17 มีนาคม 2549 22:08 น.
ต้นกล้า อันดามัน
สาวเอยโปรดเฉลยวจีเถิด
หัวใจฉันฝันเตลิดไปถึงไหน
เพียงสบตาครั้งเดียวเกี่ยวหัวใจ
บุญอันใดมาพบสบนวลนาง
หรือว่านี่คือความรักที่ใหลหลง
หมายมั่นคงนงคราญไม่ซาสร่าง
ฝากหัวใจเจ้าไว้นะนวลปรางค์
อย่าลาร้างห่างกันเลยวันคืน
โปรดเถิดสาวเจ้าเอยเฉลยจิต
เป็นมิ่งมิตรประดับขวัญทั้งหลับตื่น
อย่าให้ต้องเคว้งคว้างกลางวันคืน
จนดาษดื่นเกลื่อนกาลลานความรัก
14 มีนาคม 2549 20:59 น.
ต้นกล้า อันดามัน
บนความงามและนิยามของความรัก
คนอกหักพักใจเพียงไหวหวั่น
ระยะผ่านหวานชื่นของคืนวัน
เกี่ยวก้อยร้อยฝัน-พรรณนา
ขัดเกลาหล่อหลอมถนอมรัก
ฟูมฟัก ดูแล รักษา
หัวใจกับหัวใจคอยเยียวยา
คือคุณค่าแห่งรักถักทอ
ระหว่างความรักกับความร้าง
เพียงเพราะรักจืดจางหรือไรหนอ
หรือเพราะเราเข้าใจไม่มากพอ
ในความรักร่วมก่อ หนอความรัก
หรือเพราะรักมากไปหัวใจห่วง
เฝ้าถามทวงหัวใจไม่หยุดพัก
ในความใกล้ที่เราห่างอ้างว้างนัก
เท่านี้หรือความรักที่เรามี
นาฏกรรมซ้ำซากจากความรัก
คนอกหักจมปลักกับวิถี
ความบอบช้ำท่าวทบถมทวี
ดวงฤดีมีไว้เพื่อร้าวราน.
8 มีนาคม 2549 21:18 น.
ต้นกล้า อันดามัน
ยังงดงามอยู่ในความรู้สึก
ในความหมายลึกลึกคือความหมาย
ในรอยยิ้มสดใสแย้มทักทาย
อุ่นอิ่มสายไมตรีมีสัมพันธ์
เสียงของเธอสวยใสไร้แต้มแต่ง
บทแสดงไร้เสแสร้งแกล้งเสกสรร
มือที่ยื่นเธอพร้อมจะแบ่งปัน
กันและกันเท่านั้นในหัวใจ
นำความรักของเราไปหล่อเลี้ยง
หัวใจเพียงบอบบางและอ่อนไหว
มือต่อมือสื่อชัดสัมผัสใจ
กระทบเตือนภายในหัวใจเรา
เธอจะยังงดงามอยู่เสมอ
เป็นภาพเธอปรากฏ-เกาะคอเขา
เพียงรอยยิ้มพริ้มพราย มาบางเบา
ทักทายความสุขเศร้าเท่าเทียมกัน.
หมายเหตุ เกาะคอเขาเป็นตำบลหนึ่ง ในอ.ตะกั่วป่า จ.พังงา ที่ประสบภัยสึนามิ