20 พฤศจิกายน 2545 18:03 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
บทประพันธ์บทนี้เป็นเพียงบทเดียวแต่ความหมายดีมากๆครับ
ประพันธ์โดย คุณรยงค์ เวนุรักษ์
คือน้ำผึ้ง คือน้ำตา คือยาพิษ
คือหยาดน้ำ อมฤต อันชื่นชุ่ม
คือเกสร ดอกไม้ คือไฟรุม
คือความกลุ้ม คือความฝัน นั่นแหละรัก
ไพเราะมากๆครับ
17 พฤศจิกายน 2545 21:14 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..รักที่แท้ แม้ไกล แต่ใกล้ชิด
ถึงมืดมิด แต่มีแสง แห่งความหวัง
ถึงปวดร้าว แต่ก็เข้ม เต็มพลัง
ถึงถอยหลัง แต่ย่างเท้า เตรียมก้าวเดิน...
**..รักที่จริง แม้ทุกข์ ก็สุขได้
ถึงโรยล้า อาลัย ให้ห่างเหิน
ถึงพลาดพลั้ง หมองไหม้ ช้ำใจเกิน
ถึงคนเมิน หมางหมิ่น เราสิ้นดี
**..รักที่มี แม้ลวง ทั้งดวงจิต
ไม่เคยคิด โทษใจ ของใครนี่
มอบหมดแล้ว ทั้งความฝัน ที่ฉันมี
บทเรียนนี้ มีค่า ราคาแพง
**..รักที่มี ครอบครอง ต้องพลัดพราก
โถ!จำจาก ดวงกมล ทุกหนแห่ง
ทิ้งคนเศร้า ร้อนรน จนสิ้นแรง
ทั่วหลักแหล่ง รักอาภัพ และอับปาง
**.. รักที่แท้ แม้ไกล แต่ใกล้ชิด
จะรักมิตร ยอดขวัญ แม้วันห่าง
........................
มันเป็นเพียง ความฝัน อันเบาบาง
ไม่มีทาง เธอมอบใจ ให้ฉันเลย....
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
16 พฤศจิกายน 2545 19:11 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
บทประพันธ์โดย คุณเดือนแรม ประกายเรือง
ผมขอมอบให้แด่ นักกวีที่มีจุดยืนทุกท่านครับ
**..ฉันยังเขียน บทกวี ที่ฉันรัก
แม้ไร้หลัก ประกัน ในวันพรุ่ง
ท้องยังหิว คิ้วขมวด ปวดไส้พุง
ยังพยุง กายยืน ขึ้นท้าทาย
**..โดดเดี่ยว เดียวดาย ในคืนดึก
เขียนคำ ด้วยสำนึก ในความหมาย
บนถนน คนทุกข์ยาก มีมากมาย
ทั้งคนจร นอนตาย ยังได้เจอ
**..พบความจริง อันเจ็บปวด และรวดร้าว
แต่อิ่มคำ ต่างข้าว อยู่เสมอ
พบทั้งความ เฉยชา จากตาเธอ
แต่อุ่นนัก เมื่อเสนอ ความจริงใจ
**..ถูกวิจารณ์ ว่าเขียนคำ วนซ้ำซาก
เพื่อนบางคน สำราก ถ้อยคำใส่
ไม่ต้องมอบ ให้หรอก พวงดอกไม้
ไม่ต้องการ กำลังใจ ที่ไม่จริง
**.. ฉันอยู่กับ ความฝัน อันยิ่งใหญ่
เคี่ยวความฝัน ให้เป็นไฟ ไหม้ทุกสิ่ง
เคี่ยวความทุกข์ ที่ทายทัก ยามพักพิง
คือเพื่อนแท้ ไม่ทอดทิ้ง ยิ่งอดทน
**..ฉันยังเขียน บทกวี ด้วยความรัก
แม้เหน็บหนาว ยิ่งนัก ในสายฝน
ก้าวเดินฝ่า ความว้าเหว่ ทะเลวน
ต้องอดทน ถึงที่สุด ด้วยจุดยืน
ด้วยความหวังดี
