28 ตุลาคม 2546 16:58 น.
ตามฝัน
มีล้มบ้างบางครายังกล้าลุก
ถึงต้องคลุกฝุ่นหนายังกล้าฝัน
ด้วยหนึ่งกายหนึ่งใจเท่าเท่ากัน
คอยผลักดันสู้ต่อไม่ท้อใจ
แต่บางครั้งเคยท้ออยากขอพัก
อ้อนคนรักปลอบขวัญยามหวั่นไหว
น้ำตาร่วงหลายหนปะปนไป
หลายปัจจัยเหตุผลปะปนมา
ที่ร้องไห้...ใช่แพ้ แต่เพราะสู้
ที่ร้องไห้...เพราะรู้ ทางรักษา
ที่ร้องไห้...เพื่อใจ ได้เยียวยา
กลั่นน้ำตาแทนช้ำคำบรรยาย
แล้วลุกขึ้นก้าวใหม่ในวันพรุ่ง
เมื่อฟ้ารุ่งน้ำตาจะเหือดหาย
แค่ผู้หญิงหนึ่งคนขอระบาย
การ..ร้องไห้..ใช่หมาย ว่า..อ่อนแอ..
26 ตุลาคม 2546 02:44 น.
ตามฝัน
เมจิคเชี่ยน...
หากจะถามว่าทำไมถึงรักได้ขนาดนี้
ฉันตอบไม่ได้หรอกคนดีเข้าใจไหม
ทั้งที่คบหากันมาไม่นาน บางสิ่งฉันก็ไม่เข้าใจ
แม้ตอนเธออยู่ใกล้ ก็ยังคิดถึงมากมายกว่าเดิม
เรื่องความรู้สึกบางทีเราเองก็ไม่รู้
บางครั้งก็หดหู่ บางทีอยู่ๆก็เพิ่ม
เหมือนกับอากาศรอบข้างตอนนี้ บางทีอาจไม่คงเดิม
หรือไม่เราอาจเริ่มรักกัน แต่ชาติปางก่อนมา
แต่ไม่ว่าจะคือเหตุผลอะไร
ความอาทรที่มีให้เธอ สำหรับฉันมันมีค่า
แค่ได้อยู่ใกล้ แค่ได้เห็นหน้า แค่ได้สบตา
คือสิ่งที่หัวใจปรารถนา~เพราะฉันนั้นรักเธอ
***********************************************************
ตามฝัน...
รู้แล้วว่าเธอรักฉันมากมายขนาดนี้
เพราะรับรู้ได้ถึงความรู้สึกดีดีที่มีให้มาอยู่เสมอ
ทั้งความคิดถึง ห่วงใย ฉันรู้สึกได้ในทุก ๆ ครั้งที่เจอ
แค่นี้ก็รู้แล้วล่ะ..ว่าเธอรักกันมากมายเพียงใด
แต่เพราะความรู้สึกบางทีเราเองก็ไม่รู้
อย่างที่เธอบอกว่าบางทีหดหู่ บางทีก็แจ่มใส
นั่นน่ะสิ.. นั่นเป็นสิ่งหนึ่งที่ฉันยังไม่วางใจ
ว่าพรุ่งนี้เธอจะยังรักฉันไหม ... คนดี
แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร
สิ่งที่ฉันทำได้คือรักเธอสุดหัวใจในวันนี้
แค่ได้อยู่ใกล้ ๆ ส่งความรัก ความห่วงใย ความปรารถนาดี
ที่เหลือก็เป็นเรืองของวันพรุ่งนี้...
...ไม่ว่าจะร้ายหรือดีก็รับได้..เพราะฉันนั้นก็รักเธอ
25 ตุลาคม 2546 01:22 น.
ตามฝัน
สารแทนสิ่งบ่งชี้................เรื่องราว
บอกซึ่งถึงข่าวคราว..............สื่อให้
เป้าหมายส่งถึงชาว..............ประชาหมู่
แม้อยู่สู่ไกลใกล้.................รับได้ ถึงความ
นักข่าวเขียนพร่ำเพ้อ.........ชอบกล
การณ์เหตุช่างสับสน.............วุ่นว้า
ตอกไข่ใส่ความปน................ผสมเรื่อง
ร่างร่ายเพียงใคร่ค้า...............เท่านี้ เป็นพอ
ดาราอีกนักร้อง...................เจอดี
ถูกกล่าวทางบัดสี.................หม่นไหม้
อนาคตถูกย่ำยี......................เพราะข่าว คำลือ
เกลียดจึ่งเขียนใส่ไคล้.........กลั่นแกล้ง แต่งระบาย
ถือตนมีวุธร้าย....................ปากกา
แทงทิ่มตามตัณหา...............ไม่ยั้ง
สังคมป่นปี้คา-.......................มือสื่อ
ทำป่วนในหลายครั้ง.............เล่าโม้ เกินจริง
หากินกับเรื่องร้าย..............โด่งดัง
ประโคมข่าวจนคนฟัง............เริ่มคล้อย
คิดหลงเชื่อจริงจัง.................ลืมตริ ลืมตรอง
ว่าที่กล่าวมาร้อย...................ผิดถ้อย ประการใด
พาดหัวตัวใหญ่ไว้.............ทุกวัน
มักแย่จนงงงัน......................กลัดกลุ้ม
ไร้ซึ่งถึงข่าวสรรค์-...............สร้างส่อ ฤาสื่อ
