27 ธันวาคม 2545 23:13 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..จึงเขียนมนต์ เพลงกลอน ที่อ่อนไหว
จากหัวใจ เด็กน้อย เฝ้าคอยฝัน
ออกมาเป็น ผลงาน ทุกวารวัน
แต่ละชิ้น แต่ละอัน ธรรมดา...
**..ไม่ปรารถนา ในกวี ที่สูงส่ง
แต่ก็ไม่ ต่ำลง จนไร้ค่า
เป็นความนัย เป็นความคิด จินตนา
เป็นทุกบท กิริยา การกระทำ...
**..และก็ไม่ หวังผล ว่าคนชอบ
จึงไม่มี คำตอบ คอยพูดพร่ำ
และไม่เคย อวดอ้าง แม้บางคำ
มีแต่จะ จดจำ ในน้ำใจ...
**..จึงตั้งใจ ตั้งมั่น ตั้งแต่ต้น
จะยอมทน ทุกความเห็น เป็นวิสัย
ใครจะติ ติง-ท้า ไม่ว่าใคร
ถือว่าเป็น กำไร ของกวี...
**..จึงเขียนกลอน ธรรมดา มาเป็นสื่อ
ให้กลอนคือ ข้อเตือนใจ ได้ทุกที่
เป็นคุณธรรม นำชน เป็นคนดี
สมกับมี วิญญาณรัก นักประพันธ์..
ด้วยความหวังดีครับ
ก.นพดล รักษ์กระแส
24 ธันวาคม 2545 21:08 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
วันจากลา วันนั้น ยังจำได้
เพื่อนร้องไห้ กอดคอฉัน หันพูดว่า
** มิตรภาพติดตรึงซึ้งอุรา **
ในวันหน้า จะพบกัน อย่าหวั่นเลย
พูดออกไป ทั้งน้ำตา ที่หรี่ไหล
อดกลั้น หัวใจ แล้วทำเฉย
**..อย่าโศก อย่าเศร้า เลยเพื่อนเอย..**
นี่คือคำ คนเคยอยู่ใกล้กัน
บทเพลงการ จากลา จึงดังก้อง
ประสานเสียง ทั่วห้อง ให้สนั่น
เป็นภาพแห่ง ความหลัง ของคืนวัน
และจะเป็น เช่นนั้น ตลอดไป
ปัจฉิมนิเทศบทสุดท้าย
จะกลายเป็น ตำนาน ของคลื่นลูกใหม่
ให้ได้ค้น ให้ได้รู้ ให้เข้าใจ
ว่าการ จากไกล นั้นเดียวดาย
..ทุกอย่างจบ สิ้นไป ในคืนนั้น
แต่ภาพความ สัมพันธ์ ไม่จางหาย
**มิตรภาพ จดจำไว้ ไม่เสื่อมคลาย**
กับความหมายว่า** เพื่อน ** ไม่เลือนลาง
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
23 ธันวาคม 2545 20:19 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..จึงตั้งมั่น ขออุทิศ ชีวิตนี้
แด่บุพการี ที่สอนสั่ง
ที่ดูแลทะนุถนอมอยู่ทุกครั้ง
เป็นกำลัง แรงใจ ให้เรื่อยมา
**..ขอน้อมจิต อุทิศกาย แด่ในหลวง
พระทรงห่วง ปวงราษฎร์ ทั่วแหล่งหล้า
พระเสโท คือน้ำทิพย์ จากหยาดฟ้า
ที่โปรยมา ให้สุขแท้ แก่ปวงชน
**..ขอน้อมจิต น้อมกาย ทั้งหลายนี้
แด่ครูบา ผู้หวังดี ที่ฝึกฝน
มอบความรู้ ปัญญาค่าสูงล้น
แก่ผู้คน โดยไม่หวัง สิ่งรางวัล
**..และขอ อุทิศ ชีวิตนี้
แด่ผู้มีพระคุณเกื้อหนุนฉัน
ทั้งเอื้อเฟื้อเมตตามานานวัน
คุณอนันต์ มากล้น คณนา
**..ขออวยพร ขอบคุณ ทุกทุกท่าน
ให้ชื่นบาน โชคดี ทุกทีท่า
บุญที่ท่านสร้างไว้ แต่ใดมา
ขอนำพา ให้สมดัง ตั้งใจเทอญ
ด้วยความเคารพ
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
21 ธันวาคม 2545 10:08 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..เสียดายวัน คืนวาร ที่ผ่านพ้น
เสียดายคน เคยรัก สมัครใคร่
เสียดายภาพ ครั้งหลัง ยังฝังใจ
เสียดายวัย เคยแข็งแกร่ง แรงกำลัง
**..ภาพเหล่านี้ จะลับ ไปต่อหน้า
จำได้ว่า เคยตักเตือน เหมือนสอนสั่ง
กายที่สาน งานสร้าง อยู่ทุกครั้ง
จะหยุดนั่ง พักเหนื่อย ที่เมื่อยล้า
**..ปาเข้าไป หกสิบปี เข้านี่แล้ว
ที่เคยแกล้ว เชี่ยวชาญ อย่างหาญกล้า
จะละวาง อำนาจ เกียรติบุญญา
เป็นสามัญชนธรรมดาอยู่ทุกวัน
**..ลาแล้ว ลาจาก ทุกตำแหน่ง
พอมีแรง เดินทาง ข้างหน้านั้น
ต่อจากหกสิบปีที่ตื้นตัน
จะเป็นฝัน อันเรียบง่าย ทั้งกายใจ...
**..หกสิบปีที่ผ่านไปคือความทรงจำ หลังจากนั้นคือชีวิตที่เรียบง่าย..**
ด้วยความเคารพ
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
10 ธันวาคม 2545 23:08 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..ทะเลดาว...
เธอคงงาม พร่างพราว เหมือนราวฝัน
ยังดีใจ ที่เราต่าง รู้จักกัน
จากวันนั้น จนวันนี้ ที่จากลา
**..เสียดายความ สามารถ ที่มีอยู่
กับความรู้ กลอนกานท์ ด้านภาษา
พรสวรรค์ ที่ฟ้าให้ แต่ใดมา
จึงซ่อนค่า คำกวี ที่ได้ชม
**..ไม่มีใคร อยู่สุข ทุกวันหรอก
มีช้ำชอก อุปสรรค คอยทับถม
มีหวังร้าย เหยียบย่ำ ทำให้จม
มีตรอมตรม มีทุกข์บ้าง เป็นบางวัน
**..และไม่มี ใครทุกข์ ทุกวันแน่
อย่าพ่ายแพ้ ผองภัย ใดขวางกั้น
ชีวิตคน ชีวิตรัก นักประพันธ์
มีขึ้นลง อย่างนั้น เป็นธรรมดา..
**..ทะเลดาว..
แสงสกาว วาววับ เป็นหนักหนา
ทอประกาย พรายพร่าง กลางนภา
ไม่มีวัน ลับลา พวกเราเลย...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
หน้าส่วนตัว
806
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟต่อง (ต้อง) ksg
