15 กรกฎาคม 2546 19:40 น.
ตามฝัน
ด้วยหัวใจใครคนหนึ่งซึ่งขี้เหงา
จึงบอกกล่าวผ่านบทกลอนวอนช่วยหา
อยากมีคนในห้วงคิดยามนิทรา
อยากมีคนคอยห่วงหายามลาไกล
มีไหมหนอใครคนหนึ่งซึ่งขี้เหงา
เคียงข้างเราเฝ้าพกเพ้อละเมอใกล้
เคียงข้างน้องยามหม่นหมองคนของใจ
เคียงข้างในแนบดวงจิตชิดอุรา
มีไหมหนอคนที่รอทอ..ตามฝัน
เคียงข้างกันในบางวันฉันเหว่ว้า
เคียงข้างกายให้อุ่นไอยามใกล้ตา
เคียงข้างบ่าคอยนำพาสู้ฝ่าฟัน
บทกลอนจ๋าช่วยเสาะหามาให้หน่อย
ใครหนอใครจะช่วยร้อยคอยเคียงฝัน
สร้างตำนานรักฉ่ำหวานนานนิรันดร์
อย่าให้เป็นเพียงภาพฝันวันลวงตา
11 กรกฎาคม 2546 16:07 น.
ตามฝัน
ร้อย คำสวยช่วยเรียงรายสื่อความฝัน
ร้อย คำหวานบรรจงเขียนสื่อความหมาย
ร้อย คำเพราะเสนาะพริ้งสื่อความใจ
ร้อย คำไว้ให้บทกลอนสื่อความมา
ห้วง ทำนองอ่อนหวานพาลหวั่นไหว
ห้วง หัวใจที่โหยไห้พาลโหยหา
ห้วง ความฝันวันผันผ่านพาลติดตา
ห้วง เพลายามเคยพิศพาลติดใจ
ฝัน สดสวยด้วยคำหอมพร้อมความหวาน
ฝัน งดงามไปตามรสบทความหมาย
ฝัน อิ่มเอมเปรมกรุ่นอุ่นความใน
ฝัน แจ่มใสยามลิ้มรสบทกวี
8 กรกฎาคม 2546 12:51 น.
ตามฝัน
ไม่ได้ยินข่าวคราวมานาน
ตั้งแต่เลิกรากันเมื่อวันวานครั้งก่อน
ไม่รู้เธอเป็นอย่างไร จะสดใส หรือร้าวรอน
มีบ้างคืนบ้างไหมที่แอบใจอ่อน นอนคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่านะคนดี
แอบคิดเองว่าเธอจะเป็นเหมือนกัน
อาจสงสัยว่าฉันเป็นยังไงบ้างในตอนนี้
ขอบอกให้รู้ไว้เลย .. ว่ายัง สุขสบายดี
แค่ไม่มีเธอในวันนี้ ใช่ว่าจะทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี ... ไม่มีเลย
8 กรกฎาคม 2546 08:02 น.
ตามฝัน
แค่เพียงรอยยิ้มเธอส่งมา
ก็สามารถช่วยปลดความอ่อนล้าเป็นสดใส
แค่เพียงเสียงหัวเราะ .. เสียงเธอพูดคุยกับใคร ๆ
ก็ทำให้หัวใจที่สั่นไหวได้กำลัง
แค่แต่ละวันได้พบหน้า
ได้พูดคุยกันบ้าง .. ได้สบสายตาสักสองสามครั้ง
แค่เธอเดินผ่านไปผ่านมา .. ไม่ได้พูดไม่ได้จากับฉันสักคำ
แล้วทำไมล่ะหัวใจฉัน .. ถึงไหวหวั่นตามเธอไป
25 ตุลาคม 2545 08:03 น.
ตามฝัน
มองท้องฟ้า..คืนนี้..ที่มืดมิด
เปรียบดวงจิต..มืดมน..และหม่นหมอง
ดวงดารา..เคยมีฟ้า..เป็นคู่ครอง
ใยค่ำนี้..จึงไม่ส่อง..แสงประกาย
คล้ายตัวเรา..เคยมีเขา..คลอเคียงคู่
แต่วันนี้..มิมีอยู่..นึกใจหาย
ยามลมหนาว..พัดผ่าน..สะท้านกาย
เหน็บเข้าใน..ดวงจิต..ติดอุรา
พลันคิดถึง..คืนฝัน..วันเก่าเก่า
เคยนั่งเคียง..นับหมู่ดาว..พราวเต็มฟ้า
ไฉนเลย..ต้องกล่าว..คำอำลา
เหลือเพียงฟ้า..กับตัวเรา..ในค่ำนี้
เมื่อคิดถึง..จึงสั่งใจ..ไม่ให้คิด
อย่ายึดติด..กับผู้คน..บนวิถี
ทำดวงจิต..แจ่มใส..ไร้ราคี
คงจะดี..กว่านั่งเศร้า..เคล้าน้ำตา