24 กุมภาพันธ์ 2548 16:28 น.
ตัวนิดตัวน้อย
อยากให้เธออยู่ตรงนี้
เป็นเพื่อนที่แสนดีข้าง ๆ ฉัน
มีความรู้สึกดี ๆ มาแบ่งปัน
เป็นกำลังใจให้กันและกันตลอดไป
วันเกิดของเธอในปีนี้
ฉันก็มีความรู้สึกดี ๆ มามอบให้
อยากให้เธอช่วยดูแลด้วยหัวใจ
หากมีใจช่วยเก็บไว้ให้ดี ๆ
ฤดูกาลผันผ่าน
อาจเปลี่ยนวันวานตามไปได้
แต่ตราบใดที่ภาษายังไม่เปลี่ยนไป
คำว่า เพื่อน เขียนอย่างไร
ความหมายย่อมเหมือนเดิม
ไม่มีเงินเป็นล้านมาส่งให้
มีแต่ใจกับตัวร่วมผสม
ฝากความสุขพร้อมกับความรื่นรมย์
ให้ชื่นชมยินดีปีใหม่เอย
ส่งความสุขมาเผื่อเธอ
ขอให้เจอะเจอแต่ความสมหวัง
กับความรักที่มีให้อย่างจริงจัง
ขอให้เธอสุขสมดังฝันที่ตั้งใจ
Happy Birthday นะคนดี
รู้ว่าวันนี้..เธอคงสุขสันต์
เพราะมีใครบางคน happy ด้วยกัน
พร้อมกับของขวัญที่เธอพอใจ..
ไม่ได้จะวุ่นวายกับเธอหรอก
แค่อยากบอกให้เธอรู้เอาไว้
จะวันเกิดวันนี้ - - หรือวันอื่นต่อๆ ไป
เธอยังมีความห่วงใย - - จากใครบางคน
มีเพื่อนใครไม่ได้เรื่องเท่าเพื่อนฉัน
วันทั้งวันสร้างปัญหามาใส่หัว
กินกับนอนจนขนอ่อนขึ้นเต็มตัว
แต่ก็กลัวมันเลิกคบเคยคบมัน...
เป็นอีกบทบันทึกหนึ่งในหัวใจ
ที่ฉันจะจดจำไว้--ตราบวันหน้า
เป็นความงดงามอีกช่วงหนึ่งของเวลา
ที่มีค่ามากเกินกว่าจะลืมเลือน
สิ่งหนึ่งที่ฉันจะนำติดตัวไป
คือความอบอุ่นในความหมายของความเป็นเพื่อน
อีกเนิ่นนานเท่าไร--ไม่อาจเลือน --
เธอจะเป็นคนรู้จักอีกคนหนึ่ง
ที่ฉันจะนิยามเป็นคำว่า เพื่อน ไว้ที่ใจ...
ทะเลหมอกและดอกหญ้าภูผาและฟ้าใส
นกน้อยและกลอยใจ สายใยและไมตรี
นี่คือสายใยรักที่มักไม่หลีกหนี
หยิบยื่นสิ่งที่ดี แด่เพื่อนที่ห่างไกล...
