หน้าส่วนตัว
ไม่รู้ทำไม...
ร่าเริงแจ่มใสได้เฉพาะตอนกลางวัน
ดูสนุก ยิ้ม หัวเราะ สุขสันต์
พูดคุย ฮา มัน กับทุกคน
แต่รู้มั๊ย...
ข้างในวุ่นวาย สับสน
เพราะในใจมัวแต่คิดถึงคนบางคน
ที่เงียบไป- ดูไม่สน- ดูเฉยชา
ต้องคอยเก็บอาการไว้
ต่อหน้าใครๆต้องคอยยิ้มร่า
พออยู่คนเดียวก็เหมือนเดิม...เหมือนทุกๆครา
ตกกลางคืนน้ำตาก็พร่างพรู
มีสายใยพาดผ่านสะพานฟ้า เธอไกลตาแต่ใกล้หัวใจฉัน รักไม่เคยเลือนลางแม้ห่างกัน จะถนอมความผูกพัน...สัญญา
792
