25 มกราคม 2550 09:35 น.
ตะวันรุ่ง
ในค่ำคืนเศร้าเศร้าดาวแสนหม่น
คิดถึงคนไกลห่างอย่างเหงาเหงา
ฟ้าเคยเป็นสีฟ้ากลับเป็นเทา
ฟังเพลงเก่าแผ่วผ่านรานร้าวใจ
คิดถึงฉันบ้างไหมในคืนนี้
ขณะทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่
จำได้ไหมสัญญาก่อนลาไกล
เธอจะไม่มีใครในสายตา
อย่าให้เป็นเพียงสายลมที่พัดผ่าน
เป็นเพียงแค่คำหวานหว่านเสน่หา
เพียงข้ามคืนตื่นจากฝันพลันร้างรา
กลายเป็นคนไร้ค่าควรคู่เธอ
ขอให้ยังยึดมั่นในวันเก่า
ยังรอวันของเราอยู่เสมอ
อีกไม่นานใช่ไหมจะได้เจอ
เคียงข้างกันฉันและเธอดังสัญญา
9 มกราคม 2550 21:18 น.
ตะวันรุ่ง
น้อยใจมากรู้ไหม
ที่เธอไม่สนใจฉันวันนี้
อุตส่าห์ทุ่มเทความคิดถึงที่มี
ตั้งใจโทรไปหาทั้งที่ยุ่งมากมาย