21 พฤศจิกายน 2551 15:38 น.
ตะวันยามเย็น
......เคยอยู่กับความเหงา.....
..ฟังแต่เพลงเศร้า-เศร้าอารมณ์ไหว...
..บ้างร้องไห้น้ำตาคลอเพ้อฝันไป..
..จะมีไหมใครคนนั้นเคียงข้างเรา...
.......เคยอยู่กับความอ้างว้าง......
...มองฟ้ากว้างเหินห่างและว่างเปล่า ...
..สายลมแผ่วผัดผ่านกาย..เบา-เบา..
....หนาวหัวใจร้าว-ร้าวที่ผ่านมา....
.........จนวันนี้...ได้รู้จัก........
...เธอส่งรักมาทักทายให้คลายเหงา...
.....เริ่มคุ้นเคยกับความสุข..คำว่าเรา....
....ไม่มีแล้ววันเศร้า-เศร้าเมื่อพบเธอ.....
......อยากขอบคุณ...ที่เลือกฉัน......
...เธอทำให้วันนั้น-นั้นมีความหมาย...
....อยากจะบอกให้เธอรู้ใจมากมาย....
...กับหนึ่งคำที่เก็บไม่ไหวว่า..รักเธอ..
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ไม่ได้แต่งกลอนนานมากเลย พึ่งจะมาจับปากกา
กลอนเลยอาจดูทะแม่งๆยังไงก็ฝากด้วยนะคะ ^o^