10 มีนาคม 2548 13:47 น.
ตัวนิดตัวน้อย
ยังรักเธอเหมือนเก่าและเท่าเดิม
ต่อให้ความเหงามันพูนเพิ่ม จนหวั่นไหว
แม้ระหว่างเรา ไม่อาจร่วมทางกันต่อไป
ฉันก็ยังเต็มใจที่จะอยู่อย่างคนไกลและรักเธอ
เป็นเหมือนรอยร้าวที่ฝังลึก
ย้ำเตือนให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเสมอ
ครั้งหนึ่งที่ไม่เคยรักฬครเท่าเธอ
และเป็นครั้งหนึ่งที่ต้องเจอกับความทรมาน
สลัดไม่เคยพ้นจิตใจ
เวลาไม่เคยช่วยอะไรแม้วันผ่าน
ฉันคงต้องอยู่กับความรู้สึกนี้ไปอีกนาน
ตราบเท่าที่ใจต้องการคนดูแล
3 มีนาคม 2548 13:31 น.
ตัวนิดตัวน้อย
เขามีส่วน เลวบ้าง ช่างหัวเขา
จงเลือกเอา ส่วนที่ดี เขามีอยู่
เป็นประโยชน์ โลกบ้าง ยังน่าดู
ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ ของเขาเลย
จะหาคน มีดี โดยส่วนเดียว
อย่ามัวเที่ยว ค้นหา สหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหา หนวดเต่า ตายเปล่าเลย
ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริง
1 มีนาคม 2548 12:37 น.
ตัวนิดตัวน้อย
เพื่อนคือคน มอบรัก ให้ปักจิต
เพื่อนคือมิตร ชิดใกล้ ในเวหา
เพื่อนคือผู้ ให้รักแท้ ในโลกา
เพื่อนคือคน ที่เฝ้าหา มานานนม
แต่วันนี้ ถึงทีต้อง จากกันแล้ว
จากผ่องแผ้ว เป็นแผ่วหมอง ต้องขื่นขม
จากสดใส ในอุรา มาระทม
เป็นสายลม ชั่วขณะ พัดผ่านไป
หน้าส่วนตัว
1095
