16 กันยายน 2545 20:59 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
กลอนนี้แต่งไว้สำหรับมอบให้เพื่อนที่จะจบ
การศึกษาในเร็วๆนี้ แล้วต้องไปศึกษาต่อในชั้นที่สูงขึ้น
หรือบางคนอาจจะทำงานต่อๆไป
ขอความเห็นจากพี่ๆทุกคนด้วยครับ
ตื่นจากฝัน เถิดเพื่อน อย่าเคลื่อนคล้อย
ตาดวงน้อย ทอแสง แห่งความหวัง
ตื่นจากคืน อันยาว ก้าวระวัง
อย่าเผลอพั้ง พลาดผิด อนิจจา
ฉันคอยเป็น กำลังใจ มอบให้เพื่อน
อย่าลืมเลือน เพื่อนชิด สนิทหา
ความฝันยัง ไม่ไกล ถ้าไขว่คว้า
พร้อมเดินหน้า ก้าวไกล ใจยินดี
คืนนี้หนาว ยาวนาน กาลสุดท้าย
หลับสบาย ในฝัน อันสุขศรี
คืนอำลา ฝากไว้ ในไมตรี
วันพรุ่งนี้ จากกัน นิรันดร...
รักเพื่อนเสมอ
ก.นพดล รักษ์กระแส
8 สิงหาคม 2545 15:58 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
เมฆหมอกลง พงไพร อยู่ชายป่า
ครู่เมฆา ขยับลอย คล้อยเคลื่อนไหว
เมื่อตะวัน สาดแสง แรงอำไพ
หนาวก็ได้ ไออุ่น มาหนุนกาย
ข้าก็หนาว คราวนี้ ไม่มีเพื่อน
ลาร้างเลือน ไกลห่าง ร้างสหาย
โอ้ยิ่งหนาว เหน็บเนื้อ ที่เผื่อกาย
ด้วยรักหมาย ห่มกอด ยอดฤดี
ขอเนื้ออุ่น อุ่นไอ ละไมรัก
ชิดแนบพักตร์ ให้จันทร์เห็น เป็นสักขี
แต่ไร้นาง เคียงอยู่ คู่ราตรี
เหลือตัวพี่ หนาวคืน ยืนอาลัย
คืนหมอกลง พงไพร อยู่ชายป่า
ครู่เมฆา ขยับลอย คล้อยเคลื่อนไหว
ดับดวงจันทร์ มืดแสง ไปแข่งใคร
พร้อมดวงใจ ชายหนึ่ง ซึ่งเหน็บทรวง
1 สิงหาคม 2545 14:17 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
เทียน
.... เทียนยอมร้อนยอมไหม้เพื่อให้แสง
ยิ่งไฟแรงยิ่งสลายละลายหล่น
น้ำตาเทียนเทียบค่าน้ำตาคน
อุทิศตนมิได้หวังในรางวัล
เทียนคือครูผู้ให้ไฟชีวิต
ให้ความรู้คู่ความคิดแก่ศิษย์ขวัญ
จงให้แสงแรงกล้าร่วมฝ่าฟัน
จงพร้อมกันจุดบูชาค่าของครู
เพลงชาติ
ทุกวันนี้ศึกไกลยังไม่ห่วง
แต่หวั่นทรวงศึกใกล้ไล่ข่มเหง
ถ้าคนไทยหันมาฆ่ากันเอง
จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง
บัณฑิต
บัณฑิตดีมีศักดิ์เหมือนนักรบ
อาวุธครบคุ้มชาติคุ้มศาสน์ศรี
แต่บัณฑิตคนใดไร้ความดี
อาวุธที่มอบไว้เหมือนให้โจร
ฝาก
ก่อนจะจากฝากกราบประทับอก
อย่าวิตกว่าจะหนีไปมีใหม่
แต่ยามจากหากคนดีเธอมีใคร
กราบที่ให้จงทราบว่ากราบลา
ร้อนกับเย็น
ชื่อว่าสูรย์ก็ต้องแสงแรงมหันต์
ชื่อว่าจันทร์จะต้องเห็นแสงเย็นอ่อน
แต่ความจริงสิ่งหนึ่งพึงสังวร
ตายด้วยร้อนมันไม่ร้ายเหมือนตายเย็น
31 กรกฎาคม 2545 21:41 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
หากวันนี้ เดินมาไกล ไร้เพื่อนแท้
ไม่รู้แน่ ว่าชีวิน สิ้นตรงไหน
ต้องเดินกลับ ทางเก่า เล่าดวงใจ
กลับหามิตร ชิดใกล้ ที่ใจจริง
31 กรกฎาคม 2545 21:25 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
คิดอะไรไม่สนิทเหมือนคิดถึง
คำเพียงหนึ่งคำนี้มีความหวาย
บอกถึงความผูกพันเกินบรรยาย
เสมือนสายโซ่คล้องสองกมล
แม้มิ่งมิตรสถิตยังบัลลังก์ราช
ฉันอนาถพเนจรนอนถนน
ก็อาจเคียงเพียงจะท้าสายตาคน
ด้วยจิตด้นดั้นฟ้ามาหากัน
ในความกว้างอย่างฟ้ากว้างกว่ากว้าง
ความลึกอย่างมหาสมุทรสุดดำดั้น
ความสูงดิ่งยิ่งกว่าภูผาชัน
มิอาจกั้นกีดห้ามความคะนึง
ความคิดถึงดึงจิตคิดความหลัง
วันที่ยังไม่รู้ฤทธิ์ความคิดถึง
วันเก่าเก่าเหล่านั้นเป็นวันซึ้ง
เป็นวันซึ่งไม่มีแต่นี้ไป
เมื่อใจเต้นอ่อนอ่อนตอนจะดับ
เพราะเกินรับทุกข์ท้อต่อไปได้
ฝากบอกใครคนหนึ่งซึ่งอยู่ไกล
คิดถึงใครคนนั้น....จนวันตาย
หน้าส่วนตัว
2636
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟต่อง (ต้อง) ksg
