28 กรกฎาคม 2546 12:57 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..เรียงบทกลอน ร้อยกวี ถึงที่รัก
ถ่ายทอดความ หน่วงหนัก เกินรับไหว
สื่ออารมณ์ คนซมซาน ร้าวรานใจ
เป็นบทกลอน อันยิ่งใหญ่ ในใจเรา....
**..เป็นแค่คน อ่อนไหว ในโลกนี้
มิอาจที่ จะมีหวัง อย่างใครเขา
มีเพื่อนรัก คือความห่าง ความซึมเซา
มีความเหงา เคียงข้าง อย่างเช่นเคย...
**.. คือคนเดิม ใจเดียว อันเปลี่ยวเปล่า
คือคนเก่า เขามองข้าม ทำเมินเฉย
คือคนดี ที่ความดี ไม่มีเลย
คือคำรัก จักเฉลย เอ่ยให้ฟัง...
**..ขอให้เธอ เป็นเธอ อย่างวันนี้
มีชีวิต โชคดี ตามที่หวัง
อายุยืน ชื่นชีวี แสนจีรัง
มีกำลัง กายใจ ไว้เนิ่นนาน....
**..และให้มี คนรัก ที่รักมาก
ไม่พลัดพราก จากกัน ทุกวันหวาน
คนคนนั้น อยู่กลางใจ ในทุกกาล
คอยผสาน รักมั่น ฉันรักเธอ....
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
13 กรกฎาคม 2546 09:45 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..คืนอันยาว ราวปี ที่ผันผ่าน
กับคำหวาน ร้อยร่ำ จำได้ไหม
หนึ่งวันก่อน ที่แห่งนี้ มีดวงใจ
ฝากใจฝัน และใฝ่ ให้เรื่อยมา...
**..หายไปนาน งานมาก อยากให้รู้
เป็นเพียงผู้ เดินทาง ผ่านมาหา
หวังรู้รส อักษร กลอนมนตรา
และพบหน้า ผองเพื่อน เหมือนครั้งเดิม...
**..ฝากคำหนึ่ง ประทับใจ ให้เหมือนก่อน
หัวใจซ่อน ความรัก จักสร้างเสริม
ส่วนที่แหว่ง ขาดหาย ใคร่ต่อเติม
ให้รักเริ่ม เบิกบาน นานนิรันดร์...
**..กลับมาพร้อม น้ำใจ ให้เต็มห้อง
อย่าขัดข้อง เรื่องใด ในตัวฉัน
เป็นคนเดิม อย่างนี้ ทุกวี่วัน
และใจอัน รักแท้ แก่ทุกคน...
**..นานแล้ว นานนัก รักเสมอ
คิดถึงเธอ แม้นไกล ในทุกหน
พบขวากหนาม อุปสรรค จักอดทน
และผ่านพ้น จนพบกัน วันที่รอ....
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร