13 มีนาคม 2547 18:05 น.
ตัวกวน
..ความทรงจำวันก่อน..
ทุกบททุกตอนก็มีแต่เขา
แต่วันนี้ทุกนาทีจะมีแต่เรื่องของเรา
แม้ความทรงจำอาจจะเศร้า แต่มันไม่เดียวดาย
..ถึงเธอจะจากไกลในวันนี้..
แต่คำสัญญาที่เคยมีจะไม่ไปไหน
จะอยู่ตรงนี้และเฝ้ารอการกลับมาของคนไกล
จะเฝ้ารอวันชิดใกล้ ระหว่าง ใจสองเรา
13 มีนาคม 2547 17:50 น.
ตัวกวน
...หากการเฝ้ารอ..
อาจจะทำให้ท่อและหวั่นไหว
แต่ขอให้เธอรักและรอตลอดไป
สิ่งสำคัญของจิตใจ ..ใช่แค่ความต้องการ
13 มีนาคม 2547 17:37 น.
ตัวกวน
....สิ่งที่ฉันมีในตอนนี้..
มันก็คือความเงียบเหงา
เพราะรู้ดีว่าเรื่องราวของสองเรา
ฉันเองก็เศร้าอยู่อย่างเดียวดาย
...สิ่งฉันรู้ในตอนนี้...
ว่ารักเธอคนดีมากแค่ไหนล
ถึงแม้ว่าคนดีจะเปลี่ยนไป
แต่ขอให้รู้ไว้...ฉันยังมั่นคง
23 กุมภาพันธ์ 2547 16:33 น.
ตัวกวน
...เหนื่อยแต่ไม่ท้อ...
ถึงจะเป็นแค่คนเฝ้ารอก็ยังรอไหว
ถึงแม้ฉันอาจจะต้องฝันตลอดไป
แต่ยังภูมิใจที่ได้__ รักเธอ..
...ถ้ารู้ว่ารักมากอย่างนี้....
เธอคนดีกรุณาอย่าปล่อยให้หลงเพ้อ
ให้ฉันคิดฝัน หลงละเมอ
โดยที่เธอไม่เคยต้องการ
23 กุมภาพันธ์ 2547 15:47 น.
ตัวกวน
...จะมีไหมแค่หนึ่งครั้ง...
ที่เธอนั้นสบตากันบ้าง
จะมีไหมที่ไม่ใช่แค่หนึ่งคนบนเส้นทาง
ที่ฉันจะไม่อ้างว้างอย่างเดียวดาย
...ขอแค่คนที่รักฉันบ้าง...
หวังว่าคงจะไม่ไร้จุดหมาย
หากต้องการที่พึ่งพิงยามเหงาใจ
จะเป็นเธอได้ไหมเมื่อฉันหันมอง