23 กรกฎาคม 2550 14:46 น.
ต้นจิ๋ว
ต่อไปนี้มีไม่คำว่า..เรา..จบกันที
ไม่มีแล้ว..คนแสนดีเหมือนวันนั้น
ไม่มีแล้ว..ความห่วงใยใจคืนวัน
ไม่มีแล้ว..กันและกัน..เธอบอกฉัน
ว่าเสียใจ
ผ่านมาแล้วนานเท่าใดก็ไม่รู้
ฉันยังคอยเฝ้าดูเธอห่างๆไม่ไปไหน
มีเพียงเธอเท่านั้นที่ทำให้ฉันคิดถึงหมดหัวใจ
ถึงตอนนี้เธอจะมีใคร...ก็ยังไม่มีคนไหน
แทนที่เธอได้สักวัน
16 กรกฎาคม 2550 16:25 น.
ต้นจิ๋ว
ถึงคนที่ เคยรัก ล้นดวงจิต
ถึงคนที่ เฝ้าคิด เสน่ห์หา
ถึงคนที่ ห่างไกล คนละฟ้า
ถึงคนที่ ไกลตา แต่ใกล้ใจ
ยังคิดถึง ห่วงหา เสมอเหมือน
ยังไม่เลือน จากวันวาน อันขานไข
ยังรักเธอ ที่สุด เสมอไป
ยังห่างไกล อย่าให้ใจ ห่างจากกัน
จากคนที่ ยังรัก อย่างสุดซึ้ง
จากคนที่ ครั้งหนึ่ง มีเธอฉัน
จากคนที่ อยู่เพื่อรัก และแบ่งปัน
จากคนที่ มีความฝัน วันของเรา
คอยคนที่ เอ่ยวาจา สัญญามั่น
คอยคนที่ ไม่มีวัน ฉันจะเหงา
คอยคนที่ จะกลับมา มาเป็นเงา
คอยคนที่ สุขหรือเศร้า ไม่เลิกลา
รักคนที่ มอบรัก สักใหญ่ยิ่ง
รักคนที่ รักจริง สิ่งนั้นหนา
รักคนที่ ไม่สนใจ ในหน้าตา
รักคนที่ ดียิ่งกว่า แค่รูปกาย
รีบกลับมา ไวไว นะคนดี
อย่าให้คน ทางนี้ ไร้ความหมาย
ช่วยลบความ กังวลใจ ให้คลี่คลาย
ยังรอคำ อธิบาย ด้วยใจรอ
14 กรกฎาคม 2550 13:02 น.
ต้นจิ๋ว
เคยสงสัย
ว่าทำไมต้องรักเธอมากมายอย่างนี้
ทั้งที่เธอก็ไม่เคยบอกว่ารักสักที
เธอไม่เคยให้ความใยดี กลับมา
เธอจะคิดยังไงฉันไม่สน
แค่ได้รักใครสักคนก็มากค่า
ได้คิดถึงก็สุขใจทุกเวลา
ยังยืนยันว่าจะรัก อย่างศรัทธา
ถึงไม่เคยได้รักกลับมา ...ก็ยอม
10 กรกฎาคม 2550 17:23 น.
ต้นจิ๋ว
รักคืออะไร
คือความเหงาเศร้าใจซาบซ่าน
คือความทุกข์เจ็บช้ำทรมาน
คือร้าวรานรุมเร้าเข้าสุมทรวง
เราคืออะไร
คือเธอทิ้งฉันไปไม่แหนหวง
คือสัมผัสว่ารักแล้วหลอกลวง
คือคนที่แสนห่วงกลับจากลา
ต่อไปนี้ไม่มีคำว่าเรา
ต่อไปไม่หงอยเหงาเผชิญหน้า
ต่อไปไม่มีแล้วหลั่งน้ำตา
ต่อไปไม่อ่อนล้าก้าวหน้าเดิน
9 กรกฎาคม 2550 21:42 น.
ต้นจิ๋ว
เราจะเดินพร้อมกันอย่างมั่นคง
ไม่ลุ่มหลงเลินเล่อเผลอพลาดพลั้ง
เรามีกันและกันเป็นกำลัง
ทางแสนไกลไม่ไหวหวั่นสู้ต่อไป
เราจะสู้ด้วยกันอย่างสัตย์ซื่อ
เพราะเราคือรักแท้กว่าสิ่งไหน
ถึงจะเสียบ้างสิ่งบ้างอย่าเสียใจ
ลุกสู้ใหม่เพื่อความฝันอันแสนดี