30 มกราคม 2546 20:04 น.
ตู่นุดี
ในวันนี้อะไรเกิดกับเมืองไทย
มองทางไหนตกต่ำไปทุกที่
อาจเป็นเพราะเมืองไทยในวันนี้
เห็นศักดิ์ศรีมากกว่าความดีงาม
แม้แต่ว่าวัฒนธรรมประจำชาติ
ก็ยังขาดแยแสโดนเหยียดหยาม
ต่างบอกไร้ทันสมัยคนมองข้าม
ไม่มีใครเห็นความงามอันแท้จริง
สงสารแต่คนแก่เฒ่าที่ได้มอง
วัฒนธรรมหมองไปหมดแล้วทุกสิ่ง
อยากจะถามคนไทยจากใจจริง
อะไรคือสิ่งที่ทำเราเปลี่ยนไป
ก่อกำเนิดเป็นชาติด้วยหยาดเหงื่อ
ยอมสละเลือดเนื้อมากเท่าไหร่
จากวันนั้นถึงวันนี้จึงมีไทย
พวกเราไซร้สุขสำราญได้ร่มเย็น
แล้วทำไมเราจึงทิ้งความเป็นไทย
ที่บรรพบุรุษทำไว้สร้างให้เห็น
หรือว่าลืม กำพืดเดิม ที่เราเป็น
อยู่ร่มเย็นได้วันนี้เพราะมีไทย
29 มกราคม 2546 10:58 น.
ตู่นุดี
หลังฝนตกลงมา
เกิดสะพานรุ้งสีสวยสด
ให้หยดน้ำคืนฟ้า
28 มกราคม 2546 19:03 น.
ตู่นุดี
แม้ไม่เห็นหน้า เห็นหลังคาก็ยังดี
น้องนางอย่าหลีกหนี จากตัวพี่ไปไกลเลย
มาหาก็ไม่อยู่ อย่าให้รู้นะทรามเชย
พอเรียกก็ทำเฉย ตัวพี่เคยต้องช้ำใจ
วันนี้แหละนวลน้อง พี่ขอลองเรียกทันใด
อย่าคิดหนีไปไหน นังตัวดีใช้หนี้มา