10 มกราคม 2546 10:51 น.
ตุ๊กตาไล่เหงา
ตอบแทนคุณทะเลใจ
จะไม่ให้เหงาอีกแล้ว
จะส่งแมวไปให้เลี้ยง
จะส่งเขียงไปให้สับ
สับมันเลยความเหงา
แล้วเอาไปเผาพร้อมกับเขาคนนั้น...
....หวังว่าคงไม่เหงาอีกแล้ว....
เอื้อนเอ่ย......คำหวาน
เนิ่นนาน......มิได้ฟัง
นั่งเศร้า......เฝ้าคิดถึง
ยังติด....ตรึงอุรา
ขอบคุณ.....อัลมิตรา
ช่างสรร....บรรจงหา
ถ้อยคำ....หวานล้ำ
สำนวน....ร้อยกรอง
อ่านแล้ว....ใส่ซอง
คู่ครอง....ยังไม่มี..เอ้อ.
7 มกราคม 2546 16:11 น.
ตุ๊กตาไล่เหงา
ไม่เปรียบตัวเองดังแสงจ้า..........บนนภา
ไม่อาจกล้าเจิดจรัสทัด.........จันทรา
แค่คนบ้านนอกคอกนา.......ธรรมดา
ขอเป็นเทียนไขนำพา.......ให้เธอสว่างใจ
แค่อยากให้เธออยู่ตรงนี้...........ตรงที่มีฉัน
แค่อยากให้เธออยู่กับวัน...........อันสดใส
แค่ไม่อยากให้เธอจากไป..........ไกลตา
เธอจะรู้ไหมน้าา........ว่าเราห่วงเธอ
จะห้ามอย่างไร..........ก็ใจเธอ
จะดึงไว้ทำไม...........ก็ใจคน
จะทนได้ไง..............ถ้าอยากไป
เราสิทนไม่ได้.........ถ้าเธอไป
ถ้าทนได้คงไม่.....ร่ำไห้ขนาดนี้
7 มกราคม 2546 15:40 น.
ตุ๊กตาไล่เหงา
# ห่วงเอ๋ย ห่วงใย
ห่วงใคร ไม่เท่าเธอ
ห่วงใย เธอเสมอ
ห่วงเธอ ห่วงยาง...#
# ห่วงเธอมากกว่าใคร
ห่วงใครไม่เท่าเธอ
ห่วงใยจริงๆนะเออ
เป็นห่วงให้เธอ...ดั๊ง...ชู๊ต
เป็นสูตรให้เธอ...คิด...ไข
เป็นลมพัดใจเธอไหว...
ให้เธอห่วงใยฉันบ้าง...#
7 มกราคม 2546 13:43 น.
ตุ๊กตาไล่เหงา
หวัดดี น้องสาวตัวดี
วันนี้ไม่อ่านไม่เป็นไร
วันไหนไม่อ่านไม่ว่ากัน
เพียงรู้ว่าวันนั้นเธอยิ้ม... ก็พอ
สวัสดีปีใหม่ ที่ปีไหนๆก็มี
แต่......พี่ชายคนนี้
คงมีให้คนดีคนเดียว
ดูแลยามเธอเปลี่ยเหงา
แค่อยากให้รู้ว่าเรา...ยังไม่ลืม
เป็นพี่ชายก็ดีเหมือนกัน
เป็นความฝันฉันเลยนะนี่
ที่จะได้น้องสาวหน้าตาดี
เป็นพี่ชาย......ยังไงก็ยังดีกว่า
เธอ......ดีเกินไปหลายเท่า
เป็นพี่ชายเธอ ดูเท่ห์นะ
เป็นเหมือนคนมีธรรมมะ...อะไรอย่างนั้น
เป็นพี่เธอก็ดีเหมือนกัน...ดีที่ฉันได้ดูแลเธอ
เป็นพี่ชายกับเค้าเหมือนกัน
ถึงจะไม่ใช่พี่ชายแท้ๆ.......
แต่เธอก็คิดว่าเราเป็น.......
อยากให้เธอลองมองดูหน่อยสิว่า
พี่ชายคนนี้ คิดยังไง กับน้องสาว
อยากร้องไห้ ก็ทำไม่ได้ กลัวเธอจะว่า
เป็นพี่ชายได้ไง อ่อนแอจังเลย
แล้วจะดูแลเธอได้ไง....
อนิจจาใจน๋อใจ
นี่ล่ะน้าที่เค้าว่า
...รักแท้แค่พี่ชาย....
ชอบกลอนของคุณนะครับ.....คุณละอองH2O
7 มกราคม 2546 13:07 น.
ตุ๊กตาไล่เหงา
เคยเหงากันบ้างไหม
ในวันที่โลกไร้สรรพเสียง
เรียบเรียงขับขาน....สำเนียง
เห็นเพียงละอองน้ำ...ยามฝนซา
จะผ่านวันจะผ่านคืนกี่หมื่นหนาว
ทะเลดาวยังสดใสในใจคน
ยังชื่นฉ่ำดื่มด่ำกับละอองฝน
ยังเฝ้าทนคิดถึงถึงน้อง...ไม่ซ่างซา
เหงาคนเดียวเดี่ยวๆเปลี่ยวอย่างนี้
เหงาเป็นปีจะกี่ทีก็ไม่หาย
เหงาอย่างนี้เหงาเรื่อยไปอยู่ไม่คลาย
คงเหงาตายหายจากโลกโศกจริงๆ
หน้าส่วนตัว
1455
