28 พฤษภาคม 2552 12:11 น.
ตันหยงเหนือ
ขออำลาไปก่อนนะตอนนี้
เนืองจากมีงานมากมายเข้ามาหา
ว่างเมื่อไหร่จะแวะเวียนเข้ามา
ขอชื่นชมความงามของบทกลอน
บทกลอนเพือนช่วยเตือนสติ
ช่วงชีวิตเวลาขาดหายคล้ายสับสน
อ่านบทกลอนเพือนช่วยจรรโลงตน
เพิ่มพูนความสุขล้นเป็นพลัง
คราหน้าฝนตกหนักเหมือนงานชุก
มาซอนซุกวุ่นวายข้างกายฉัน
อยากจะเขี่ยออกไปให้ไกลจัง
อนิจจังทำไม่ทันเจ้านายมา
25 พฤษภาคม 2552 01:06 น.
ตันหยงเหนือ
เรียบเรียงตัวหนังสือเป็นร้อยแก้ว
ความเพริศแพร้วกลั่นกรองและคัดสรร
ภาษาไทยนั้นสวยงามนานนับกาล
โบราณท่านเก่งจริงประดิดประดอย
รุ่นสู่รุ่นเฝ้ารักษามรดกที่ตกทอด
ทั้งกาพย์กลอนโคลงฉัทน์กาบมณี
ทั้งร้อยแก้วร้อยกลองและบทกวี
ฉันภูมิใจทีภาษาไทยมีหนึ่งเดียว
อยากจะให้รุ่นหลานช่วยรักษา
ภาษาไทยโปรดอย่างทิ้งโรยรา
ทรงคุณค่ามากมาย......นับคณา
เพื่อภาษาไทยเราเป็นหนึ่งเดียว
22 พฤษภาคม 2552 23:59 น.
ตันหยงเหนือ
ฟ้าหลังฝนสดสวยด้วยสีรุ้ง
จิ้งหรีดวุ่นเริ่งร่าท่ามกลางฝน
ต้นหญ้าดอกน้อยระเริงลม
เกสรปลิวพริ้วปนกับสายลม
ช่างสุขสมชีวิตที่ยาวไกล
ความสดชื่นที่มากับหน้าฝน
ทำให้จิตใจคนเริ่มหวั่นไหว
จากความเศร้า กลับกลายเป็นสุขไป
เป็นเพระทุกข์ได้มลายไปกับฝน
เริ่มเดินก้าวต่อไปหลังจากนี้
สิ่งสดสวยและงดงามยังมีอีกมากหลาย
ชีวิตฟ้าหลังฝนนั้นต้องเปลี่ยนแปลงไป
จะมาหยุดเวลาไว้ทำไมให้เปล่าเอย
20 พฤษภาคม 2552 17:49 น.
ตันหยงเหนือ
คิดถึงเธอจึงกดเบอร์โทรไปหา
เป็นห้วงเวลาที่เศร้าและเหงาหงอย
ความรักเจ้าลอยไปห่งหนไหน
ใยเจ้าจากไปโดยไม่บอกลา
อยากถามว่าที่เจ้าไปเป็นไรบ้าง
มีเพื่อนข้างแนบชิดมากมายมั้ย
รู้สึกถึงความอบอุ่นจากข้างใน
จึงทำให้เจ้าลืมถึงถิ่นเก่าที่พักใจ
หรือว่าเจ้าแค่อยากแวะเวียนเที่ยว
หรือว่าเจ้าแค่อยากเห็นโลกใบใหม่
หรือว่าเจ้าแค่อยากไปตามแต่ใจ
หรือว่าใครมาชวนเจ้าให้ไปชม
แต่อย่างไรฉันก็ยังรอคอยเจ้า
นับวันเฝ้าถึงความสุขที่เปี่ยมล้น
ความสนุกอบอุ่นเหมือนเคยมา
มาเถิดกลับมาหนา.....ดวงใจเรา
17 พฤษภาคม 2552 21:16 น.
ตันหยงเหนือ
ขอขอบคุณกำลังใจจากทุกท่าน
ที่คอยช่วยเสริมสร้างสานแห่งฝัน
ทีละก้าวต่อก้าวประคองกัน
อีกไม่ช้าก็จะถึงปลายฝันเอง
หน้าส่วนตัว
1300