คำว่าเพื่อนมีความหมายมากมายนัก
แปลว่า รัก ภักดี มีใจให้
แปลว่า คอย ห่วงหา และอาลัย
แปลว่า มี อภัยให้แก่กัน
ไม่มีมิตรภาพใด-ใด
ที่จะคงไว้ได้นานเท่าความเป็นเพื่อน
จะเนิ่นนานเพียงใดก็ไม่ถูกลบเลือน
ความเป็นเพื่อนนั้นคงอยู่ตลอดไป
จึงอยากบอกเธอให้รู้ไว้
ความรักที่เธอได้มอบให้กับฉัน
ช่วยเปลี่ยนได้ไหม...เป็นความผูกพัน
ความเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน...ตลอดไป
โรงเรียนหยุดตั้งหลายวัน
ไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะคิดถึงกันบ้างไหม
ไม่มีใครให้กัด เหงาซะมัด ไม่รู้เป็นไง
แล้วพวกเธอล่ะ เป็นเหมือนกันมั้ย
วันไหนๆ ก็อยากเจอ
รักเธอนะ...อยากให้รู้ว่ารักมาก
แต่ว่าคำพูดจาจากปาก
ไม่อาจบอกว่ามากแค่ไหน
มองที่แววตา หวังว่าคงเข้าใจ
กับความรู้สึกที่มากมาย
ที่อยากมอบไว้ให้เพื่อนเกลอ
วันนี้วันเกิดใครเอ่ย
ใช่แน่เลยชัวร์ป้าบวันนี้
ไม่เลยไม่ขาดพอดีพอดี
สรุปว่าวันนี้มีคนชราเพิ่ม 1 คน
แม้ไม่ได้เจอกันทุกวัน
แม้ไม่ได้เห็นหน้ากันทุกคืน
แต่มิตรภาพที่หยิบยื่น
คือความพอดีของความผูกพัน
กับวันเวลาที่ผ่านมา
ช่วยทำให้เรารู้ซึ้งว่า เพื่อน มีค่าแค่ไหน
แม้วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป
แต่ความรู้สึกดี-ดีในใจ จะคงอยู่ตลอดไป ไม่มีลืม
ไปไหนมาสาวหน้าเป็ด
หัวเป็นเห็ด ตัวเป็นหนอน
ถึงจะเบอะอย่างไร เราก็ยอม
เพราะเราพร้อมเป็นเพื่อนกับเธอไง
กริ้งกร้างถึงกันหน่อย
อย่าปล่อยให้เพื่อนคนนี้ต้องเหงา
เงินที่จ่ายไปจะไม่สูญเสียไปเปล่าๆ
เพราะความเป็นเพื่อนของเรา
จะยิ่งยืนยาวตลอดไป
หรือถ้ายังไม่รวย
ก็อาศัยลายมือสวยๆ ส่งแทนก็ได้
แต่อย่าลืมนะ! ต้องติดแสตมป์ลงไป
เดี๋ยวไปรษณีย์จะหมันไส้.....เก็บเงินปลายทาง
เพื่อนคนนี้งอนแล้วนะ
ก็เธอน่ะทำตัวห่างเหิน
ดูเหมือนจะแยกทางเดิน
เพราะมัวเพลินกับคนที่รู้ใจ...
ไม่ใช่ว่าอิจฉา
แต่อย่าให้ความเป็นเพื่อนลบเลือนได้ไหม
เพราะระหว่างเรามีแต่ความจริงใจ
เพื่อนยังสำคัญอยู่ใช่ไหม.....คนดี
Cin Jia U E, Cin Nee Huad Chai
คิดเงินให้ได้เงิน คิดทองให้ได้ทอง
เงินไหลมากอง ทองไหลมาทับ
ถ้าเรียนนั่งหลับ ขอให้อาภัพเกรด A
เห็นเพื่อนซี้อกหัก...
เพราะคนรักควงแฟนใหม่
เราทำได้แค่ให้กำลังใจ
ช่วยอะไรไม่ได้หรอกเพื่อนเอย
ตัดใจจากเค้าซะ
บอกได้เท่านี้ละเกลอเอ๋ย
ไอ้เรื่องอย่างนี้เราก็เคย
ยังเอาตัวไม่รอดเลย
..จะช่วยเพื่อนได้ยังไง..
