เมื่อฉันกลับสู่อ้อมแขนเธออีกครั้งในวันนึง
อยู่กับคืนนี้นานๆได้ไหม
เต้นรำและจูบฉันก่อนไปอย่างลึกซึ้ง
ตราบที่ดวงดาวจะร่ายรำให้คำนึง
ตราบวันพรุ่งนี้ยังมาไม่ถึง..อย่าเพิ่งไป
เพียงฉันหลับตาลง
ลืมตาตื่นฉันคงได้พบเธอใหม่
ไม่สำคัญว่าเธอจะอยู่ที่ใด
เพราะฉันจะเก็บหัวใจไว้รักเธอ
14 พฤษภาคม 2545 23:03 น.
ต้นไผ่
รักในความหมายของฉัน
คือความผูกพันความห่วงหาเอาใจใส่
คือทั้งหมดของชีวิตที่ให้ไป
คือหัวใจที่คงไว้ไม่เปลี่ยนแปลง
รักในความหมายของฉัน
คือความจริงเท่านั้นไม่เสแสร้ง
แม้อุปสรรคมากมายไม่อ่อนแรง
จะเข้มแข็งกล้าแกร่งสู้กับมัน
รักในความรูสึก
เป็นสิ่งหนึ่งที่อยู่ส่วนลึกในความฝัน
เป็นของขวัญจากกาลเวลาที่ให้กัน
เป็นหัวใจของฉันที่ให้เธอ
รักในความรู้สึก
เป็นบางสิ่งที่คิดนึกอยากเสนอ
รับไว้ได้ไหมสิ่งที่ใจอยากปรนเปรอ
อย่าให้ชีวิตฉันต้องเก้อ เพียงเพราะเธอไม่หันมา
14 พฤษภาคม 2545 22:48 น.
ต้นไผ่
คิดถึงกันบ้างไหมคนดี
ฉันจะรักษาสัญญาที่ตรงนี้ให้เหมือนเก่า
แม้วินาทีข้างหน้าจะไม่มีเวลาของสองเรา
และวันพรุ่งนี้ก็ว่างเปล่าจนมืนมน
แต่ทุกครั้งที่กลับมาที่นี่
ฉันจะคิดถึงเธอคนดีอีกหน
ที่ที่เป็นของเราสองคน
ที่ที่เคยนับดาวร่วงหล่นจากฟ้าไกล
เพียงสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยบอกเธอซักที
ว่าฉันรักเธอคนดีมากแค่ไหน
เพียงสิ่งเดียวที่ยังคั่งค้างใจ
เพียงคำหนึ่งที่อยากบอกไป.....ในวันนั้น
หน้าส่วนตัว
862
