5 พฤศจิกายน 2544 21:39 น.
ต่าย
ฝากความรักไปกับฟ้า นภากาศ
ป่าวประกาศความรัก ความห่วงหา
ฉันรักเธอรักข้างเดียว ตลอดเวลา
ตลอดมาตลอดไป........รักข้างเดียว
ฝากความรักไปกับฟ้า นภากาศ
ป่าวประกาศความรัก ความห่วงหา
เธอมองความรักฉัน ว่าไร้ค่า
ลมปากว่าคิดถึง........ รักข้างเดียว
ฝากความรักไปกับฟ้า นภากาศ
ป่าวประกาศความรัก ความห่วงหา
หริ่งเรไรหรีดร้อง ก้องพนา
คงจะพากันหัวเราะ .......รักข้างเดียว
ฝากความรักไปกับฟ้า นภากาศ
ป่าวประกาศความรัก ความห่วงหา
ใจของฉันช้ำชอก เหลือคณา
ใครจะมาเข้าใจ.......รักข้างเดียว
4 พฤศจิกายน 2544 21:21 น.
ต่าย
เวลาผันเปลี่ยน เวียนผ่าน
ดอกไม้ที่บาน แห้งเหี่ยว
สายน้ำไม่หยุด คดเคี้ยว
ใจคนท่องเที่ยว เบ่งบาน
มีสุขก็ย่อม มีทุกข์
ฉุกละหุกวัฏจักร สงสาร
ฝนตกมีรุ้ง สราญ
จะพาลคิดมาก ทำไม
เกิดมาเป็นคน แล้วนี่
เป็นมนุษย์เสียที ได้ไหม
ทำดีทำได้ ก็ทำไป
มิเสียแรงที่ได้ เกิดมา
ความสุขแท้จริง ที่ใจ
ขึ้นสวรรค์นั้นไซร้ ก็ว่า
การให้ยิ่งใหญ่ เหลือคณา
ความสุขนั้นหนา...อยู่ที่ใจ
4 พฤศจิกายน 2544 02:54 น.
ต่าย
เป็นนักเรียนควรเพียรหมั่นศึกษา
เป็นครูบา-อาจารย์ควรหมั่นสอน
เป็นปีกซ้าย-ปีกขวา นักฟุตบอล
เป็นกรรมกรแบกหามก็ทำไป
เป็นอะไรทำไปตามหน้าที่
ทำให้ดีทำให้ได้อย่าเหลวไหล
หน้าที่ใครของคนนั้นหมั่นทำไป
ขอเพียงใจมุ่งมั่น...ขยันทำ
4 พฤศจิกายน 2544 00:05 น.
ต่าย
คำที่ควรสร้างให้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
ฉันทำได้.................ฉันต้องทำให้ได้...............ฉันต้องทำได้
ฉันมีเวลาเสมอ .......... ฉันตั้งใจและเชื่อมั่นว่าฉันทำได้.
......ฉันทำได้ดี........................และ... เป็นไปได้อย่างแน่นอน
4 พฤศจิกายน 2544 00:03 น.
ต่าย
คำที่ควรสร้างให้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
ฉันทำได้.................ฉันต้องทำให้ได้...............ฉันต้องทำได้
ฉันมีเวลาเสมอ .......... ฉันตั้งใจและเชื่อมั่นว่าฉันทำได้.
......ฉันทำได้ดี........................และ... เป็นไปได้อย่างแน่นอน