อยากจะเป็นอะไร
ขอให้ได้เป็นอย่างนั้น
อะไรที่เธอใฝ่ฝัน
ขอให้สิ่งนั้นเป็นจริง
ฉันเชื่อว่าเธอทำได้
ฝันอะไรไว้มากมายหลายสิ่ง
ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอจริง ๆ
มั่นใจในทุกสิ่งที่เป็นเธอ
ถ้าโลกนี้เป็นสีชมพู
ลองคิดดูว่าจะน่าอยู่สักแค่ไหน
แต่ช่างเถอะไม่ว่าโลกนี้สีอะไร
ขอแค่มีเพื่อนอยู่ใกล้ๆก็เพียงพอ...
เธอถามฉัน
ถึงของขวัญที่ปรารถนา
จะบอกได้อย่างไรว่า
ของขวัญที่มีค่า
คือ..อยากมีเธอยืนอยู่ข้างหน้าตรงนี้ไง
ดีใจได้พบเพื่อน แม้ลางเลือนเรื่องครั้งก่อน
ความรักความอาทร ยังแน่นอนและแน่ใจ
ห่างหายกันหลายปี เจอกันทีก็ดีใจ
เจอแล้วก็จากไป แต่อย่างไร..เราเพื่อนกัน
พบเจอทางที่ค้น แต่ละคนแต่ละฝัน
หลายทางหนึ่งสัมพันธ์ คือนิรันดร์..คือย้ำเตือน
เคยเล่นเคยหยอกล้อ เคยงอนง้อ..เคยเป็นเพื่อน
กี่วันกี่ปีเดือน ยังคงเหมือนเคยอยู่ดี
อยากพบอยากทายทัก อยากหยุดพัก ณ ยามนี้
กาลหมุนทุกนาที ทางที่มี..เริ่มห่างกัน
นานแล้วกว่าได้พบ ไม่อยากจบ..ด้วยหมางเมิน
รู้ไหมนานเหลือเกิน กว่าทางเดินเชื่อมถึงกัน
ขอคุยขออีกนิด เพื่อนสนิท..อย่าลืมฉัน
สัญญา..ขอยืนยัน จะคงมั่น..ฉันเพื่อนเธอ
ขอพรจากดวงดาว
หยิบเมฆขาวมาห่มให้
ฟ้ากว้าง ต่างดวงใจ
โอบเธอไว้ทุกนาที
ขอแสงทองเมื่อรุ่งสาง
ส่องทางให้เธอทุกที่
ทุกปรารถนาที่ฉันมี
เพื่อนคนดี เพื่อเธอ
วันเวลาแห่งความสุข
มักจะสั้นแต่มันก็มีคุณค่าในตัวเองเสมอ
ความทรงจำดี ๆ มากมายที่ได้เจอ
อย่างน้อยก็ทำให้ได้เจอเพื่อนดี ๆ อย่างเธอเพิ่มอีกคน
ในนิยามของคำว่าเพื่อน
เธอทำให้รู้สึกเหมือนเธอเป็นได้มากกว่า
อบอุ่นจริงใจและห่วงใยเสมอมา
อยู่ตรงไหนก็รู้ว่ายังผูกพัน
และเป็นความผ
22 กุมภาพันธ์ 2548 14:43 น.
ตัวนิดตัวน้อย
ทุกคืน...ขอเจอในฝัน................................เอ็มเอสเอ็นนั่น
บอกให้ฉัน...ฝันถึงเธอ
อักษรที่เห็น...เน้นเพ้อ..............................ให้คิดถึงเธอ
ดั่งก่อไฟ...ขึ้นในทรวง
คุ กรุ่น...ควันหมุนเป็นบ่วง.......................โอบรัดมัดดวง
ใจฉัน...ด้วยควันบางเบา
ใจง่ายหรือ...ใจเขลา.................................อยู่ที่ใจเรา
จะยอมให้ก้าว...ล้ำเข้าไป
ถอยหลัง...สักก้าวดีไหม............................รักษาหัวใจ
เอาไว้...มิให้ตรอมตรม
น้ำผึ้ง...อาจเป็นยาขม...............................โบราณนานนม
บอกไว้...เคยได้ยินมา
รักษากาย...ให้มีค่า...................................หัวใจนั้นหนา
รักษายิ่ง...กว่าสิ่งใด
หากวันใด...กายสลาย..................................คงเหลือหัวใจ
ตราตรึงไว้...ในใจเธอ
21 กุมภาพันธ์ 2548 16:55 น.
