8 กรกฎาคม 2545 23:56 น.
ตื่น
คำว่าเพื่อน สูงค่า กว่าคำพูด
เพื่อนพิสูจน์ ด้วยดวงใจ ใดจะหมาย
เพื่อนเคียงกัน เพื่อนผูกพัน เป็นเพื่อนตาย
เพื่อนร้องไห้ คล้ายเราร้อง ผองเพื่อนเรา
เพื่อนไม่เคย อิจฉา ชะตาเพื่อน
แม้ไม่เยือน เพื่อนไม่ทิ้ง ไปกับเขา
เรื่องแย่แย่ แม้เพื่อนรู้ สู้กับเรา
เพื่อนเอ๋ยเพื่อน เรามีเจ้า..... เราโชคดี
8 กรกฎาคม 2545 23:38 น.
ตื่น
เธออย่าได้คิดว่าการที่ฉันพ่ายแพ้...
เพราะฉันนั้น ทำได้แย่ ยิ่งกว่าเขา.....
เธอรู้บางไหม ว่าชีวิต ของคนเรา
แลโง่เง่า เพราะเพียงเจ้า ไม่เข้าใจ
คนชนะ จำเป็นหรือ ต้องถือว่า
เขาเก่งกว่า พาพิชิต ฤทธิ์สุกใส
อยากให้รู้ ว่าผู้แพ้ และจากไป
เขาฝืนใจ..... เขาฝืนสู้..... อยู่ผู้เดียว
รู้จักป่ะเธอโดนรุมอ่ะ....โดนนนน
5555555
7 กรกฎาคม 2545 22:22 น.
ตื่น
เธอรู้ไหม? ........ ฉันแค่รอ ให้เธอพูดคำนั้นออกมา
เธอรู้ไหม? ........ ว่าแววตา ของเธอได้สื่อความนั้น
เธอรู้ไหม? ........ ว่าสุดท้าย ก็มิวาย แยกจากกัน
เธอรู้ไหม? ........ เธอรู้มันหรือเพียงฉัน..... รู้คนเดียว
6 กรกฎาคม 2545 19:36 น.
ตื่น
แค่เพียงเพราะ ฉันนั้น กล้าไว้หนวด
เธอจึงคิดอวด ด้วยไว้ขน จักกะแร้
เธอรู้บ้างไหม ว่าไว้แล้ว ต้องดูแล
ใช่ว่าไม่แคร์ แล้วปล่อย ให้แผ่บาน
หากเธออยากจะไว้ ฉันก็ไม่ว่า
แต่ควรตกแต่งให้สบายตา และน่าสนุกสนาน
จะถักเปีย ถักปม ให้เหมาะสมทนทาน
ก็ขอเธอคิดอ่าน ได้สืบสาน สตรีไทย
จะโกรกสี ไฮไลท์ ก็เชิญทำไปเถิด
จักกะแร้ เปิงเปิด มันจะคุ้มกันไหม ?
ไว้ขนตรงนี มันดีมากหรือไร ?
ถ้าคิดได้ไซร้.... นี่ไง.... มีดโกน ...
... ปลงขนรักอาแร้ซะเถอะสาวๆทั้งหลาย
เห็นแล้วโลกหม่นหมองเจงๆอ่ะ 555555
ถ้าจะไว้ก็ผูกโบว์ด้วยนะครับ (^-^)
6 กรกฎาคม 2545 19:17 น.
ตื่น
อยากขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์..... เพื่อจิตนี้
ได้แปรเปลี่ยน ดวงฤดี ที่ขื่นขม
แปรความเจ็บ เก็บความร้าว ใจระทม
เปลี่ยนเป็นปม กลมกลืน คืนกำลัง
อยากจะขอ กลั่นน้ำตา มาเก็บไว้
หล่อเลี้ยงใจ ให้ชุ่มชื้น คืนมนต์ขลัง
แปรความเหงา เงามืดมิด คิดประดัง
เป็นพลัง ผลักดันเรา เฝ้ารอคอย
แต่จะขอ รอคอย สิ่งศักดิ์สิทธิ์
เพื่อให้จิต คิดเสียใหม่ ไม่ท้อถอย
เพื่อลบเลือน กลบสีเปื้อน ไร้ร่องรอย
คงต้องคอย ใจของเรา.......ได้เข้าใจ
หน้าส่วนตัว
1205
