1 พฤศจิกายน 2553 20:32 น.
ตะเบงชเวตี้
พลิ้วลมโปรย โชยผิว สยิวหนาว
ห้วงห้องหาว หมอกหมอง ครอบครองทั่ว
เย็นจับใจ ไหวสั่น หวั่นทั้งตัว
สระพรั่งมัว ไอวะวาบ อาบผิวกาย
พฤศจิกา มาเยือน เคลื่อนเข้าสู่
ฤกษ์ฤดู เหน็บหนาว ร้าวเหลือหลาย
ผ้าหนาห่ม รมไฟผิง หาทิ้งคลาย
อยากจะหาย ต้องห่มเนื้อ เอื้อไอกัน
เดือนสิบสอง ฟ้าปอง ให้ครองคู่
ใครมีอยู่ ก็สุขสม ภิรมย์ฝัน
ใครไม่มี ก็เที่ยวหา มานะพลัน
ก่อนหนาวนั้น จืดจาง ละวางไป
โอ้ความหนาว นำพา ซึ่งความเหงา
หลายคนเศร้า เคล้าน้ำตา อ่าเอิบไหล
ขาดคู่เคียง เอียงแอบ แนบชิดใจ
ช้ำเกินใด รักที่จาก พรากวันวาน
พฤศจิกา หน้าหนาว ณ คราวนี้
จะหนาวเหน็บ เจ็บฤดี ชีวีผลาญ
สู้..อดทน รอวัน ผันผ่านกาล
ซึ่งไม่นาน หนาวคงพ้น อีกหนเอย
หน้าส่วนตัว
890
