3 พฤศจิกายน 2544 03:49 น.
ต่าย
อย่าให้ความล้มเหลวมาบั่นทอนกำลังใจ
อย่าให้ทรรศนะคติลบมาควบคุมความคิด
อย่าให้ความเกียจคร้านมาเป็นนาย
และอย่าคิดถึงความเป็นไปไม่ได้....ถ้ายังไม่ได้ทำ
3 พฤศจิกายน 2544 03:09 น.
ต่าย
ความรู้สึกของฉันในวันนี้
โลกเป็นสีชมพู เธอรู้ไหม
เพราะว่าฉันมีเธอเต็มหัวใจ
เธอจะรู้บ้างไหมฉันรักเธอ
ตั้งแต่เธอเข้ามานั่งในใจฉัน
ในวันนั้นฉันเป็นสุขกว่าวันไหน
เพราะฉันรู้เธอมีค่ากว่าใครใคร
ซึ่งอดีตในใจฉันไม่เคยมี
3 พฤศจิกายน 2544 02:53 น.
ต่าย
ฉันรักเธอเธอก็รู้อยู่ว่ารัก
เธอจะผลักไสฉันไปถึงไหน
ฉันรักเธอแม้ว่าเธออยู่แสนไกล
แต่ทำไมเธอเฉยชากับฉันจัง
เธอไม่รักทำไมถึงไม่บอก
หรือจะหลอกให้ฉันนั้นผิดหวัง
ฉันรักเธอรักมากรักจริงจัง
เธอไม่รักให้วามหวัง...ฉันทำไม
3 พฤศจิกายน 2544 02:40 น.
ต่าย
รักของฉันคือการให้ไม่หวังตอบ
รักของเธอเคยมอบให้ฉันบ้างไหม
ฉันรักเธอรักแล้วหมดทั้งใจ
ฉันอยากให้เธอมีสุขเท่านั้นพอ
รักของเธอคืออะไรฉันไม่รู้
รักของเธอให้ใครอยู่ฉันไม่สน
ขอแค่เพียงให้ฉันรักเธอสักคน
แม้ว่าเธอไม่สนไม่เป็นไร
หากวันหนึ่งเธอรักใครเธอคงรู้
ความรู้สึกที่มีอยู่ในใจฉัน
เธอดีจนเลวต่ำไม่สำคัญ
ให้รู้ไว้ว่าฉัน.....มั่นรักเธอ
หน้าส่วนตัว
737
