21 กุมภาพันธ์ 2551 19:18 น.
ต้นกล้า อันดามัน
ยินดีที่ได้รู้จัก
ผู้ทายทักแห่งกาลสมัย
ผู้ยังอยู่และผู้ผ่านไป
เพื่อสิ่งใหม่กำลังมา
ยินดีที่ได้ทายทัก
โอ้ความรัก ปราถนา
ยิ้มนั่น ฉันศรัทธา
และควรค่าจะครอบครอง
ยินดีที่ได้มา
อยู่ในห้วงเวลาน่าเที่ยวท่อง
เดียวดายในครรลอง
เพื่อสมปอง สนองแผ่นดิน
ยินดีที่จากพราก
และได้ฝากความถวิล
ฝากเสียงให้ยลยิน
และฝากดินเพื่อฝังกาย.
18 กุมภาพันธ์ 2551 17:17 น.
ต้นกล้า อันดามัน
ไม้บรรทัดจัดวางสร้างระเบียบ
ให้เกิดความเสียเปรียบเลียบความหวัง
เกิดสับสนค้นหาความจีรัง
พบหรือยัง ความลังเล เขวสังคม.
15 กุมภาพันธ์ 2551 11:26 น.
ต้นกล้า อันดามัน
นางนวลหวนคืนสู่ผืนฟ้า
วันเวลานานเนิ่นดูเหินห่าง
เมฆหมอกระลอกนั้นมันเบาบาง
คลายความเหงาลงบ้างเจ้านางนวล.
31 มกราคม 2551 17:54 น.
ต้นกล้า อันดามัน
เงียบสงบหลบมุมกุมความหมาย
คนเรียงรายหลายหลากมากทุกข์เข็ญ
สังคมกลืนชีวิตคนเกินจำเป็น
ความลำเค็ญซ่อนสบาย เหน็ดหน่ายภวังค์
เธออยู่ไหนเป็นอย่างไร อยู่ดีไหม
ความเป็นไปพรากเราจากความหลัง
ความจำเป็นทิ้งเราละล้าละลัง
เพื่อความหวังยังมีพรุ่งนี้คอย
แต่ความจริงไม่ใช่เราคิดผิด
เพียงสักนิดได้คิดใหม่ไม่ใช่ถอย
จะหนีทิ้งความฝันอันเลิศลอย
เพียงแต่ฝันอาจคอยอยู่บ้านเรา
ฟ้าใสใสในวันแสนสดชื่น
ปลุกชีวิตให้ตื่น รื่นเรื่องเก่า
ธรรมชาติเหลือน้อยสะท้อนเงา
ได้ทบทวนความเก่า ที่พลั้งพัง
26 ธันวาคม 2550 14:59 น.
ต้นกล้า อันดามัน
เพียงเอ่ยปาก
ลิ้นไก่อันแสนสั้นก็โผล่ ออกพ้นจากปาก
ลากไส้และขี้ ที่แสนเหม็น
ติดมาด้วย
น้ำลาย
แห่งการใส่ร้าย ป้ายสีท่วมประเทศ
เหม็นฟุ้งตลบเหมือง
แต่ไม่อาจหนีจาก
วันวาน ไม่ต่างจากวันนี้
และวันพรุ่งนี้ก็ไม่ต่างจากวันนี้
คนที่เขาสร้างมาแล้วเพื่อการนี้
และคนที่เขาสร้างมาแล้ว เพื่อสนับสนุนเขา
หวัง
จะลบภาพและคนเหล่านั้นออกไป
ออกไปจากสารบบ เมืองนี้
หวัง....