ตัวนิดตัวน้อย
สะท้านสั่นหัวใจไหวในจิต
เกรงชีวิตชีวาจะสิ้นสูญ
ลมหนาวโบกอกสั่นทวีคูณ
หาเพียงอุ่นหัวใจมิใคร่เจอ
คำรักสอนอ้อนฝากยังฝังจิต
หวานสนิทคิดครวญชวนให้เพ้อ
คำรักลั่นอันเราให้รอเธอ
ร่ำละเมอก่อนลับกับฝันลาง
รักนั้นให้สุดใจก็ใคร่คิด
แม้อาบพิษรอยยิ้มมิหมองหมาง
ระงับใจก้าวเดินไปตามทาง
ถึงดีบ้างร้ายบ้างก็ช่างไป
วงมนุษย์-หยุด,เวียน-เพียรเปลี่ยนผัน
พบชีวิตอีกเป็นพันดั่งปั่นไหม
ใจมนุษย์สุดดื้อเหลือสิ่งใด
คงโอนไหวให้พลั้งใจตัวเอง
คำหวานย้ำซ้ำซาบในทรวงน้อย
ความเหงาหงอยค่อยกล้ำย่ำข่มเหง
รอยยิ้มแย้มแอบปั้นราวดั่นเพลง
เมื่อใจโคลงอกก็เครงอยู่ร่ำไป
ยังคงมั่นแต่ใจนั้นแสนสิ้นหวัง
ช่างน่าชังครั้งคิดแอบหวั่นไหว
ลอยน้ำจิตชิดเชยละเลยไกล
มิได้ลืมรั้งหัวใจเรื่อยมา
จำตัดใจจากใจที่ใกล้จิต
จากคนชิดสนิทสิ้นสเน่หา
หนาวหัวใจได้แต่รอยอดดารา
หรือไม่มาใจนี้คงแหลกลาญ
......................................
17 กุมภาพันธ์ 2548 15:24 น.
ตัวนิดตัวน้อย
อาจจะหนาวอาจจะร้อนจนอ่อนล้า
อาจต้องเสียน้ำตากว่าจะถึง
อาจทุรนทุรายจนรำพึง
กว่าจะซึ้งอาจจะซมตั้งนมนาน
บนเส้นทางเดียวกันที่มั่นมุ่ง
เพื่อความฝันวันพรุ่งแสนหวาน
กว่าจะพบทางสายดอกไม้บาน
อาจล้มลุกคลุกคลานจนครวญคราง
ไม่มีมิตรไม่มีเพื่อนเหมือนวันก่อน
ไม่มีความเอื้ออาทรส่องสว่าง
ไม่มีรอยยิ้มริมทาง
มีเพียงสายตาถากถางอย่างเลือดเย็น
อาจจะไร้เดียงสากว่ารู้สึก
ริษยาซ่อนลึกไม่อาจเห็น
มารยาเสแสร้งแกล้งให้เป็น
ความจริงใจหลีกเร้นเหลือหลอกลวง
บนทางสายดอกไม้บานของวันนี้
ความเหงาเข้าแทนที่ทุกท่าท่วง
ถ้าปลอบโยนคนห่วงหาอย่าถามทวง
อาจอ้างว้างเกินทักท้วง..เป็นห่วงใจ
15 กุมภาพันธ์ 2548 12:15 น.
ตัวนิดตัวน้อย
อยากบอกว่าคิดถึง
ก็........ไม่ได้ครึ่งที่รู้สึก
เก็บไว้...........ในใจลึก ๆ
ให้เธอ..........รู้สึกด้วยใจ