16 มกราคม 2549 21:52 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. ตรงรอยต่อ ช่วงวัน ซึ่งผันเปลี่ยน
สอนบทเรียน รู้ค่า คำว่า ให้
รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย
และจงใช้ ใจทำ ตรากตรำงาน..
**.. เฝ้าพร่ำสอน เธอขยัน หมั่นฝึกฝน
อาจเสียงบ่น มีบ้าง ดังฉะฉาน
ที่รอยเขียว เรียวไม้ ใช่ประจาน
แต่จะดัด สันดาน พาลเดิมเดิม..
**.. การบ้าน กองโต โธ่! น่าเบื่อ
แค่ชายเสื้อ หลุดบ้าง ครั้งแรกเริ่ม
แค่นิสัย ส่อเค้า เราเหิมเกริม
ครูก็เพิ่ม ความโหด ลงโทษเรา..
**.. เคยเดียงสา ว่าครู อยู่ทุกครั้ง
จับวงนั่ง ล้อตอน ก่อนครูเข้า
คือภาพอัน โง่-ใส ครั้งวัยเยาว์
ก่อนการถูก ขัดเกลา เราวันนี้..
**.. ตรงรอยต่อ ช่วงวัน ซึ่งผันผ่าน
สร้างตำนาน ผู้ที่ไม่ ขายศักดิ์ศรี
ขอร่ายบท ร้อยคำ ลำนำกวี
สดุดี เทิดฟ้า บูชาครู...
ด้วยเคารพครูครับ
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
8 มกราคม 2549 23:00 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. กับความกร้าว แข็งกระด้าง อย่างที่เห็น
ไม่จำเป็น เอ่ยถ้อย ร้อยคำหวาน
สิ่งสำคัญ ที่สุด ดุจดวงมาน
นั่นคือการ เข้าใจ ในสองเรา..
**.. ที่ฉันดู เย็นชา ต่อหน้านั้น
ใช่ว่าฉัน อวดดี หรืองี่เง่า
ภายใต้สอง ดวงตา มีพร่าเงา
แอบความเศร้า เหงายิ่ง กว่าสิ่งใด..
**.. ที่ด่าเธอ ใช่ร้าย หรือใจเกลียด
ที่ส่อเสียด ประชดประชัน นั้นมิใช่
ที่เมินหน้า เวลาพบ ก็หลบไกล
เพราะว่าใจ อายเกินกว่า สบตากัน..
**.. " ความหวังดี " คำหนึ่ง ซึ่งอยู่ลึก
แอบบันทึก ลอยคว้าง อยู่กลางฝัน
โลกวันนี้ เป็นของใคร ไม่สำคัญ
เป็นของเธอ เป็นของฉัน เท่านั้นพอ..
**.. นอกจากความ หวังดี ที่แอบไว้
ยังซ่อนซึ้ง ถึงใจ ในอีกข้อ
ทุกทุกครั้ง ยังเนิ่นนาน กับการรอ
เพื่อเพียงขอ บอกว่า " รัก " แม้สักคำ...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร