12 พฤษภาคม 2553 22:44 น.
ตานูน
แผ่นดินแยกแตกระแหงฟ้าแล้งฝน
ประชาชนทุกข์ยากหลากปัญหา
นาไร้ข้าวร้าวร่ำน้ำไร้ปลา
อุปสรรคหนักหนาเกินฝ่าฟัน
ความหวังที่ถั่งท้นกลับหม่นหมอง
กลายเป็นกองขวากหนามความหวาดหวั่น
พรุ่งนี้จะอยู่ได้อย่างไรกัน?
ยิ่งนับวันยิ่งทดท้อรอความตาย
เป็นบุญไทย ในหลวง ทรงห่วงราษฎร์
ย่ำพระบาทประทับขวัญพลันโศกหาย
บันดาลภาพรอยยิ้มอันพริ้มพราย
ลบคืนวันฝันร้ายคลายเงื่อนปม
หลายโครงการ ธ ทรงเอื้อเพื่อพสก
บารมีปกอุ่นเอมเกษมสม
ธ ทรงเป็นพลังแห่งสังคม
ทรงเพาะบ่มราษฎร์อยู่รู้พอเพียง
ประชาชนจึงอยู่ดีมีสุขล้น
พรรณพืชผลงอกงามสิ้นความเสี่ยง
สายน้ำใสไหลรินคอยหล่อเลี้ยง
เป็นเสบียงเป็นความหวังที่ยั่งยืน
ทุกหัวใจตราตรึงซึ้งคุณค่า
พระเมตตาที่พระองค์ทรงหยิบยื่น
ศัพท์เสียงที่แซ่ซ้องจะก้องกลืน
ล้านเสียงอื่นใดใดในโลกนี้
ขอพระองค์ทรงโดดเด่นเป็นไม้ใหญ่
แผ่ร่มให้ไทยสุขถ้วนทุกที่
พระชนมายุยืนนับหมื่นปี
สดุดีเอกกษัตริย์นักพัฒนา
30 เมษายน 2553 20:08 น.
ตานูน
One hand can not reach what was lying above
For it was placed higher than human height
No way to touch; No way to fright
Just looking at it unfortunately
Absolutely, this hope will always come true
When a four-leg chair
Is suddenly used as a wonderful stair
To make human legs higher
Hearts are commanders of lives
They are classified into many different levels
One is raised up; One is fell
Depending on their owners
Morality is a chair of hearts
It does not have legs nor does it have back-rest
But it supposed to be the best
Making people reach the top of humanity
30 เมษายน 2553 20:05 น.
ตานูน
In the cloudy day,
The weather is worst than what to say
This world is kept in a bag of darkness
And heavy rain crashes to every outside face
After the gray sky and the pouring rain,
The western sun is going to shine again
Raindrops fall from buildings roofs
And show some sophisticated proves
Humans inevitably confront with troubles
Surely, it is not easy like eating apples
Some give up or abandon
With the sense of frustration
As long as the sun goes on
Every hope would not be torn
All of the troubles can be successfully solved somehow
To work, just start getting dow
หน้าส่วนตัว
1917
