14 กรกฎาคม 2549 21:52 น.

ท่าแป๊ะโย้ย

ต้นกล้า อันดามัน

เรือหัวโทง
โยนตัวตามสายคลื่นขึ้นลง
สายลม  มาพร้อมสายฝน
เปียกปอน

ท่าแป๊ะโย้ย
บ้านริมน้ำ  ริมเล  
ผู้คนหาปลา  ท่องท่าทะเล
วิถีเป็นอยู่  

หอยชักตีน
มื้อค่ำ นั่งต่ำลงนอกชาน
เหมือนบ้านทั้งที่ไม่ใช่บ้าน
อุ่นใจ

ท่าแป๊ะโย้ย
เรือหัวโทงโยนคลื่น
เสียงเครื่องเรือดังขึ้น
ได้เวลาหาปลา...				
7 มิถุนายน 2549 16:52 น.

คิดถึง ... ภูฉาย

ต้นกล้า อันดามัน

คงมิสายเกินไปในความรู้สึก
ในส่วนลึกมิรู้สึกจะหวั่นไหว
และที่รู้ก็มีเพียงหัวใจ
ยังคงมีไว้ให้ยังคงเดิม

ยังคิดถึงเสียงเพลงที่ริมทาง
อันลบรอยอ้างว้างมาแต่เริ่ม
บทกวีบางทีช่วยแต่งเติม
ฝันรางรางนั้นเริ่มเป็นเรือนรัง

คิดถึงความเรียบง่ายคมความคิด
คือเรื่องราวชีวิตคือความหวัง
คือหัวใจ คือความรู้ คือกำลัง
และนี่คือที่ตั้ง ยังมั่นคง

คงไม่สายเกินไปในความรู้สึก
ในสำนึกยังรักยังเสริมส่ง
สังคมเมืองงดงามและยืนยง
เพราะดีงามมั่นคง เช่นภูฉาย.

หมายเหตุ  คิดถึง ภูฉาย ณ พัทลุง  นักดนดรีฟุตบาท ในเมืองหลวง				
20 พฤษภาคม 2549 22:06 น.

ความรักต่างด้าว

ต้นกล้า อันดามัน

จักรยาน...
จอดนิ่งอยู่หลังร้านอาหารอร่อย
เจ้าของเดินเข้าร้านอย่างค่อยค่อย
นั่งนิ่งนิ่งม่อยม่อยมองเมนู

ขอน้ำดื่มสักขวดพอแก้เขิน
พอเพลินเพลินอารมณ์กันลบหลู่
ข้าวกะเพราไข่ดาวมาลองดู
ลิ้มรสรู้เพียงอิ่มและอุ่นใจ

สาวน้อย...
ในตาหวั่นนิดหน่อยหัวใจไหว
ด้วยเป็นผู้มาอยู่จากแดนไกล
กล้ากับกลัวภายในหัวใจเดียว

เธอยิ้มรับทักทายกับชายหนุ่ม
เหมือนผ่อนคลายร้ายรุมเกาะกุมเกี่ยว
ความบอบบางข้างในอันดายเดียว
เปลี่ยนเพียงเสี้ยวพบกันในเวลา

" รู้ไหม...
เธอคือความหวั่นไหวที่ค้นหา
เพียงรอยยิ้มเพียงพบเพียงสบตา
หัวใจฉันปราถนา แต่เพียงเธอ"

เธอยิ้มรับทักทายกับชายหนุ่ม
เจ้าบุญทุ่มผู้มาฝากรักเสมอ
ข้าวกะเพราไข่ดาวเพื่อพบเธอ
คงไม่เก้อเดินกลับกับจักรยาน.				
14 พฤษภาคม 2549 22:35 น.

นกกรงหัวจุก

ต้นกล้า อันดามัน

ผิวเพลงอย่างน่าฟัง
ในทุกครั้งที่ฟังเสียง
เช้าสายร่ายสำเนียง
ให้หลงฟัง จึงหลงเพลง

เสรีทุกที่ทาง
และทุกอย่างมิกร่าง - เกรง
หัวใจเจ้าบานเบ่ง
เจ้านกป่าผู้มาเมือง

หลงรักเจ้าหัวจุก
ผู้ปลอบยุคไร้แค้นเขื่อง
เสียงใสกล่อมป่า - เมือง
ไหวชีวิตได้งดงาม.				
2 พฤษภาคม 2549 21:42 น.

คนปานี้

ต้นกล้า อันดามัน

หลานบ่าว...
เพียงฟังเรื่องเล่า  เป็นเรื่องเป็นราว
จากชายผู้เป็นที่รัก และดูแล

ตั้งใจ...แม้เป็นเรื่องที่ฟังอยู่บ่อยครั้ง
ฟังแล้ว  ฟังอีก  
ยังคงความตั้งใจ

ความรู้สึกของผู้เฒ่า... สะท้อนผ่านคำพูดซ้ำซาก
ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ... หลานบ่าวยังฟัง

"ต้นไม้ ป่าเขา แม่น้ำ
ธรรมชาติ  ดิน ฟ้า อากาศ
ไม่เหมือนเดิม

คนปานี้  มันจิอยู่กันพันปรือ
คนปานี้  มันจิอยู่กันพันปรือ!"

หมายเหตุ : คนปานี้ = คนปัจจุบัน (ฝั่งอันดามัน)				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟต้นกล้า อันดามัน
Lovings  ต้นกล้า อันดามัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟต้นกล้า อันดามัน
Lovings  ต้นกล้า อันดามัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟต้นกล้า อันดามัน
Lovings  ต้นกล้า อันดามัน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงต้นกล้า อันดามัน