12 กุมภาพันธ์ 2550 21:20 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. มีสองแขน สองขา ตาหนึ่งคู่
ปากและหู หน้ากลม ดูคมสัน
แต่สิ่งที่ แยกคนให้ ไม่เหมือนกัน
คือจิตนั้น สูงล้ำ หรือต่ำทราม..
**.. ถ้าจิตซึ่ง ยึดติด จนจิตหมาง
ไม่ปล่อยวาง ทุกข์หม่น ย่อมล้นหลาม
ตราบเข้าใจ สัจธรรม ดำเนินตาม
โลกคือความ ว่างเปล่า ควรเข้าใจ..
**.. ศาสตราจารย์ ด็อกเตอร์ เพ้อทั้งสิ้น
แม้ทรัพย์สิน อำนาจ อันบาตรใหญ่
ชื่อและเสียง มากมาย ที่ได้ไป
คือสมมุติ มีให้ และให้เป็น..
**.. มองให้ลึก ตรึกไป ไร้แก่นสาร
ทุกสังขาร กายนี้ ที่เธอเห็น
เคยสุขสม เสพสร้าง บ้างลำเค็ญ
ก็กระเด็น แตกดับ กับวันนึง..
**.. ชีวิตเธอ เดินไป ไม่หมุนกลับ
มิอาจนับ เริ่มอีกที ตรงที่หนึ่ง
ทำวันนี้ ให้ดีได้ อย่างใจพึง
เพื่อจะถึง วันพรุ่งนี้ ... ดีกว่าเดิม ...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
10 กุมภาพันธ์ 2550 20:59 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. แสงตะวัน ท้าทาย ดอกไม้เอ๋ย
เจ้าจะเฉย เช่นนั้น ถึงวันไหน
อย่าลืมหลง ลอยเลื่อน จงเตือนใจ
ตูมอยู่ใย เล่าหนา ผกาพรรณ..
**.. ตื่นเถิดเพื่อ บานรับ กับแดดจ้า
ฝืนลมกล้า ห่าฝน ทนหนาวสั่น
โลกปวดร้าว เพียงใด ไม่สำคัญ
เจ้าแย้มพรรณ สู้หรือไม่ ดอกไม้งาม..
**.. เจ้าผลิบาน สร้างสรรค์ จรรโลงโลก
เลือนทุกข์โศก คราบคน ที่ล้นหลาม
สีดอกแดง เขียวเหลือง เรืองรองตาม
ฟ้าม่วงคราม ดำขาว พรั่งพราวตา..
**.. คือหน้าที่ ของเจ้า ดอกไม้น้อย
สิ่งเจ้าคอย ถวิลถึง คำนึงหา
แม้วันหนึ่ง เจ้าละโหย ร่วงโรยรา
ก็ยังค่า นับแน่น ทั้งแผ่นดิน..
**.. ดอกไม้ยัง บานกล้า ท้าแดดฝน
เพื่อมวลชน ยิ้มสุข ทั่วทุกถิ่น
เธอก็คน เต็มคน ให้ยลยิน
ก่อนชีพสิ้น สร้างอะไร ... ให้โลกนี้ ...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
6 กุมภาพันธ์ 2550 22:29 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. แล้วอาทิตย์ ก็สว่าง กลางกลีบเมฆ
เหมือนสรรค์เสก ความงาม ซ่อนความหมาย
ทอสายรุ้ง ทอดยัง อีกฝั่งปลาย
ลมสลาย ความหมอง ของหัวใจ..
**.. คิดถึงวัน สืบสาน งานคณะ
ขึ้นเชียร์ซะ ตัวคล้ำ หน้าดำไหม้
ลุยกิจกรรม ทั้งที่บ้าน อยู่ห่างไกล
นั่งซุ้มได้ เป็นปี ทุกวี่วัน..
**.. ตั้งแต่ตอน เฟรชชี่ เข้าปีหนึ่ง
หวนคิดถึง เมื่อไร ได้นั่งขัน
วันรับน้อง เปื้อนสี ที่หน้ากัน
ด้ายขาวนั้น ผูกใจ ด้วยใยดี..
**.. ผ่านเรื่องราว มากมาย หลากหลายค่า
แล้ววันล่วง ลับมา ฟ้าปีสี่
ใช้คืนวัน ให้คุ้มค่า ทุกนาที
ทำหน้าที่ ให้มั่น วันสุดท้าย..
**.. แล้วอาทิตย์ ก็ลับ กับขอบฟ้า
สิ้นทุกภา- รกิจ ที่คิดหมาย
หมดแล้วกับ หน้าที่ มีมากมาย
ของทางสาย กิจกรรม ... ขออำลา...
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2550 เป็นวันเลี้ยงขอบคุณนักกิจกรรมของคณะประจำปี ซึ่งจัดมาในทุกปีการศึกษา แต่ที่เป็นอะไรที่พิเศษสำหรับผมเป็นที่สุด ก็เพราะปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่ผมจะได้ทำกิจกรรมในรั้วมหาวิทยาลัยแล้ว และในวันนั้นก็เป็นวันที่สิ้นสุดภาระหน้าที่งานคณะที่ผมได้รับมอบหมายตลอด 4ปี ก็ถือเป็นการอำลาหน้าที่ที่พยายามทำเต็มความสามารถ และถือว่าความเหนื่อยล้า ผิดหวังหรือเสียใจในอดีตที่เกิดขึ้นคือประสบการณ์ชั้นยอด และถือว่าความสุข รอยยิ้ม น้ำใจและมิตรภาพที่เกิดขึ้น ก็คือ ความทรงจำที่ดีและประทับใจตลอดไป
ด้วยรักและหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
6 กุมภาพันธ์ 2550 14:39 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. ความมืดมิด ปิดบัง อย่างนั้นหรือ
ถึงกับถือ อารมณ์ตน จนเป็นใหญ่
เหตุและผล แต่ก่อนนั้น เคยมั่นใจ
เหลือสิ่งใด ให้เห็น เช่นวันนี้..
**.. เธอโดดเด่น ทุกครา เวลาพบ
กล้าประสบ ทุกข์ร้าย มิหน่ายหนี
เห็นใครสุข เธอแอบยิ้ม ร่วมยินดี
แม้นไม่มี สีหน้า บอกอารมณ์..
**.. เธอยังอยู่ กับรัก ไม่หักห้าม
ฉันอยากถาม ว่าเธอทุกข์ หรือสุขสม
เธอมีคน รักรื่น คอยชื่นชม
เธอรักเขา หรือตรม ระทมทรวง..
**.. ยิ้มเพราะเธอ มีทุกข์ หรือสุขสันต์
กับเขานั้น ทนทำไป หรือใจห่วง
คิดให้ดี ก่อนให้ใจ ใครหนึ่งดวง
เผลอไปทวง ทีหลัง ยังน่าอาย..
**.. ความรักคือ อะไร ฉันไม่รู้
รักอาจอยู่ เคียงข้าง สร้างความหมาย
แต่ที่เธอ ฝืนยิ้มพร่าง คนข้างกาย
รักหรือหลง ทนหรือหน่าย ... ใจคิดเอง.....
ด้วยรักและหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร