9 สิงหาคม 2547 01:52 น.
ตุ่นดำดิน
Note : ผมได้ห่างหายจากการแต่งกลอนไป 3 ปีแล้ว ที่แทบไม่ได้แต่งเลย
หวนกลับมาที่นี่อีกครั้ง ทนอ่านกลอนที่ไม่คล้องหน่อยแล้วกันนะครับ ^_^
== แต่งมา 1 ชั่วโมงแล้ว ยังไม่ถูกใจ เอาใหม่ๆ...
A อะไร ช่วยให้ ฉี่ไม่ทัน
จะวิ่ง ไปกับฉัน มันเสร็จก่อน
D ที่แมว CAT บ้า ไม่ร่ำร้อง
ร้องเรียกหา ค่าคู่สาย ให้แบ่งแมว
นึกออกมั๊ย เราๆ เห็นกันบ่อย
ฉี่ไม่ทัน หน้ากร่อย ในไหนหนา
เฉลยให้ TV นั้นมี แทบเกลื่อนตา
ฉี่ไม่ทัน มองหน้ามัน ไมเสร็จไว
แต่งมา 2 ชั่วโมงแล้ว ได้เท่านี้ ลองทายกันดู อิอิ.
7 พฤษภาคม 2545 03:02 น.
ตุ่นดำดิน
ไม่ได้แต่งมานาน... คิดว่าคงไม่เพราะแล้วอะ
ปีผ่านมา ร้าวอุรา ปวดใจยิ่ง
หมดทุกสิ่ง สื้นเวลา พาขบขัน [ ต้องไปเรียนพิเศษลูกเดียว ]
เพราะเช้ามา นุ่งผ้า วิ่งเร็วพลัน [ กลัวเรียนไม่ทัน ]
ฝันกลางวัน กลางห้องเรียน เขียนบรม [ นอนไม่พอ + มีแต่จดกับจด]
เจ็ดโมงครึ่ง บึงหน้า หา Apply [ Apply Physic ตัวดี กินเวลาฉันไป 5 ชั่วโมง ]
บ่ายแล้วไง ไปแห่งใด เตือนใจไว้
เรียนแล้วไง เรียนสมัยไป เรียนสมัยอีก
แล้วทุกข์อีก เพราะปิด ด้วยเคมี [ อ.อุ๊]
1 ปีผ่าน กาลเวลาล่วง สมองกลวงยิ่ง
สิ่งใดมา สิ่งใดไป คืนสนอง [ ความรู้คืนอาจารย์ ]
ENT แล้ว ENT ใหม่ ไม่มีลอง
แสนรำพอง ตัวข้า แน่จริงๆ
ณ วันนี้ เวลานี้ นาทีนี้
ENT อีกที ดีกว่าไหม ถามใจฉัน
แต่คงไม่ เพราะ ENT แล้วใย ENTอีกพลัน
ฉันก็ยัง ฝันกลางวัน ตะวันแยงตูด อยู่ดังเดิม
สุดท้ายนี้ ก็ยังดี สุขีอยู่
จากนี้กู ต้องมุ่งสู่ รั้วมหา
ที่ไหนหรือ ที่ไหนนี่ ที่นำพา
COM SCIENCE หนา ลาดกระบังจ๊า... โชคดีจัง
[ ยินดีกับเพื่อนๆที่มีความทุกข์เช่นเดียวกันกับเรา 1 ปี ]
จะบอกว่า ม.6 เทอม 1 เป็นการเรียนที่สุดๆแล้วในชีวิต
7.30-12.30 เรียนฟิสิกส์ ต่อด้วย เลข 12.45-16.45
ต่อด้วยเคมี 17.00-20.30
สรุป ตื่นเช้ามากินหนมปัง กลับบ้านนอน เป็นกิจวัตร
ข้าวกลางวันหรือ ไม่ต้องห่วง ไม่ได้กินหรอก!.
เป็นกำลังใจ สำหรับผู้ที่อยากบ้าคลั่งเช่นเดียวกับเรา
แต่คิดว่าถ้าหลายคน บ้าคลั่งอย่างเราก็คงได้ดีกว่าเรา
เพียงเพราะ เราไม่ขยันเอง... หัวไม่ดียังไม่เจียมตัว
อ่านหนังสือเพิ่มเติม ... เลยไปยังไม่ถึงฝัน
[ COM ENGINEER ลาดกระบัง ]
10 มกราคม 2545 18:28 น.
ตุ่นดำดิน
แม้เวลา 3 ปีนี้ จะผ่านไป
แต่ใจ ยังคิดถึง ยังผูกพัน
แม้เวลา 3 ปีนั้น เหมือน 3 วัน
แต่จากกัน เพื่อตามฝัน อย่างสุขใจ
แม้ยามสุข ทุกข์ยามท้อ เพราะเหตุใด
ใจฉันไม่ ลืมเธอ เสมอแน่นอน
1 ใบนี้ มิอาจแทน หมื่นล้านคำ
ความทรงจำ ความห่วงใย ใจห่วงหา
หากจากกัน ครั้งนี้ มีเวลา
จงนำพา กายา มาเจอกัน
10 มกราคม 2545 12:14 น.
ตุ่นดำดิน
วันนั้น วันเปิดเรียน เพียรศึกษา
2 กายา มาใกล้ชิด สนิทสนม
อยู่เคียงคู่ โต๊ะเคียงกัน เคียงกับเธอ
มีแต่เธอ และเธอ เธอทุกวัน
เหตุมันเกิด เพราะเกิดจาก ณ วันเกิด
วันเกิดเธอ เธอจัดเลี้ยง เพียงสุขสันต์
มันเริ่มจาก ดวงจันทร์นั้น กลืนตะวัน
จนอีกวัน ตะวัน มันออกมา
อีกไม่นาน ฉันเธอ จำลาจาก
เหมือนฟ้าฟาก จากตะวัน และไปหา
ดาวดวงน้อย สุดขอบโลก เพราะเวลา
ม.6 หนา เวลา พาจากไป
หน้าส่วนตัว
1386