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ก.นพดล รักษ์กระแส
14 พฤศจิกายน 2545 16:23 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
บทประพันธ์โดย เดือนแรม ประกายเรือง
**..ท้องฟ้า คืนนี้ มืดนัก
เพื่อนรัก รู้ไหม ใครหมอง
คิดถึง คำถ้อย ร้อยกรอง
คราวท่อง เที่ยวธาร ผ่านทาง
**..ภูเหนือเมื่อหนาว คราวนั้น
นั่งฝัน สองคน จนสาง
จิบเหล้า ย้อมใจ ไปพลาง
เพื่อสร้าง อารมณ์ กลมกลืน
**..เพื่อนเขียน คำหวาน ไว้ว่า
อยากหยุดเวลาเพื่อตื่น
ก่อไฟในฝันมั่นยืน
สุมฟืนสู้หนาวยาวนาน
**..เราสอง มองหน้า นิ่งเงียบ
ลมหนาว เย็นเฉียบ พัดผ่าน
คิดถึง คนทุกข์ ทรมาน
คืนนี้ ขับขาน เพลงใด
**..น้ำค้าง พร่างพรม ห่มพื้น
ดึกดื่น ดอกดาว พราวใส
แว่วเสียง คนจร ถอนใจ
ทนทุกข์ อยู่ใน อเวจี
**..ภูเหนือ เมื่อหนาว คราวนั้น
คืนวัน ผันเลือน เคลื่อนคลี่
เพื่อนลืม คำถ้อย ร้อยวลี
หรือมี เพียงไฟ ไหม้ฟาง
**..ท้องฟ้าคืนนี้มืดนัก
เพื่อนรัก อยู่ไหน ไกลห่าง
ฤาฝัน เลื่อนลอยปล่อยวาง
ลืมเพื่อน ร่วมทาง เสียแล้ว...
ด้วยความหวังดี
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ก.นพดล รักษ์กระแส
14 พฤศจิกายน 2545 16:13 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
บทประพันธ์นี้ผมคัดลอกมาจากหนังสือ..มือแม่....
ประพันธ์โดย...คุณเดือนแรม ประกายเรือง........
**..คลื่นถาม หาดทรายขาว,ว่า-หนาวไหม
นั่น,รอยเท้าใครทิ้งให้ฝัน
ประทับแทนของฝากก่อนจากกัน
เท้ารูปงามคู่นั้นคือสัญญา
**..สัญญาใจไมตรีจิตมิตรภาพ
นานตรา,นิรันดร์ทรายฝันหา
เฝ้ารอเจ้าของรอยคอยตั้งตา
คืนกลับมาอีกครั้ง ณ ฝั่งทราย
**..มาฟังคลื่น บรรเลง เพลงรักเก่า
ทรายคงเหงา เงียบหงอย หากคอยหาย
แอบสะอื้น คืนจันทร์เสี้ยว อยู่เดียวดาย
รอยประทับ กลับกลายรัก คลายเกลียว
**..ฝากรอยแผล แพ้พ่าย ให้เพ้อฝัน
หลอกให้คอย อยู่อย่างนั้น ไม่แลเหลียว
เจ้าของรอย ลืมรอย รูปเท้าเรียว
ผ่านมาเที่ยว แล้วก็จาก ฝากเพียงรอย
**..ทรายอยู่หลัง ยังรำพึง คิดถึงเสมอ
ทุกนาที ยังมีเธอ ไม่เสื่อมถอย
รู้ทั้งรู้ ว่าฝัน นั้นเลื่อนลอย
แต่ก็ยัง รอคอย ร้อยแสงจันทร์
**..คลื่นถามหาดทรายขาว,ว่า-หนาวไหม
นั่น,รอยเท้าใครทิ้งให้ฝัน
ประทับแทน ของฝาก ก่อนจากกกัน
เท้ารูปงาม คู่นั้น ลืมสัญญา.............
ด้วยความหวังดี
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ก.นพดล รักษ์กระแส