กลัวจักได้ไม่คุ้ม..................ทุ่มไว้ ฤาเจ้า
โฆษณา สื่อชื่อนี้...............สำคัญ
ด้วยเพราะเห็นทุกวัน............หว่านล้อม
มุ่งเพียงแต่ประกวดประขัน..ขายแข่ง
บ้างหลอกนำเก่าย้อม...........อวดอ้าง สรรพคุณ
ไอเดียแสนเจิดจ้า..............หลายแนว
นำแต่ลูกเล่นแพรว................ข่มสู้
หาได้ห่วงคำแซว.................ด่าว่า ตามมา
ผลกระทบต่างก็รู้.................แต่ข้า ไม่แคร์
ถูกต้อง สะกดได้..............ตามความ
เมื่อไต่ถามนิยาม.................ตกชั้น
สินค้าแค่รูปงาม...................ขายออก
ผู้เสพเยี่ยงสัตว์นั้น..............เรื่องข้า หรือไร
จรรยาบรรณแค่รู้...............เพียงพอ
ใช้สอบผ่านจบ ม. ...............แค่นี้
ทำจริงไม่รีรอ.......................สนองอยาก กามา
หาไม่ช่วยชมชี้....................แนะน้อง ทางควร
สื่อเอ๋ยฝากพิศด้วย...........คำวาน
จึงมุ่งร้อยเรียงกานท์............แด่เจ้า
โปรดสร้างแต่เพียงงาน.......จรรโลงจิต
อย่าเพิ่งถอดใจเศร้า............อดกลั้น สู้ไป
กำลังใจเล็กน้อย...............จากข้า
ที่กล่าวทั้งหมดมา................ใช่ย้อน
เห็นควรจักต้องลา................จำเอ่ย
หวังว่าไม่คิดค้อน..................แค่นแค้น โกรธเคือง
อันนี้ถอดความทั้งหมดมาจาก ...สื่อมวลชน... อันเก่าน่ะค่ะ หวังว่ายังคงจำกันได้นะคะ หรือว่าอ่านอีกครั้งได้ที่นี่ค่ะ --> ...สื่อมวลชน...
19 ตุลาคม 2546 23:35 น.
ตามฝัน
ล้มตัวนอนบนผืนทรายริมชายหาด
มองดาวกลาดเกลื่อนผืนฟ้าในหน้าหนาว
แอบสงสัยความเป็นไปของหมู่ดาว
ว่าทุกคราวเจ้าก้มเห็นเป็นเช่นไร
ใช่เม็ดทรายหรือเปล่าที่เจ้าเห็น
ฤาจะเป็นสิ่งอื่นให้ขื่นไหว
เจ้ากระพริบยิบมาในคราใด
สังเกตไหมเม็ดทรายยิ้มให้เธอ
ช่างคล้ายคลึงตัวของฉันในวันนี้
..ความรู้สึก..ยังมี..เหงา..เคล้าเสมอ
..ความห่วงหา..ยังพานพบประสบเจอ
..คิดถึงเธอ..ยังตอกย้ำทุกค่ำคืน
ขึ้นกับเจ้าดวงดาวจะพราวทัก
จะรับรักเม็ดทรายเหงาในเงาคลื่น
ทรายเม็ดน้อยแม้ต้องช้ำยอมกล้ำกลืน
ถึงต้องฝืนเห็นดาวยิ้มก็อิ่มใจ
- - อันนี้แปลงมาจากของคุณ เมจิคเชี่ยน โดยขอลิขสิทธิ์มาเรียบร้อยแล้วค่ะ ในชื่อหัวข้อเดียวกัน คือ อยากให้ดวงดาว...มองเห็นเม็ดทราย อ่านได้ที่นี่นะคะ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_39236.php
18 ตุลาคม 2546 02:03 น.
ตามฝัน
เมจิคเชี่ยน..
หลับตาข้างๆ ฉันตรงนี้
จะพิงไหล่ให้ฝันดี ก็ได้
ไม่กวนเธอหรอก พักให้สบาย
หายเหนื่อยแล้วค่อยตื่นมาทักทาย พูดคุยกัน
ร้องไห้เถอะนะกับสิ่งที่เธอพบมา
ฉันจะไม่ไถ่ถามว่า อะไรคือเหตุผลนั้น
เจ็บมาเพราะเขา..หรือเรื่องราวอีกร้อยพัน
อยากบอกแค่ความเต็มใจของฉัน คืออยู่ข้างเธอ
****************************************************
ตามฝัน..
ขอบคุณนะคะสำหรับไหล่พี่ชาย..
ที่คอยโอบประคองกายในทุก ๆ ครั้งสม่ำเสมอ
หลาย ๆ เหตุการณ์ร้าย เรื่องราวที่ประสบพบเจอ
และยังมีลมหายใจอยู่ก็เพราะ .. เธอ.. รู้บ้างรึเปล่าพี่คนดี
งั้นคืนนี้ขอพิงไหล่พี่แล้วกันนะคะ..
น้องคนนี้คงจะหลับฝันอย่างสุขี
ขอหลับอย่างสบายโดยข้าง ๆ กายมีพี่ชายที่แสนดี
แล้วเช้าวันพรุ่งนี้จะตื่นมาคุยกับพี่ ... เหมือนอย่างเคย
หน้าส่วนตัว
1641
