14 ตุลาคม 2545 00:07 น.
ตะเกียบ
ตรงเส้นขอบฟ้า....... นภาบรรจบ
ณ ผืนพิภพ.............. สบสรวงสวรรค์
ดินแดนแสนหวาน... ขับขานผูกพัน
หวังขอบฟ้านั้น......... เกินฝันเกินจริง
แต่เส้นขอบฟ้า......... ยิ่งมายิ่งห่าง
แนวขอบฟ้ากว้าง..... พรางกายชายหญิง
ขอบเอยขอบฟ้า....... ขอมาแอบอิง
ลืมเลือนสรรพสิ่ง...... ทิ้งขว้างร้างลา
แต่โปรดฉุกคิด ....... สักนิดได้ไหม
ว่า ณ หนใด............. ล้วนเป็นขอบฟ้า
เพียงอยู่ห่างไกล...... ไม่เห็นถนัดตา
ลืมคนตรงหน้า......... เพราะว่าใกล้เกิน
ก็ได้แต่หวัง............. ยังคนมีสุข
ขออย่าสร้างทุกข์...... หลังสุขผิวเผิน
ขอบฟ้าอยู่ใด........... ใคร่ครวญประเมิน
คุณอาจย่างเดิน....... บนขอบฟ้าเอย