30 มีนาคม 2551 19:52 น.
ตุ๊กตาแก้ว
ธง เด็กหนุ่มหน้าตาดีเพิ่งเรียนจบม.6 หมาดๆ เขาได้มีความตั้งใจไว้ว่าจะเรียนให้จบปริญญาตรีเพื่อที่จะเอาไปเป็นของขวัญใหแก่พ่อแม่ เขาเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ธงเข้ามาเรียนพร้อมกับเพื่อนอีกคนที่ชื่อโชค โชคเป็นเด็กกำพร้า แต่ก็สู้ชีวิตมาจนสามารถเข้ามหา'ลัย ได้
ธง โชควันนี้เราดีใจมากที่เราได้เข้ามาเรียนต่อในมหาวิทยาลัยนี้
โชค เออ เราก็ดีใจเหมือนกัน และอีกอย่างเราก็ได้เข้าเรียนในที่เดียวกัน คณะ เดียวกันอีกด้วย
ธง นายคอยดูนะเราจะตั้งใจเรียน และเอาปริญญาไปฝากพ่อกับแม่ให้ได้
โชค ดีแล้วล่ะ แต่ที่นี่อะไรอะไรมันก็ไม่เหมือนบ้านเรานะ เราดูแล้วสิ่งล่อตาล่อใจมันก็มีเยอะอยู่....
ธง เออก็ช่างมันสิวะ มันอยู่ที่ใจเรามากกว่า
โชค จริงด้วยสินะ
(พอดีมีเพื่อนกลุ่มใหญ่เดินเข้ามา)
เพื่อน1 นี่พวกนายวันนั้เข้าเชียร์เสร้จแล้วไปเที่ยวกับพวกเราอ่ะป่าว
เพือน 2 ที่นี่นะถิ่นเราเรารู้จักที่เที่ยวเยอะเลย
เพื่อน 3 ไม่ว่าจะผับ บาร์ รู้จักหมด
(ธงทำหน้าตาสนใจ แต่โชคคอยสะกิดอยู่ข้างๆ)
29 มีนาคม 2551 17:15 น.
ตุ๊กตาแก้ว
แปลกนะที่คนบนโลกนี้ล้วนต่างต้องการความรัก ความเป็นอยู่ที่ดี หรือแม้แต่การมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ โลกที่สับสน แต่เมื่อมีอะไรบางสื่งมากระทบจิตใจเขาก็ไม่ต้องการที่ชีวิตที่เขาดิ้นรนอยู่อีกต่อไปแล้ว
การตายเป็นอีกหนทางหนึ่งที่หลายคนเลือกเมื่อตัวเองเผชิญปัญหา โดยไม่มีการคิดล่วงหน้า ว่าคนรอบข้างจะเจ็บ จะเป็นทุกข์มากแค่ไหน มีอะไรที่จะทำให้คนเราต้องทุกข์ทนจนถึงต้องทิ้งชีวิตไป สะเทือนใจทุกครั้งที่มีข่าวฆ่าตัวตาย เพราะเหตุใดต้องฆ่า เกิดมาแล้วไม่มีความหมายหรือ ชายหญิงทุกคนเกิดมาในโลกล้วนมีความหมายอย่าใช้เพียงอรมณ์ชั่ววูบมาตัดสินตัวเองว่าไม่มีความหมาย ถึงแม้ว่าจะไม่มีความหมายกับอีกคน แต่อีกหลายๆคนที่ยังอยู่บนโลกนี้ล่ะ พ่อ แม่ เพื่อน ครู อาจารย์ เคยคิดไหมว่ามีความหมายสำหรับพวกเขามากแค่ไหน หากการตายทำให้เธอหลุดพ้นจากความทรมาน เจ็บปวดใจ แต่การมีชีวิตอยู่ก็ทำให้ทุกคนมีความสุข และตัวเธอเองก็ยังคงอยู่และฟื้นจากพิษความเจ็บปวดนั้นมาได้
หน้าส่วนตัว
425
